2021
Wybory
wrzesień 2021


„Wybory”, Dla wzmocnienia młodzieży, wrzesień 2021, str. 12–14.

Wybory

Obraz
wilki

Zdjęcie — Getty Images

Wiele lat temu jeden z przedstawicieli Władz Generalnych podzielił się tą historią:

Młody Czirokez, przedstawiciel jednego z indiańskich plemion w Stanach Zjednoczonych, opowiedział wnukowi przypowieść o życiu: „W środku mnie toczy się okrutna walka dwóch wilków”, powiedział dziadek. „Jeden jest zły: pełen gniewu i zazdrości, użalania się nad sobą i zamartwiania się, chciwości i kłamstw. Drugi jest dobry, pełen dobroci i współczucia, pokory i prawdy, miłości i radości. Ta walka toczy się w każdym z nas.

„Który wilk wygra?”, zapytał wnuk.

„Ten, którego będziesz karmić”, odpowiedział mądrze dziadek1.

Ta przypowieść o dwóch wilkach wyraża wieczną prawdę. Dzieci Boga rodzą się, aby dokonywać wyborów między dobrem a złem. Przeciwieństwa pozwalają nam dokonywać ważnych, prawych wyborów. Księga Mormona uczy nas tej prawdy w języku pism świętych: „Oto trzeba, aby we wszystkim było przeciwieństwo”2.

Plan naszego Ojca w Niebie zapewnia przynajmniej dwa dary, które pomagają w wyborach: (1) Daje nam Ducha Świętego, który kieruje naszymi wyborami i (2) Daje nam Zbawiciela, którego Zadośćuczynienie sprawia, że możemy odpokutować, aby wyeliminować skutki złych wyborów — które nakarmiły złego wilka.

Obraz
Jezus Chrystus

I. Pokuta i rozpoznanie

Kiedy rozmawiałem z młodzieżą, jednym z najczęściej zadawanych pytań było to o pokutę. „W jaki sposób możemy wiedzieć, że wystarczająco odpokutowaliśmy?”. „Skąd wiemy, że naprawdę nam wybaczono?”. Odpowiedzi na te pytania przychodzą przez Ducha Świętego, członka Boskiej Trójcy, który przynosi wiadomości z nieba.

Dar pokuty został nazwany „dobrą nowiną ewangelii”3. Pozwala nam usunąć skutki złych wyborów, które nakarmiły złego wilka i osłabiły naszą zdolność słyszenia podszeptów Ducha Świętego. Pokuta to rozpoznanie, że zrobiliśmy coś złego, porzucenie tego zła i postanowienie, że zwrócimy serce do Boga poprzez przestrzeganie Jego przykazań. Kiedy pokutujemy, powołujemy się na moc Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, które zwiększa nasze docenianie Go i miłość dla Niego jako naszego Zbawiciela.

Pokuta nie ogranicza się tylko do poważnych grzechów, które muszą zostać wyznane biskupowi. Pokuta jest codzienną koniecznością. Pokuta ogólnie dotyczy osobistego rozpoznania, że zrobiliśmy coś źle, określenia sposobu zmiany i próby naprawienia zła względem osób, wobec których zawiniliśmy. W kontekście przypowieści o dwóch wilkach pokuta to zaprzestanie karmienia złego wilka nawet małymi posiłkami, jak na przykład wtedy, kiedy decydujemy się na gniew czy zazdrość. Musimy też odpokutować (zmienić się), kiedy zdecydowaliśmy się marnować czas przekazany nam przez Boga na jedną z rzeczy, które nie mają potencjału, aby uczynić nas lepszymi.

II. Rozpoznawanie ważnej różnicy

Wspaniałym rezultatem pokuty jest to, że możemy znów być godni, aby otrzymywać inspirację od Ducha Świętego, który pomaga nam podejmować mądre wybory i napełnia nas radością. Wiele młodych osób zastanawia się też: „Skąd wiem, że podszepty lub odpowiedzi, które dostaję, naprawdę pochodzą od Pana, a nie są tym, czego ja chcę?”.

Aby rozpoznać, czy podszept jest wiadomością od Ducha Świętego, czy tylko osobistym pragnieniem, musimy zastosować trzy prawdy:

  1. W obrzędzie sakramentu obietnica, że „zawsze [będziemy] mieć z sobą Jego Ducha”, przychodzi po naszej obietnicy, że weźmiemy na siebie Jego imię i będziemy zawsze o Nim pamiętać i przestrzegać Jego przykazań4. Kiedy nie dotrzymujemy tych obietnic, możemy łatwiej pomylić źródło inspiracji, które czujemy.

  2. Inspiracje od Pana zazwyczaj otrzymuje się w cichych momentach albo w trakcie oddawania czci, studiowania pism świętych, modlitwy, w czasie służby w powołaniach, a nie podczas egoistycznych dążeń, lub kiedy jesteśmy pochłonięci doczesnymi zajęciami.

  3. A na koniec musimy być wyczuleni na polecenie zmiany kierunku, w którym już idziemy. Można bardziej polegać na podszepcie, który mówi o zmianie kierunku, niż kontynuować to, co już chcemy zrobić.

III. Właściwe jest zawsze właściwe

Moi drodzy młodzi przyjaciele, dojrzewacie w zupełnie innym świecie niż wasi rodzice i dziadkowie. Dlatego wyjątkowo ważne jest pamiętać o starożytnych wartościach i przykazaniach, które są dalej w mocy. Jesteśmy dziećmi Boga i Jego przykazania są wciąż istotne, czy podróżujemy na wozie, czy w statku kosmicznym, czy komunikujemy się głosowo, czy tekstowo.

Właściwe jest zawsze właściwe i złe jest zawsze złe, bez względu na to, co mówią czy robią idole filmowi, osoby znane z telewizji czy gwiazdy sportu. Standardy podane w pismach świętych, nauki żyjących proroków i wartości z broszury Dla wzmocnienia młodzieży są najlepszym przewodnikiem po tym, jak dokonywać wyborów dotyczących czystości seksualnej, zdrowia fizycznego, uczciwości, ubioru i wyglądu oraz innych kwestii. Wzorujcie się na tych standardach z wiarą, a będziecie błogosławieni. „Broszura zatytułowana Dla wzmocnienia młodzieży powinna stanowić wasze normy moralne”, nauczał Prezydent Russell M. Nelson. „To normy, których [przestrzegania] Pan wymaga od całej Swej młodzieży”5.

Na pełnym mocy ogólnoświatowym uroczystym spotkaniu dla młodzieży nasz prorok obiecał:

„Jeśli będziecie szczerze i wytrwale pracować, by rozwinąć w sobie niezbędną duchową umiejętność słyszenia podszeptów Ducha Świętego, będziecie mieli dostęp do wszystkich potrzebnych wam kiedykolwiek wskazówek. W czasie Pana i na Jego sposób otrzymacie odpowiedzi na wasze pytania”6.

Dołączam też moją obietnicę i świadczę o naszym Zbawicielu Jezusie Chrystusie, którego nauki i Zadośćuczynienie sprawiają, że wszystko to jest możliwe. W imię Jezusa Chrystusa, amen.

Drukuj