“โตเกินไปสําหรับปฐมวัยหรือเปล่า?” เพื่อนเด็ก พฤศจิกายน 2024, 40–41
โตเกินไปสําหรับปฐมวัยหรือเปล่า?
กิฟท์หวังว่าเธอจะย้ายไปเยาวชนหญิงได้
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ประเทศไนจีเรีย
“ขอต้อนรับเข้าสู่ปฐมวัย!” ซิสเตอร์อักบอร์ ผู้นําปฐมวัยของกิฟท์ยืนอยู่หน้าชั้น “วันนี้เราจะฝึกร้องเพลง ‘จงรักกันและกัน’”
เพลงเริ่มขึ้น และเด็กเล็กเตรียมพร้อมร้องเพลง แต่กิฟท์รู้จักเพลงนี้ เธอเคยร้องเป็นร้อยรอบแล้ว! วันนี้เธอรู้สึกไม่อยากร้องเพลงนี้เลย
กิฟท์เบื่อปฐมวัย เธออายุมากกว่า ตัวสูงกว่า และตัวโตกว่าเด็กคนอื่น ตอนนี้เพื่อนๆ ของเธอที่โบสถ์ล้วนอยู่ในเยาวชนหญิง เธอยังมีเวลาเกือบหนึ่งปีเต็มก่อนจะไปชั้นเรียนและกิจกรรมเยาวชนหญิงกับพวกเขา
ขณะที่ทุกคนร้องเพลง กิฟท์เงียบ เธอพึมพําบางคําในเพลง แต่เธอมัวแต่คิด
แล้วเธอก็นึกออก บางทีถ้าเธอพูดกับอธิการ อธิการอาจให้เธอไปเยาวชนหญิงก่อนเวลาเพื่อเธอจะได้อยู่กับเพื่อนๆ
กิฟท์พบอธิการอาโชมบีหลังเลิกโบสถ์ “สวัสดีค่ะ อธิการ” เธอพูด “หนูไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งในปฐมวัยอีกเลย หนูตัวใหญ่และอายุมากกว่าเด็กคนอื่นๆ หนูขอเริ่มไปเยาวชนหญิงแทนเลยได้ไหมคะ?”
อธิการอาโชมบียิ้ม “อธิการรู้ว่าการย้ายไปเยาวชนหญิงเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น” ท่านกล่าว “แต่หนูสามารถเริ่มไปได้ในปีที่หนูอายุครบ 12 ปีเท่านั้น เสียใจด้วยนะ”
กิฟท์ก้มหน้ามองรองเท้าของเธอ “ตกลงค่ะ”
“ปฐมวัยโชคดีที่มีหนู” อธิการกล่าว “อธิการว่าเด็กที่อายุน้อยกว่าชื่นชมหนูมากนะ หนูสามารถสร้างความแตกต่างครั้งใหญ่ให้กับพวกเขาได้”
ตลอดทั้งวันกิฟท์รู้สึกเศร้า หนึ่งปีเป็นช่วงเวลายาวนานที่จะรู้สึกเหงาในปฐมวัย
แต่แล้วกิฟท์ก็นึกถึงสิ่งที่อธิการอาโชมบีพูดมากขึ้น เด็กคนอื่นชื่นชมเธอจริงหรือ? เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน
สัปดาห์ต่อมา กิฟท์โบกมือลาเพื่อนขณะพวกเขาเดินไปห้องเยาวชนหญิง เธอถอนหายใจและเดินไปที่ห้องเรียนปฐมวัย
“กิฟท์” ซิสเตอร์อักบอร์กล่าว “หนูยินดีจะช่วยฉันสอนเพลงของสัปดาห์นี้ไหม?”
“เอ่อ ได้ค่ะ” กิฟท์ตอบ “เรากําลังเรียนเพลงอะไรคะ?”
“‘ฉันลูกพระผู้เป็นเจ้า’” ซิสเตอร์อักบอร์กล่าว “ขอบใจสำหรับความช่วยเหลือของหนูนะ! ครูคิดว่าเด็กๆ จะสนุกกับการเรียนรู้จากหนู”
เมื่อถึงเวลาร้องเพลง กิฟท์ยืนอยู่หน้าห้อง “วันนี้ฉันจะสอนเพลงโปรดของฉันนะ” เธอกล่าว เธอช่วยให้เด็กๆ เรียนรู้เนื้อเพลง จากนั้นเธอร้องเพลงกับพวกเขา ขณะที่พวกเขาร้องเพลง กิฟท์รู้สึกอบอุ่นและมีความสุขในใจ เธอรู้ว่าเธอกำลังรู้สึกถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์
ไม่นานชั้นเรียนปฐมวัยก็ใกล้จะจบแล้ว! หลังจากสวดอ้อนวอนปิด กิฟท์เริ่มเดินไปที่โถง เธอต้องการหาเพื่อนหลังเลิกชั้นเรียนเยาวชนหญิงและทักทาย
แต่เด็กหญิงคนหนึ่งหยุดเธอไว้ “ขอบคุณที่ร้องเพลงกับเรา!” เธอกอดกิฟท์ “หนูอยากเป็นเหมือนพี่เมื่อหนูโตขึ้น”
กิฟท์ยิ้ม เธอยังอดใจรอไปเยาวชนหญิงไม่ไหว และเธอหวังว่าปีหน้าจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่เธอรู้ว่าเธอยังสามารถเรียนรู้และทําสิ่งดีๆ ในปฐมวัยได้
และบางทีอธิการอาโชมบีอาจพูดถูก เธอสามารถสร้างความแตกต่างได้
ภาพประกอบโดย ซิมินิ บล็อกเคอร์