„Wielki huk i jaskrawe barwy”, Przyjaciel, lipiec 2024, str. 10–11.
Wielki huk i jaskrawe barwy
„Dlaczego Ojciec Niebieski nie sprawi, że głośne dźwięki znikną?”, zapytała Charlotte.
Ta historia wydarzyła się w USA.
Charlotte nie znosiła głośnych dźwięków! Nie podobało jej się to, jak w jej uszach huczały dźwięki lub odbijały się echem w jej głowie. Nawet kiedy wiedziała, że jest bezpieczna, wciąż czuła napięcie, słysząc pisk opon samochodowych, wiwatowanie tłumu czy dudnienie perkusji.
Charlotte bardzo nie lubiła pokazów sztucznych ogni!
Jej rodzina na wiele sposobów próbowała zapewnić jej komfort podczas głośnych dźwięków. Tata kupił jej specjalne nauszniki, które tłumiły hałas. Kiedy były grzmoty, mama otulała ją ramionami pod kołdrą. Charlotte również modliła się o pomoc, aby się nie bać.
Wszystko to pomagało. Jednak głośne dźwięki sprawiały, że nadal się bała.
„Dzisiaj wieczorem w parku odbędzie się pokaz sztucznych ogni”, powiedziała mama Charlotte. „Czy chcesz pójść z nami?”.
Charlotte zmarszczyła brwi. „Ale fajerwerki są tak głośne”.
„Teraz, gdy jesteś starsza, oglądanie fajerwerków może być fajniejsze”, powiedziała mama. „Wszyscy Twoi przyjaciele tam będą. Możemy nawet zabrać Twoje specjalne nauszniki. Czy myślisz, że możesz spróbować?”.
Charlotte westchnęła. „OK. Chyba spróbuję”.
Pokaz fajerwerków w parku rozpoczął się idealnie. Charlotte i jej przyjaciele biegali po trawie, dzieląc się smakołykami i grając w gry. Wkrótce niebo zaćmiło się. Charlotte usiadła i naciągnęła swoje nauszniki, gdy patrzyła nerwowo na niebo.
BUM! BUM! TRACH!
Serce Charlotte biło szybciej, a jej klatka piersiowa była ściśnięta. Podskoczyła do góry i próbowała uciec od otaczającego ją huku.
Mama podbiegła za Charlotte i złapała ją. Usiadły, a mama ją przytuliła. Łzy spływały po twarzy Charlotte.
„Przykro mi, że to cię przestraszyło”, powiedziała mama. „Jestem tutaj. Skupmy się na kolorach, abyś tak bardzo nie zwracała uwagi na dźwięk. Co widzisz?”.
Charlotte wzięła głęboki oddech. „Widzę złoto, czerwień i zieleń”.
„Teraz użyj swojego nosa”, powiedziała mama. „Jakie czujesz zapachy?”.
„Wyczuwam dym i trawę”, powiedziała Charlotte. „I popcorn!”.
„Jakich innych zmysłów możesz teraz użyć?”.
Charlotte zamknęła oczy. „Mogę je odczuć. Kiedy wybuchają fajerwerki, czuję drżenie w klatce piersiowej”.
„Czy czujesz jakiś smak?”, zapytała mama.
Charlotte wysunęła swój język. „Nie mogę posmakować fajerwerków”. Zaśmiała się.
To wszystko sprawiło, że Charlotte była ciekawa. W jaki sposób ludzie wytwarzają różne kolory?, zastanawiała się. Dlaczego fajerwerki wybuchają? W jaki sposób powstają różne kształty? Fajerwerki nie wydawały się teraz tak przerażające.
„Mamo, fajerwerki są niesamowite!”, powiedziała Charlotte.
Gdy tamtego wieczoru mama położyła Charlotte do łóżka, Charlotte zapytała: „Dlaczego Ojciec Niebieski nie odpowiada na moje modlitwy, kiedy proszę Go, aby sprawił, żeby głośne dźwięki zniknęły?”.
Mama zastanowiła się przez chwilę. „Ojciec Niebieski nie zawsze zabiera przerażające rzeczy”, powiedziała. „Czasami jednak pomaga nam postrzegać sprawy w inny sposób lub daje nam osoby, które przynoszą ukojenie”.
„Tak jak pomógł mi dziś wieczorem!”, powiedziała Charlotte.
„Zgadza się”, mama się uśmiechnęła. „Poszłaś na pokaz fajerwerków, mimo że się bałaś. Następnie Ojciec Niebieski pomógł ci uciszyć lęki. Pomógł ci również dostrzec piękno fajerwerków przy użyciu innych zmysłów”.
Charlotte rozmyślała o jasnych kolorach na niebie i uśmiechnęła się. Nadal nie lubiła głośnych dźwięków. Nadal przerażały ją. Wiedziała jednak, że Ojciec Niebieski zawsze może pomóc jej mieć odwagę.
Ilustracja — Adam Howling