เมื่อ คันธนูหัก

โดย เดวิด เอ. เอ็ดเวิร์ดส์

นิตยสารศาสนจักร

เมื่อท่านต้องเผชิญกับอุปสรรค ท่านจะทำอย่างไร? นีไฟให้คำตอบท่านได้

สิ่งต่างๆ มักจะเกิดขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล ซึ่งเป็นสัจธรรมของชีวิตที่เราทราบกันดี

ทุกวันมีอุบัติเหตุ เหตุบังเอิญ เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด—สิ่งที่อยู่ดีๆ ก็ เกิดขึ้น (ท่านอาจจะกำลังเดินไปเรื่อยๆ แล้วทันใดนั้นก็มีนกหายากบินผ่านท่านไป เยี่ยมมาก)

แต่บางครั้งสิ่งเลวร้ายก็เกิดขึ้น และเมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้นแล้ว เราอาจจะมองเหตุการณ์นั้นว่าเป็นเรื่องใหญ่และเป็นเรื่องที่ดูจะไม่บังเอิญเท่าไรนัก (ท่านอาจจะกำลังเดินไปเรื่อยๆ แล้วทันใดนั้นก็มีนกหายากบินผ่านท่านไป เหตุการณ์นั้นทำให้ท่านตกใจจนตกลงไปในคูน้ำ ไม่ใช่เรื่องดีเลย)

ท่านจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นกับท่าน?

ตัวอย่างที่ดีอย่างหนึ่งของการตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่ท้าทายมาจากนีไฟในพระคัมภีร์มอรมอน

สิ่งต่างๆ ยากลำบากมากพอแล้ว และทันใดนั้น …

เมื่อครอบครัวของนีไฟอยู่ในแดนทุรกันดาร พวกเขาลำบากมาก แต่พระเจ้าทรงช่วยเหลือพวกเขา พระองค์ยังประทานเข็มทิศ (เลียโฮนา) เพื่อนำทางพวกเขาด้วย (ดู 1 นีไฟ 16:10; ดู แอลมา 37:38–46 ด้วย) แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่ในแดนทุรกันดาร ดังนั้นชีวิตจึงไม่ง่ายนัก ตัวอย่างเช่น พวกเขาต้องออกล่าสัตว์เพื่อหาอาหาร

งานล่าสัตว์ตกเป็นของนีไฟและพี่ๆ ของเขา ซึ่งพวกเขาก็ทำได้ดี—ในระยะหนึ่ง

จากนั้นมีเสียง … เป๊าะ!

คันธนูของนีไฟหัก นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก เพราะคันธนูของนีไฟนั้นพิเศษ คันธนู “ทำด้วยเหล็กกล้าเนื้อดี” (1 นีไฟ 16:18) และคันธนูของพี่ๆ ก็ “สูญเสียแรงดีดของมัน” (1 นีไฟ 16:21) ดังนั้นลูกธนูของพวกเขาจึงส่งไปได้เพียงระยะสั้นๆ หรือไม่มีแรงส่งมากนัก ผลลัพธ์คือพวกเขา “หาอาหารไม่ได้” (1 นีไฟ 16:18)

ไม่มีอาหาร นั่นไม่ใช่เรื่องดีเลย และเห็นได้ชัดว่านั่นไม่ใช่ความผิดของใคร อยู่ดีๆ เหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้น แต่อาจจะหาเหตุผลมาอธิบายได้ (เช่น ความร้อนและความชื้นที่เพิ่มขึ้นขณะเดินทาง) แต่ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด ปัญหายังคงอยู่ นั่นคือไม่มีอาหาร

ขุ่นข้องเคืองใจ กับ หาทางแก้ปัญหา

เป็นที่เข้าใจได้ว่าการขาดอาหารนี้หมายความว่าหลายคนในครอบครัวจะต้อง “เป็นทุกข์มาก” (1 นีไฟ 16:19) และหลายคนเริ่มพร่ำบ่น แม้แต่ลีไฮบิดาของนีไฟ “เริ่มพร่ำบ่นต่อต้านพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของท่าน” (1 นีไฟ 16:20)

นีไฟคงหิวไม่น้อยไปกว่าคนอื่นๆ แต่เขามีปฏิกิริยาต่างออกไปดังนี้

“ข้าพเจ้า, นีไฟ, ทำคันธนูด้วยไม้, และลูกธนูหนึ่งดอก, จากกิ่งไม้ตรง; ด้วยเหตุนี้, ข้าพเจ้าจึงถือคันธนูและลูกธนู, กับสายเหวี่ยงและหินเป็นอาวุธ. และข้าพเจ้ากล่าวแก่บิดาข้าพเจ้า: ข้าพเจ้าจะไปหาอาหารทางไหนหรือ?” (1 นีไฟ 16:23)

