«Δεν τα κατάφερα για τη χορευτική ομάδα», Για την ενδυνάμωση των νέων, Σεπ 2021, 10-11.
Δεν τα κατάφερα για τη χορευτική ομάδα
Το όνομά μου δεν ήταν στον κατάλογο. Ήμουν συντετριμμένη. Όμως ο Κύριος με δίδαξε κάτι.
Εικονογραφήσεις υπό Gabriele Cracolici
Μου άρεσε να χορεύω από τότε που ήμουν τριών ετών. Έτσι όταν ήμουν στο γυμνάσιο, ήμουν ενθουσιασμένη όταν υπήρχαν δοκιμαστικά για τη χορευτική ομάδα. Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι με το ταλέντο και την εμπειρία μου θα τα κατάφερνα εύκολα στην ομάδα.
Λίγες ημέρες μετά τα δοκιμαστικά, τα ονόματα στη χορευτική ομάδα ανηρτήθησαν. Προς απογοήτευσή μου, δεν μπορούσα να βρω το όνομά μου πουθενά στον κατάλογο. Ήμουν συντετριμμένη. Πήγα στο σπίτι και έκλαιγα στο κρεβάτι μου. Ήμουν θυμωμένη με τη δασκάλα χορού και απογοητευμένη που δεν ήμουν αρκετά καλή για να τα καταφέρω για την ομάδα. Η μαμά μου μπήκε στο δωμάτιό μου και πρότεινε να ζητήσω από τον Επουράνιο Πατέρα τη δύναμη να τα καταφέρω σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή στη ζωή μου. Με απροθυμία συμφώνησα και είπα μία σύντομη προσευχή. Μετά την προσευχή δεν ένιωθα καλύτερα, έτσι εξακολουθούσα να είμαι λυπημένη και δυστυχισμένη. Κοιμήθηκα άσχημα εκείνη τη νύκτα.
Το επόμενο πρωινό ανάγκασα τον εαυτό μου να σηκωθεί. Η ανάμνηση της αποτυχίας μου ήταν νωπή στον νου μου και ήθελα απλώς να χωθώ κάτω από τις κουβέρτες. Προτού το κάνω, θυμήθηκα μία υπόσχεση που είχε δώσει ο επίσκοπός μου. Είπε ότι αν διάβαζα τις γραφές μου κάθε ημέρα, ακόμη και για μόνον 15 λεπτά, τότε θα ήμουν ευλογημένη. Αν χρειαζόμουν ποτέ μία ευλογία, ήταν τώρα.
Καθώς διάβαζα, ανεκάλυψα αυτό το εδάφιο στο Διδαχή και Διαθήκες:
«Σας λέω φίλοι μου, μη φοβάστε, ας παρηγορηθεί η καρδιά σας. Μάλιστα, να είστε παντοτινά χαρούμενοι, και για καθετί να δίνετε ευχαριστίες.
»Προσμένοντας υπομονετικά τον Κύριο, γιατί οι προσευχές σας έχουν φθάσει μέσα στα αφτιά του Κυρίου Σαβαώθ, και καταγράφτηκαν με αυτήν τη σφραγίδα και τη μαρτυρία – ο Κύριος ορκίστηκε και έβγαλε διάταγμα να εκπληρωθούν.
»Γι’ αυτό, δίνει αυτήν την υπόσχεση σε σας, με αμετάκλητη διαθήκη ότι θα εκπληρωθούν. Και όλα με όσα έχετε βασανιστεί, θα αποβούν για το καλό σας, και για τη δόξα του ονόματός μου, λέει ο Κύριος» (Διδαχή και Διαθήκες 98:1-3).
Σοκαρίστηκα. Κάθισα με τις πυζάμες μου, με τα ανακατεμένα μου μαλλιά από το κρεβάτι, και απόρησα πόσο πολύ είχα ανάγκη αυτές τις γραφές. Όλα τα αισθήματα θυμού και λύπης έφυγαν με εκείνα τα τρία εδάφια. Ένιωσα την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα μου και ήξερα ότι Εκείνος ήξερε τι περνούσα. Με αυτήν την νέα προοπτική, διεπίστωσα ότι το γεγονός ότι δεν επελέγην για τη χορευτική ομάδα πραγματικά ήταν απλώς μία δύσκολη στιγμή στον δρόμο της ζωής μου. Γονάτισα με ευγνωμοσύνη και ευχαρίστησα τον Επουράνιο Πατέρα.
Για το υπόλοιπο της ημέρας, μπόρεσα να διατηρήσω το Πνεύμα μαζί μου και να κοιτάξω τις δοκιμασίες μου ως ευκαιρίες για ανάπτυξη. Πάντοτε θα έχω μία ξεχωριστή πνευματική σύνδεση με αυτά τα εδάφια στην καρδιά μου. Και θα θυμάμαι την υπόσχεση του επισκόπου μου για τις ευλογίες ως αποτέλεσμα που στρεφόμαστε στις γραφές. Είμαι πολύ ευγνώμων που μπορώ να είμαι μέρος αυτής της Εκκλησίας και να έχω γνώση του Ευαγγελίου. Ξέρω ότι ο σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα για εμάς είναι πραγματικά ένα σχέδιο ευδαιμονίας.