หลุมศพไม่มีชัยชนะ

เนื้อหาคัดลอก

ซิสเตอร์เรย์นา ไอ. อะบูร์โต

ที่ปรึกษาที่สองในฝ่ายประธานสมาคมสงเคราะห์สามัญ

ภาพ

เรย์นา ไอ. อะบูร์โต

ในชีวิตบางช่วง เราจะรู้สึกใจสลายหลังการสูญเสียคนที่เรารักยิ่ง จากการระบาดทั่วโลกขณะนี้ เราหลายคนสูญเสียคนรัก—ไม่ว่าจะเป็นญาติสนิทมิตรสหาย เราสวดอ้อนวอนให้ผู้โศกเศร้าเพราะการสูญเสียเช่นนั้น …

เรานึกภาพออกว่าบรรดาสหายของพระเยซูที่ติดตามพระองค์และคอยปรนนิบัติพระองค์รู้สึกอย่างไรเมื่อได้เห็นพระองค์สิ้นพระชนม์ เรารู้ว่า “พวกเขากำลังร้องไห้เป็นทุกข์” [มาระโก 16:10] …

… สมัยอายุเก้าขวบ ดิฉันสูญเสียพี่ชายไปในภัยพิบัติแผ่นดินไหว เนื่องจากเรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ดิฉันต้องใช้เวลาสักพักก่อนจะยอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ดิฉันใจสลายด้วยความโศกเศร้า และถามตนเองว่า “เกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายฉัน? เขาอยู่ไหน? เขาไปไหน? ฉันจะได้พบเขาอีกไหม?” …

เกือบ 40 ปีต่อมาในช่วงอีสเตอร์ ดิฉันกำลังไตร่ตรองเกี่ยวกับการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์และเริ่มคิดถึงพี่ชาย …

วันนั้นดิฉันตระหนักว่าพระวิญญาณทรงปลอบโยนดิฉันในช่วงเวลายากๆ ดิฉันได้รับพยานว่าวิญญาณของพี่ชายยังไม่ตาย เขายังมีชีวิตอยู่ เขายังคงก้าวหน้าต่อไปในการดำรงอยู่นิรันดร์ ดิฉันรู้แล้วว่า “[พี่ชายดิฉัน] จะเป็นขึ้นมาอีก” [ยอห์น 11:23] ในช่วงเวลาอันงดงามนั้นที่เราทุกคนจะฟื้นคืนชีวิตเนื่องด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์