«Η προσευχή για τον σεισμό», Φίλος, Μαρ 2022, 4-5.
Η προσευχή για τον σεισμό
Όταν η Βάιολετ ξύπνησε, όλα σείονταν!
Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στο Περού.
Η Βάιολετ κοιμόταν όταν την ξύπνησε ένα βουητό. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν βροντή.
Όμως το βουητό γινόταν όλο και πιο δυνατό. Έσειε τα παράθυρα του υπνοδωματίου της.
Η Βάιολετ ανακάθισε γρήγορα. Αυτός ήταν σεισμός!
Εκείνη και η οικογένειά της είχαν μετακομίσει στο Περού πριν από λίγο καιρό. Ήξερε ότι συμβαίνουν συχνά σεισμοί εδώ. Και εκείνη και η οικογένειά της είχαν προετοιμαστεί γι’ αυτούς και είχαν εξασκηθεί σε ό,τι έπρεπε να κάνουν. Όμως αυτό ήταν πολύ πιο τρομακτικό από όσο νόμιζε ότι θα ήταν. Μπορούσε να νιώσει το σώμα της να τρέμει!
Η Βάιολετ έτρεξε στην κουζίνα και σύρθηκε κάτω από το τραπέζι. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο αδελφός και η αδελφή της ήλθαν μαζί της. Το ίδιο έκαναν η μαμά και ο μπαμπάς.
«Καλή δουλειά που θυμόμαστε αυτά που εξασκηθήκαμε» είπε ο μπαμπάς. «Είναι όλοι εντάξει;»
Ο αδελφός και η αδελφή της Βάιολετ έγνεψαν καταφατικά.
Όμως η Βάιολετ φοβόταν. Έκλεισε τα μάτια της. Ήταν δύσκολο να αγνοήσει το κούνημα γύρω της.
Τότε η Βάιολετ θυμήθηκε να προσευχηθεί. Σταύρωσε τα χέρια της και έσκυψε το κεφάλι της. «Αγαπητέ Επουράνιε Πατέρα» ψιθύρισε «παρακαλώ να φροντίσεις την οικογένειά μου».
Η Βάιολετ συνέχισε να προσεύχεται. Ένιωθε ότι κάποιος την αγκάλιαζε. Όταν τελείωσε, κοίταξε ψηλά. Η μαμά και ο μπαμπάς είχαν σταυρώσει τα χέρια τους. Το ίδιο έκαναν και ο αδελφός και η αδελφή της. Όλοι προσεύχονταν. Το έδαφος εσείετο ακόμη. Όμως η Βάιολετ ένιωθε γαλήνια στην καρδιά και στον νου της.
Τελικά, το κούνημα σταμάτησε. Η Βάιολετ και η οικογένειά της έμειναν κάτω από το τραπέζι λίγο ακόμη, για να είναι ασφαλείς.
«Πώς αισθάνεσαι;» Η μαμά ρώτησε την Βάιολετ.
«Εντάξει», είπε η Βάιολετ. «Στην αρχή φοβήθηκα πραγματικά. Όμως η προσευχή με βοήθησε να αισθανθώ καλύτερα». Αγκάλιασε τη μαμά. Χαιρόταν που ο Επουράνιος Πατέρας την είχε βοηθήσει να αισθανθεί γαλήνη.
Εικονογραφήσεις υπό Toby Newsome