“พับโอริกามิกับเพื่อนๆ,” เพื่อนเด็ก, พ.ค. 2023, 30–31
พับโอริกามิกับเพื่อนๆ
อาริและเพื่อนๆ จะช่วยคุณแฟรงคลินได้อย่างไร?
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
“ถึงเวลาพักแล้วค่ะ!” คุณครูของอาริประกาศ
เพื่อนร่วมชั้นของอาริต่อแถวเพื่อออกไปที่สนามเด็กเล่น แต่อาริและเพื่อนๆ มักจะไปห้องสมุดกันเสมอ เพราะพวกเธอชอบยืมหนังสือและทำงานฝีมือด้วยกัน
คริสตินและเอลล่ารออยู่ที่ประตูแล้ว อาริคว้าหนังสือของเธอและกระดาษปึกหนึ่ง จากนั้นเธอเดินนำลงไปที่โถงทางเดิน
“ฉันหวังว่า The Dragon Keeper’s Secret จะกลับมาให้ยืมได้แล้วนะ!” อาริกล่าว “ฉันอยากจะยืมเล่มนั้นสักอาทิตย์นึง”
เมื่อไปถึงห้องสมุด เหล่าเด็กหญิงโบกมือให้คุณแฟรงคลินซึ่งเป็นบรรณารักษ์ประจำโรงเรียน เธอมักจะทักทายเด็กๆ ด้วยรอยยิ้มที่สดใส แต่วันนี้รอยยิ้มของเธอกลับดูไม่สดใสนัก
อาริขมวดคิ้วขณะที่เธอวางหนังสือลงบนโต๊ะ “คุณแฟรงคลินดูเศร้าๆ ไหม?”
คริสตินยักไหล่ “เธอคงจะมีเรื่องยุ่งๆ นั่นแหละ”
“ก็เป็นไปได้” อารินั่งลงและดึงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา เธอค่อยๆ พับแล้วใช้นิ้วโป้งกรีดรอยพับให้เรียบ
“วันนี้เราจะพับอะไรกันเหรอ?” เอลล่าถาม
“ที่คั่นหนังสือเป็นไง?” อาริกล่าว “มันพับง่ายมาก เดี๋ยวจะทำให้ดู”
อาริกำลังเรียนรู้วิธีพับโอริกามิ ซึ่งเป็นศิลปะชนิดหนึ่งของญี่ปุ่นโดยการพับกระดาษเป็นรูปต่างๆ อาริรู้วิธีสร้างรูปทรงทุกรูปแบบ และเธอสอนสิ่งที่เธอเรียนรู้ให้กับเพื่อนๆ
อาริแสดงให้คริสตินและเอลล่าเห็นวิธีการพับแต่ละทบ ไม่นานนัก เด็กทั้งสามก็มีที่คั่นหนังสือรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆ
“แล้วใส่เข้าไปที่มุมแบบนี้” อาริเปิดหนังสือและใส่ที่คั่นหนังสือเข้าไปที่มุมของหน้ากระดาษ
“เจ๋งเลย!” คริสตินคว้ากระดาษมาอีกแผ่นหนึ่ง “ฉันอยากลองพับเองบ้าง”
ระหว่างที่พับกระดาษ ทั้งสามพูดคุยกันเกี่ยวกับหนังสือที่อ่านไปแล้วและหนังสือที่พวกเธออยากอ่านเป็นเล่มต่อไป อาริเหลือบมองคุณแฟรงคลินอีกครั้ง เธอยังดูเศร้าเล็กน้อย
ไม่นานคุณแฟรงคลินมาที่โต๊ะของพวกเธอ
“สวัสดีค่ะเด็กๆ” เธอวางหนังสือไว้บนโต๊ะ นั่นหนังสือ Dragon Keeper! “นี่สำหรับหนูนะ อาริ ฉันรู้ว่าหนูรออ่านอยู่”
“ขอบคุณนะคะ!” อาริหยิบหนังสือขึ้นมา
คุณแฟรงคลินถอนหายใจ “วันนี้มีคนงัดรถของฉัน หนังสือและเพลงของฉันถูกขโมยไปหมดเลย”
“แย่จังเลยค่ะ!” คริสตินกล่าว
คุณแฟรงคลินส่งรอยยิ้มที่ดูเศร้าให้พวกเธอ “อย่าคิดมากนะคะ มันเป็นแค่สิ่งของ หาเอาใหม่ก็ได้ หนูดีใจนะคะที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ”
อาริมองดูคุณแฟรงคลินเดินจากไป
“ฉันหวังว่าเราจะช่วยอะไรได้บ้าง” เอลล่ากล่าว
อาริมองดูที่คั่นหนังสือโอริกามิในมือของเธอ “บางทีเราอาจจะช่วยได้!”
“เช่นอะไรเหรอ?” คริสตินถาม
อาริยิ้มกว้าง “มาบ้านฉันหลังเลิกเรียนสิ ฉันนึกอะไรออกแล้ว”
วันต่อมา อาริ คริสติน และเอลล่าไปที่ห้องสมุดในช่วงพักเหมือนเช่นเคย แต่คราวนี้พวกเธอไม่ได้นำหนังสือมาอย่างเดียวเท่านั้น พวกเธอมีบางอย่างพิเศษไว้ให้คุณแฟรงคลินด้วย
“เราทำสิ่งนี้ให้คุณค่ะ!” อาริมอบกระเป๋าให้คุณแฟรงคลิน “เรารู้ว่าเราไม่สามารถหาของมาแทนของที่ถูกขโมยไปได้ทั้งหมด แต่เราคิดว่าสิ่งเหล่านี้อาจทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น”
คุณแฟรงคลินมองเข้าไปในกระเป๋า ในกระเป๋านั้นเต็มไปด้วยโอริกามิ ทั้งที่คั่นหนังสือ ปลา หัวใจ ผีเสื้อ เธอยิ้มกว้าง
“สวยมากๆ เลย! ขอบใจมากนะเด็กๆ” เธอดึงกระดาษโอริกามิชิ้นหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ซึ่งเป็นหนังสือเล่มเล็กๆ “ฉันจะใช้สมุดบันทึกเล่มน้อยนี้เพื่อเขียนความคิดเล็กๆ น้อยๆ ที่มีความสุขทั้งหมดของฉันลงไป!”
อาริยิ้มตอบ เธอสามารถทำสิ่งดีๆ ให้กับผู้อื่นได้เสมอ ด้วยการพับกระดาษทีละแผ่น
ภาพประกอบโดย ไบรอัน มาร์ติน