ความสามัคคี คือ เป้าหมาย ของเรา

โดย ริชาร์ด เอ็ม. รอมนีย์

นิตยสารศาสนจักร

ทั้งเทียและอลิซมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ความปรารถนาสูงสุดของพวกเธอเหมือนกัน—คือการเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์

เยาวชนหญิงกำลังเล่นฟุตบอล

ภาพถ่ายโดย ริชาร์ด เอ็ม. รอมนีย์

ลูกฟุตบอลพุ่งเข้าหามุมตาข่ายเร็วปานจรวด แต่ผู้รักษาประตูพร้อมรับ เทีย เจ. พุ่งเข้าหาลูกบอลทันที เธอปัดลูกกลางอากาศ

อีกสนามหนึ่งที่อยู่ใกล้กัน อลิซ เจ. เป็นฝ่ายรุก เธอส่งบอลให้เพื่อนร่วมทีมแล้วเพื่อนส่งบอลกลับมา อลิซยิงประตู ลูกบอลพุ่งผ่านมือที่เอื้อมสุดแขนของผู้รักษาประตู เข้าประตู!

พี่สาวน้องสาว

เหมือนกันแต่ต่างกัน

สองพี่น้องชื่อเทีย อายุ 16 ปี กับอลิซ อายุ 15 ปีชอบเล่นฟุตบอล แต่ฟุตบอลเป็นเพียงหนึ่งในหลายๆ อย่างที่พวกเธอชอบเหมือนกัน พวกเธอชอบเล่นกีฬาทุกประเภท ชอบดนตรี ทั้งคู่เกิดในประเทศจีนและครอบครัวเดียวกันรับพวกเธอมาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมในไอดาโฮ สหรัฐอเมริกา พวกเธอเกิดห่างกันเกือบหนึ่งปี พวกเธออายุ “เท่ากัน” ปีละสองสัปดาห์ ทั้งเทียและอลิซรับมือกับความท้าทายทางร่างกายได้ดี เธอทั้งสองรักครอบครัว และรักพระกิตติคุณ

แต่พวกเธอต่างกันด้วย อลิซเรียนห่างจากเทียหนึ่งปี ในสนามฟุตบอล เทียชอบเป็นฝ่ายรับ อลิซชอบเป็นฝ่ายรุก ด้านดนตรี เทียเป่าแซกโซโฟนกับคลาริเน็ต ส่วนอลิซเล่นคีย์บอร์ดและเครื่องดนตรีประเภทเคาะหรือตี เทียเข้ามาในครอบครัวตอนอายุสองขวบและจำได้ว่าอลิซมาเป็นบุตรบุญธรรมตอนอายุเก้าขวบ เทียเกิดมาพร้อมกับขาบางส่วนที่หายไป เธอเดิน วิ่ง และเล่นฟุตบอลโดยใช้ขาเทียม และอลิซเกิดมาโดยไม่มีช่องหู เธอได้ยินเพราะอุปกรณ์ช่วยฟังที่เป็นแม่เหล็กฝังอยู่ในกะโหลกของเธอโดยการผ่าตัด

ครอบครัวกำลังอ่านพระคัมภีร์

ช่วยเหลือกัน

เมื่ออยู่กันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูกเพื่อศึกษา จงตามเรามา เทียกับอลิซจะพูดถึงสิ่งที่ทำให้พวกเธอเป็นพี่น้องที่เข้มแข็งและสิ่งที่ทำให้ครอบครัวของพวกเธอเข้มแข็ง

“การมีน้องสาวอายุไล่เลี่ยกันช่วยฉัน” เทียกล่าว “ฉันมีคนที่เข้าใจฉันมากขึ้นอีกนิด อลิซเป็นผู้ฟังที่ดีและบางครั้งฉันต้องการแค่นั้น ต้องการคนฟังระดับเดียวกัน เมื่อน้องสาวเป็นเพื่อนคุณด้วย บ้านก็น่าอยู่มากขึ้น”

