ความสงสารเนืองนิตย์ของพระผู้ช่วยให้รอด

เนื้อหาคัดลอก

เอ็ลเดอร์ยูลิซีส ซวาเรส

แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง

หนึ่งในหลักธรรมโดดเด่นที่สุดที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนระหว่างทรงปฏิบัติศาสนกิจบนแผ่นดินโลกคือการปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความสงสาร …

… พระผู้ช่วยให้รอดทรงปฏิบัติด้วยความสงสารต่อทุกคนที่ยอมมาหาพระองค์—ไม่ทรงแบ่งแยก—โดยเฉพาะกับคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากพระองค์มากที่สุด …

… อันที่จริง การแสดงความสงสารผู้อื่นคือแก่นแท้แห่งพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์และเป็นหลักฐานยืนยันว่าเราใกล้ชิดพระผู้ช่วยให้รอดทางวิญญาณและทางอารมณ์ …

… คนมากมายในแวดวงอิทธิพลของเรากำลังแสวงหาคำปลอบใจ ความเอาใจใส่ การยอมรับ และความช่วยเหลือที่เราให้ได้ เราทุกคนสามารถเป็นเครื่องมือในพระหัตถ์พระเจ้าและแสดงความเมตตาต่อคนตกทุกข์ได้ยากเช่นเดียวกับพระเยซู …

… เราไม่ควรตัดสินเพื่อนบ้านของเราอย่างโหดร้ายรุนแรง เพราะเราล้วนต้องการให้พระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักเข้าพระทัยและทรงเมตตาความบกพร่องของเรา …

มิตรที่รักทั้งหลาย ข้าพเจ้าเป็นพยานว่าเมื่อเราพากเพียรทำให้แบบอย่างความสงสารของพระผู้ช่วยให้รอดอยู่ในชีวิตเรา ความสามารถในการชื่นชมคุณธรรมของเพื่อนบ้านจะเพิ่มพูนขึ้น และนิสัยชอบตัดสินความบกพร่องของผู้อื่นจะลดลง ความสัมพันธ์กับพระผู้เป็นเจ้าจะงอกงาม และแน่นอนว่าชีวิตเราจะหวานชื่นขึ้น ความรู้สึกของเราจะอ่อนโยนขึ้น และเราจะพบบ่อเกิดแห่งความสุขไม่รู้จบ เราจะได้ชื่อว่าเป็นผู้สร้างสันติ ผู้มีคำพูดอ่อนโยนเหมือนน้ำค้างยามเช้าในฤดูใบไม้ผลิ