แทนที่จะพร่ำบ่น นีไฟกลับหาวิธีแก้ไขปัญหา และแม้ว่าลีไฮเองจะพร่ำบ่น แต่เขายังคงเป็นบิดาและศาสดาพยากรณ์ของนีไฟ นีไฟจึงขอคำแนะนำจากเขา

เมื่อคันธนู ของท่าน หัก

นีไฟสามารถหาอาหารมาให้ทุกคนได้ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า อุบัติเหตุจากคันธนูที่หักของเขาแน่นอนว่าก่อให้เกิดปัญหา แต่เขาหาวิธีแก้ไขได้

แล้วท่านจะทำอย่างไรเมื่อคันธนู ของท่าน หัก? ท่านจะทำอย่างไรเมื่อสิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้? หรือเมื่อบางสิ่งใช้งานไม่ได้? หรือเมื่อผลกระทบอันยืดเยื้อจากโรคระบาดทำให้ดำเนินชีวิตลำบาก?

ต่อไปนี้เป็นบทเรียนห้าข้อที่ท่านเรียนรู้ได้จากเรื่องราวเกี่ยวกับคันธนูหักของนีไฟ

ท่านไม่สามารถคาดหวังให้พระเจ้าแก้ปัญหาให้ท่านได้ พระเจ้าประทานมานาจากสวรรค์แก่ชาวอิสราเอลเมื่อพวกเขาต้องการอาหารในแดนทุรกันดาร แต่พระองค์ไม่ได้ประทานอาหารจากสวรรค์แก่ครอบครัวของลีไฮในแดนทุรกันดาร แม้คันธนูของพวกเขาจะหักหรือใช้งานไม่ได้แล้ว โดยปกติท่านต้องทำบางอย่างเพื่อแก้ไขปัญหาของตนเองโดยที่ยังคงแสวงหาการนำทางและความช่วยเหลือจากพระเจ้า
ความขุ่นข้องเคืองใจและการพร่ำบ่นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น ดังที่เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองกล่าวว่า “พยายามอย่าบ่นหรือโอดครวญตลอดเวลา … เรื่องเคราะห์ร้ายจะเลวร้ายไปกว่าเดิมถ้าเราพร่ำบ่น”¹
จงจำไว้ว่ามีสิ่งดีๆ ที่ท่านสามารถทำได้เสมอ คันธนูใหม่ของนีไฟไม่ได้ปรากฏขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ในวันหนึ่งเหมือนเลียโฮนา นีไฟจึงทำสุดความสามารถ และพระเจ้าทรงอวยพรความพยายามของเขาและช่วยให้เขาประสบความสำเร็จ โปรดจำไว้ว่า “พระเจ้าทรงรักความพยายาม”²
ทักษะ ความรู้ และความเต็มใจจะทำสิ่งที่ยากสามารถช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆ การสร้างคันธนูอาจไม่ใช่เรื่องง่ายนัก (เพราะถ้าทำได้ง่ายเช่นนั้น แม้แต่เลมันกับเลมิวเอลก็คงสร้างไปแล้ว) การที่จะสร้างคันธนูขึ้นมาได้ นีไฟจำเป็นต้องใช้ทักษะและความรู้ที่เขามีอยู่แล้ว—และอาจต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ด้วยซ้ำ นอกจากนี้เขายังต้องมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ ปัญหาที่ท่านเผชิญไม่ได้แก้ไขได้ง่ายๆ เสมอไป เมื่อท่านได้รับทักษะและความรู้และเต็มใจทำสิ่งที่ยากมากขึ้น นั่นถือว่าท่านได้เตรียมตนเองที่จะแก้ไขปัญหาของท่านและผู้อื่น
ท่านควรขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า จากประสบการณ์ที่ผ่านมา นีไฟรู้ว่าพระเจ้าทรงสามารถช่วยครอบครัวของเขาหาอาหารได้ (1 นีไฟ 16:14–16) ดังนั้นเขาจึงขอให้บิดาของเขาทูลขอการชี้นำจากพระเจ้า ท่านควรขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า แม้ว่าพระองค์อาจไม่ได้ให้รายละเอียดทั้งหมดแก่ท่าน แต่พระองค์จะทรงนำทางและอวยพรความพยายามของท่าน

ขอย้ำอีกครั้งว่าสิ่งต่างๆ มักจะเกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุผล แต่เมื่อมีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในครั้งต่อไป ให้นึกถึงนีไฟและคันธนูของเขา จำไว้ว่ามีบางสิ่งที่ท่านสามารถทำได้เสมอ และพระเจ้าจะทรงอวยพรท่าน