“ดีจริงๆ ที่มีพี่สาวอยู่ใกล้ๆ” อลิซกล่าว “เธอทำให้ฉันหัวเราะ เราชอบเล่นมุขขำๆ เราคุยกันเรื่องกีฬา โรงเรียน อะไรทำนองนั้น และบางครั้งเธอก็ทำอาหารเช้าให้ฉัน เธอทำอาหารเก่ง”

เยาวชนกำลังเล่นฟุตบอล

ทีมครอบครัว

“พ่อของฉันเป็นโค้ชฟุตบอลให้ฉัน” เทียกล่าว “ตลกดีนะเพราะพ่อเป็น ‘โค้ช’ ในชีวิตของฉันด้วย แม่ก็ด้วย ฉันเดาว่านั่นทำให้อลิซเป็นเพื่อนร่วมทีมของฉัน”

จริงๆ แล้วการเปรียบเทียบครอบครัวกับทีมถูกต้องในหลายๆ ด้าน “เราสวดอ้อนวอนด้วยกัน เราศึกษาพระกิตติคุณด้วยกัน เราไปโบสถ์ด้วยกัน” อลิซกล่าว “มันเหมือนการฝึกซ้อม มีหลายอย่างที่คุณทำด้วยกันที่ทำให้คุณเข้มแข็งเป็นรายตัวและเป็นทีม

แล้วก็มีหลายอย่างที่เหมือนอยู่ในการแข่งขันจริงๆ อลิซเขียนสิ่งที่เธอจะทำออกมาเป็นข้อๆ ดังนี้:

• เลือกสิ่งที่ถูกต้อง

• รับใช้คนอื่นๆ

• พยายามเป็นเหมือนพระเยซู

• กลับใจ

“การพูดถึงพระกิตติคุณเป็นเรื่องดี” เธอกล่าว “แต่คุณต้องดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณด้วย”

“การพูดถึงพระกิตติคุณเป็นเรื่องดี “แต่ คุณต้องดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณด้วย”

“เหมือนกีฬาอีกนั่นแหละ” เทียกล่าว “ พูด ถึงการเล่นกีฬาก็เรื่องหนึ่ง ลงเล่นในสนามก็อีกเรื่องหนึ่ง”

เยาวชนหญิงเล่นคีย์บอร์ด

เยาวชนหญิงเป่าแซกโซโฟน

เพื่อเป็นหนึ่งเดียว

เหมือนเทียกับอลิซรู้ คุณสมบัติที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของทีมที่ยอดเยี่ยมคือความสามัคคี ผู้เล่นต่างพัฒนาทักษะและความเข้าใจ แล้วมาฝึกและเล่นด้วยกัน แต่ละคนมีส่วนช่วยในความสำเร็จของทีม

แต่เมื่อพูดถึงทีมครอบครัวในพระกิตติคุณ มีเป้าหมายสูงส่งกว่านั้นคือ “เป็นหนึ่งเดียวกัน” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 38:27)

“สมาชิกแต่ละคนในครอบครัวเราต่างกัน” อลิซกล่าว “แต่เมื่อเรามุ่งติดตามพระเยซูคริสต์ เรามีเป้าหมายร่วมกัน”

เป็นเช่นนั้นด้วยกับพี่น้องสตรี ครอบครัว ชั้นเรียนและโควรัม วอร์ดและสเตค และทุกคนในศาสนจักร เช่นเดียวกับเทียและอลิซ เราต่างมีเอกลักษณ์และแตกต่างกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ภูมิหลังของเราอาจแตกต่างกัน เช่นเดียวกับพรสวรรค์ ความสามารถ ความสนใจ และรสนิยม แต่เมื่อเรามารวมกันและพยายามเป็นหนึ่งเดียวกันในพระเยซูคริสต์ เราได้รับพลังให้บรรลุเป้าหมายสำคัญที่สุดของเรา

พี่สาวน้องสาวในชุดฟุตบอล