De thee-uitdaging

Op een winterdag liep ik met mijn vrienden Alice en Trevor over het schoolterrein toen we een bordje zagen met de tekst: ‘Kopjes thee te koop.’ Trevor bood enthousiast aan om ons op een kopje thee te trakteren. ‘Nee, dank je’, zei ik.

Trevor bood me elke dag thee aan en ik bleef weigeren. Uiteindelijk vroeg hij me waarom ik geen thee wilde drinken. Ik vertelde hem over het woord van wijsheid in de hoop dat hij het zou begrijpen. Maar hij lachte me uit. Hij probeerde me over te halen om het woord van wijsheid te overtreden.

‘Het zijn toch geen drugs’, zei hij. ‘Een kopje thee is onschuldig!’

De daaropvolgende week begonnen hij en zijn vrienden me nog erger te plagen. Ik probeerde het me niet aan te trekken, hoewel dat niet makkelijk was.

Na een tijdje begonnen ze zich te schamen en plaagden ze me niet meer. Op een dag zei mijn leerkracht tegen me: ‘Je bent altijd een voorbeeld van je geloof en godsdienst. Ik ben trots op je.’

Ik ben ook trots op mezelf. Het is niet altijd makkelijk, maar ik weet dat ik gezegend word als ik pal sta voor mijn normen.

Nicolé M., West Midlands (Verenigd Koninkrijk)