ภาคบ่ายวันเสาร์
“จงนิ่งเถิด และรู้ว่าเราคือพระผู้เป็นเจ้า”
เนื้อหาคัดลอก
ทุกครั้งที่เราได้รับ ทบทวน จดจำ และต่อพันธสัญญาศักดิ์สิทธิ์อย่างซื่อสัตย์ สมอทางวิญญาณของเราจะยึดแน่นกับ “ศิลา” พระเยซูคริสต์อย่างมั่นคงแน่วแน่มากขึ้น
… เมื่อรากฐานของชีวิตเราสร้างบนพระผู้ช่วยให้รอด เราได้รับพรที่จะ “นิ่ง”—คือมีหลักประกันทางวิญญาณว่าพระผู้เป็นเจ้าคือพระบิดาบนสวรรค์ของเรา เราเป็นลูกของพระองค์ และพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา
… วันสะบาโตเป็นวันของพระผู้เป็นเจ้า ช่วงเวลาศักดิ์สิทธิ์ ที่กำหนดไว้เป็นการเฉพาะเพื่อระลึกถึงและนมัสการพระบิดาในพระนามของพระบุตร เพื่อร่วมศาสนพิธีฐานะปุโรหิต และเพื่อรับและต่อพันธสัญญาศักดิ์สิทธิ์ …
… “บ้านแห่งการสวดอ้อนวอน” ที่เรารวมตัวกันในวันสะบาโตคืออาคารประชุมและสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ที่ได้รับอนุมัติ—สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แห่งความคารวะ การนมัสการ และการเรียนรู้ …
พระวิหารเป็น สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ อีกแห่งหนึ่งที่กำหนดไว้เป็นการเฉพาะเพื่อนมัสการและรับใช้พระผู้เป็นเจ้าและเรียนรู้ความจริงนิรันดร์ …
… บ้านของเราควรเป็นการผสมผสานที่ลงตัวที่สุดระหว่าง ช่วงเวลาศักดิ์สิทธิ์ และ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งบุคคลและครอบครัวจะ “นิ่ง” ได้และรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าคือพระบิดาบนสวรรค์ของเรา เราเป็นลูกของพระองค์ และพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา …
ข้าพเจ้าสัญญาว่าเมื่อเราสร้างรากฐานของชีวิตบน “ศิลา” พระเยซูคริสต์ เราจะได้รับพรจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้ได้รับความนิ่งทางวิญญาณของจิตวิญญาณส่วนตัว ที่ทำให้เรารู้และจดจำว่าพระผู้เป็นเจ้าคือพระบิดาบนสวรรค์ของเรา เราเป็นลูกของพระองค์ และพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา และเราสามารถได้รับพรให้ทำและเอาชนะเรื่องยากๆ ได้