Συνεδρίαση Πρωινού Σαββάτου
Σαλεύει μέσα μου η φωτιά
Αποσπάσματα
Αδελφοί και αδελφές, καταθέτω μαρτυρία ότι ο Θεός ακούει κάθε προσευχή που προσφέρουμε και ανταποκρίνεται στην καθεμία σύμφωνα με το μονοπάτι που Εκείνος έχει σχεδιάσει για την τελειοποίησή μας… Για λόγους που γνωρίζει μόνον ο Θεός οι προσευχές απαντώνται διαφορετικά από ό,τι ελπίζουμε – όμως σας υπόσχομαι ότι εισακούονται και απαντώνται σύμφωνα με την αδιάλειπτη αγάπη και το χρονοδιάγραμμά Του.
Αν «δεν ζητ[ούμε] ανάρμοστα» [Νεφί Β΄4:35], δεν υπάρχουν όρια για το πότε, πού ή για τι θα πρέπει να προσευχόμαστε…
…Θα πρέπει να προσευχόμαστε ατομικά, με την οικογένειά μας, και σε εκκλησιάσματα όλων των μεγεθών. Πρέπει να χρησιμοποιούμε την προσευχή ως ασπίδα κατά των πειρασμών και εάν κάποτε δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να προσευχηθούμε, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η διστακτικότητα δεν προέρχεται από τον Θεό, ο οποίος λαχταρά να επικοινωνήσει με τα τέκνα Του οποτεδήποτε και πάντοτε… Όταν δεν γνωρίζουμε πώς ή για ποιον λόγο ακριβώς να προσευχηθούμε, θα πρέπει να αρχίσουμε και να συνεχίσουμε, έως ότου το Άγιο Πνεύμα μας καθοδηγήσει στην προσευχή που θα πρέπει να απευθύνουμε…
Στο τέλος, μπορούμε να δούμε το παράδειγμα του Σωτήρος που προσευχόταν τόσο, μα τόσο πολύ συχνά…
Σε αυτό το πλαίσιο της νίκης του Χριστού επί του θανάτου και του πρόσφατου δώρου Του προς εμένα, που επέστρεψα για λίγες ακόμη ημέρες ή εβδομάδες ή μήνες στη θνητότητα, δίδω επίσημη μαρτυρία ότι υπάρχει αιώνια ζωή και μεγάλη ανάγκη να είμαστε σοβαροί, όταν σχεδιάζουμε πώς θα τη ζήσουμε.