บุตรที่หายไปและถนนที่นำกลับบ้าน
เนื้อหาคัดลอก
ใครบ้างในพวกเราไม่เคยออกนอกเส้นทางศักดิ์สิทธิ์ โดยคิดแบบโง่ๆ ว่าเราจะพบความสุขมากขึ้นจากการไปตามเส้นทางที่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง?
ใครบ้างในพวกเราไม่เคยรู้สึกต้อยต่ำ ใจสลาย และต้องการได้รับการอภัยและความเมตตา?
บางทีบางคนอาจแม้แต่สงสัยว่า “กลับมาได้จริงหรือ? ฉันจะถูกเพื่อนเก่าตราหน้า ปฏิเสธ และหลบหน้าหรือเปล่า? หายไปแบบนี้จะดีกว่าไหม? พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมีปฏิกิริยาอย่างไรถ้าฉันพยายามกลับมา?”
อุปมา [เรื่องบุตรที่หายไป] ให้คําตอบแก่เรา
พระบิดาบนสวรรค์จะทรงวิ่งมาหาเรา ใจพระองค์ท่วมท้นด้วยความรักและความสงสาร …
สวรรค์จะชื่นชมยินดีที่พวกเรากลับมา …
ถึงแม้การเลือกอาจพาท่านไปไกลจากพระผู้ช่วยให้รอดและศาสนจักรของพระองค์ แต่พระปรมาจารย์ด้านการเยียวยาทรงยืนต้อนรับท่านตรงถนนที่นำกลับบ้าน และเราในฐานะสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์หมายมั่นที่จะทำตามแบบอย่างของพระองค์และโอบกอดท่านเสมือนพี่น้อง เสมือนเพื่อนของเรา เราชื่นชมยินดีและฉลองกับท่าน …
ข้าพเจ้าไม่ได้แสร้งหลอกว่าการกลับมาทำได้ง่าย ข้าพเจ้าเป็นพยานเรื่องนี้ได้ อันที่จริง นั่นอาจเป็นการเลือกที่ยากที่สุดที่ท่านจะเคยทำก็ได้
แต่ข้าพเจ้าเป็นพยานว่าทันทีที่ท่านตัดสินใจกลับมาเดินในทางของพระผู้ช่วยให้รอดและพระผู้ไถ่ของเรา เดชานุภาพของพระองค์จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตท่าน