De verloren zoon en de weg terug naar huis
Fragmenten
De terugkeer van de verloren zoon, Richard Burde
Wie van ons heeft niet het pad van heiligheid verlaten, dwaas genoeg denkend dat we op ons eigen egocentrische pad meer geluk konden vinden?
Wie van ons heeft zich nooit eens verootmoedigd gevoeld, gebroken en wanhopig verlangend naar vergeving en barmhartigheid?
Misschien hebben we ons afgevraagd: Kán ik wel terug? Zal ik voor altijd een etiket opgeplakt krijgen, afgewezen en door vroegere vrienden vermeden worden? Is het beter om maar verloren te blijven? Hoe zal God reageren als ik probeer terug te keren?
[De] gelijkenis [van de verloren zoon] geeft ons het antwoord.
Onze hemelse Vader zal ons tegemoet snellen, met een hart vol liefde en mededogen. […]
De hemel zal zich over onze terugkeer verblijden. […]
Hoewel uw keuzes u misschien een eind van de Heiland en zijn kerk hebben weggeleid, staat de grote Geneesheer aan de weg terug naar huis en heet u welkom. Als lid van de Kerk van Jezus Christus proberen we zijn voorbeeld te volgen en omarmen we u als onze broeders en zusters, als onze vrienden. We verblijden ons en vieren dat met u. […]
Ik beweer niet dat terugkeren makkelijk is. Daar kan ik van getuigen. In feite is het misschien de moeilijkste keus die u ooit zult maken.
Maar ik getuig dat, zodra u besluit terug te keren en op de weg van onze Heiland en Verlosser te wandelen, zijn macht in uw leven komt en u een transformatie ondergaat.