ท่านเขียนเอง

วันแย่ๆ ของผมดีขึ้นได้อย่างไร

โดย ทัคเกอร์ เอส. อายุ 8 ขวบ, เทกซัส สหรัฐอเมริกา

ภาพประกอบโดย เจเร็ด เบคสแตรนด์

ผมมีวันที่แย่ ผมต้องไปแข่งเบสบอล แต่ฟันหลุดและเจ็บมาก ผมลืมชุดเบสบอลบางส่วนไว้ที่บ้าน และผมเหนื่อย วันนั้นผมไม่อยากเล่นเบสบอลเลย แต่ก็ไปแข่งเพราะต้องเอาหมวกไปคืนให้เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่ง

ผมนั่งอยู่บนอัฒจันทร์แทนที่จะลงแข่ง โค้ชสังเกตเห็นผมนั่งหน้าเศร้า เขาจึงกระตุ้นให้ผมลงเล่นเพราะทีมต้องการผม เขาแสดงให้ผมเห็นว่าเขาห่วงใยผมเหมือนที่พระเยซูทรงสังเกตเห็นคนเศร้าที่ต้องการกำลังใจ

จากนั้นเพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งมายืนข้างๆ ผม ยิ้มให้ผมและถามว่าผมมาถึงตั้งแต่เมื่อไร เขาตื่นเต้นที่เจอผมและอยากให้ผมลงเล่นด้วย เพื่อนร่วมทีมคนนี้เหมือนพระเยซูเพราะเขาห่วงใยผม เขาทำให้ผมเห็นว่าเพื่อนที่ดีต้องทำอย่างไรเมื่อบางคนมีวันที่แย่ ผมดีใจมากที่โค้ชกับเพื่อนร่วมทีมสละเวลาทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น และผมลงแข่งเบสบอลในที่สุด!

ผมมีที่คั่นหนังสือเขียนว่า “การแสดงความเมตตาหนึ่งครั้งจะไม่เปลี่ยนโลก แต่อาจเปลี่ยนโลกของใครบางคน” โค้ชกับเพื่อนร่วมทีมเปลี่ยนโลกของผมตอนบ่ายวันเสาร์นั้นโดยเลือกแสดงความเมตตา ผมรู้ว่าสิ่งสำคัญคือต้องเป็นเหมือนพระเยซู และแสดงความรักความเมตตาต่อทุกคนที่เราพบ พระบิดาบนสวรรค์ทรงห่วงใยเราแต่ละคนและทรงรักเรา เราแต่ละคนมีความสำคัญต่อพระองค์ พระองค์จึงทรงส่งคนที่มีเมตตามาแสดงความรักของพระองค์ต่อเรา