เขียนโดยท่าน

เพิ่มเวลาอยู่กับแม็กซ์

โดย แอชลีน บี. อายุ 12 ขวบ, วอชิงตัน สหรัฐอเมริกา

ครั้งหนึ่งหนูไปพักแรมริมหาดกับครอบครัว เพื่อนสองสามคน และสุนัขชื่อแม็กซ์ เราว่ายน้ำและเล่นกันทั้งวัน เราดูดอกไม้ไฟตอนค่ำ ทุกคนมีช่วงเวลาที่วิเศษมาก

เมื่อดอกไม้ไฟจบลง หนูมองหาแม็กซ์ แต่หายไปไหนไม่รู้! หนูตกใจและตะโกนว่าแม็กซ์หาย น้ำตาหนูไหลอาบแก้มขณะที่เราทุกคนตามหาในป่า หนูรู้สึกมีเสียงเล็กๆ บอกหนูให้สวดอ้อนวอน หนูจึงสวดอ้อนวอน แต่หนูรู้สึกหมดแรงและกลัวแทนแม็กซ์

เราหาไม่เจอก็เลยเดินกลับเต็นท์ หนูสวดอ้อนวอนในใจตลอดแต่เริ่มสิ้นหวัง หนูร้องไห้จนหลับ

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา คุณพ่อคุณแม่มาเขย่าตัวหนูให้ตื่น แม็กซ์นั่งอยู่ข้างๆ! คุณพ่อคุณแม่ได้ยินเสียงปลอกคอของแม็กซ์ดังกรุ๊งกริ๊งอยู่นอกเต็นท์ หนูกอดแม็กซ์แน่นและขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าในใจที่ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของหนู

สามปีต่อมา แม็กซ์เจ็บหลังและปวดมาก รักษาไม่หาย เราจึงต้องบอกลา พระบิดาบนสวรรค์ทรงปลอบโยนและทำให้หนูมีสันติสุข พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงทำให้หนูจำได้ว่าเราเกือบเสียแม็กซ์เมื่อสามปีก่อน แต่พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้เราหาเจอ หนูขอบพระทัยที่พระองค์ทรงเพิ่มเวลาให้เรารักแม็กซ์

หนูรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงตอบคำสวดอ้อนวอนและทรงปลอบโยนในการทดลอง การชดใช้ของพระเยซูคริสต์มีไว้สำหรับทุกคน หนูขอบพระทัยสำหรับสิ่งที่พระเยซูคริสต์และพระบิดาบนสวรรค์ทรงทำเพื่อหนูและครอบครัว

ภาพประกอบโดย คามารี บรันสัน