Bądźcie dla wierzących wzorem

Mary N. Cook

Pierwsza Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet

Dzisiaj chciałabym zachęcić was do tego, abyście „[byli] […] dla wierzących wzorem […] w wierze, [i] w czystości”.

Niedawno w naszej rodzinie urodziła się mała Ruby. Gdy patrzyłam w jej słodką twarzyczkę, zachwycałam się wiedzą, że zanim przyszła na ziemię, mieszkała w obecności naszego Ojca w Niebie. Przyjęła Jego wielki plan szczęścia i wybrała, że będzie podążać za Nim i za Jezusem Chrystusem, naszym Zbawicielem¹. Z powodu tej decyzji pozwolono jej przyjść na ziemię, by doświadczyła życia doczesnego i postępowała naprzód ku życiu wiecznemu. Gdy jej duch zjednoczył się z jej ciałem, Ruby weszła w czas nauki, w którym sprawdzi swe siły, wybierze podążanie za Chrystusem i przygotuje się do tego, aby być godną życia wiecznego.

Ruby przyszła na ziemię, będąc czysta, lecz w ramach planu, stawi czoła próbom, pokusom i będzie popełniała błędy. Jednak dzięki Zadośćuczynieniu Zbawiciela Ruby otrzyma przebaczenie, pełnię radości i zostanie ponownie oczyszczona, aby była gotowa do życia na wieki w obecności naszego Ojca w Niebie.

Kilka godzin po jej narodzinach, miałam przywilej trzymać w ramionach to ukochane dziecko. Powiedziałam jej matce: „Musimy nauczyć Ruby, aby była dzielną kobietą, czystą i której wartość przewyższa perły, jak wskazuje na to jej imię”².

Jej mama odpowiedziała: „Zaczynam od dzisiaj”.

Co zrobi mama Ruby, aby „zacząć od dzisiaj”? W jaki sposób my jako rodzice, dziadkowie i przywódcy możemy zapoczątkować drogę i utrzymać nasze dzieci — naszą młodzież — na ścieżce do życia wiecznego? Musimy „[być] dla wierzących wzorem”³.

Prorok Brigham Young powiedział: „Nigdy nie powinniśmy sobie pozwalać na robienie czegoś, czego nie chcielibyśmy zobaczyć w wykonaniu naszych dzieci. Powinniśmy ustanowić dla nich przykład, który chcielibyśmy, by naśladowały”⁴. Każdy z nas może zacząć od dzisiaj od bycia tym dobrym wzorem.

Dzisiaj chciałabym zachęcić was do tego, abyście „[byli] […] dla wierzących wzorem […] w wierze, [i] w czystości”⁵ — w dwóch zasadach koniecznych do zbawienia.

Bądźcie dla wierzących wzorem w wierze. Czynnie wzmacniajcie swą własną wiarę i świadectwo o Jezusie Chrystusie, przygotowując się do świadczenia waszym dzieciom słowem i przykładem.

Pozwólcie, że powiem wam o pewnej wspaniałej matce, której życie było wzorem wiary. Kiedy Prorok Józef Smith był bardzo małym chłopcem, obserwował i uczył się o wierze w Boga od swojej matki, Lucy Mack Smith. Lucy szukała odpowiedzi, badając pisma święte⁶ i Józef też tak czynił, zwracając się do Biblii o przewodnictwo, podobnie jak czyniła to jego matka⁷.

Lucy również rozwiązywała problemy rodzinne sama szukając pomocy Pana w modlitwie. Pewnego dnia, gdy powstała niezgoda w jej rodzinie co do kwestii religii, Lucy powiedziała, że „udała się do pobliskiego sadu okazałych dzikich drzew wiśni, gdzie modliła się do Pana”⁸.

Lucy modliła się także z wielką wiarą, gdy stawiała czoła problemom zdrowotnym, kiedy Józef niemal stracił nogę z powodu zapalenia szpiku, a siostra Józefa, Sophronia, była bliska śmierci, chorując na dur brzuszny. O chorobie Sophronii Lucy napisała: „Wpatrywałam się w moje dziecko. […] Mój mąż i ja wzięliśmy się za ręce i padliśmy na kolana przy łóżku i wylaliśmy nasz ból i błagania do Jego uszu”⁹. Sophronia przeżyła. Jestem pewna, że dzieci Lucy często były świadkami, jak modliła się z wiarą i otrzymywała odpowiedzi na owe modlitwy.

Lucy modliła się z wiarą o przewodnictwo, i Józef także udał się do lasku, gdzie modlił się z wiarą, oczekując na odpowiedź od Pana, podobnie jak jego matka.

Na wzór Lucy, my również musimy pokazać naszym dzieciom i naszej młodzieży, jak wzmocnić ich wiarę i świadectwo o Jezusie Chrystusie poprzez wzmacnianie naszej własnej wiary, poprzez studiowanie pism świętych, poprzez modlitwę zarówno osobistą, jak i razem z nimi.

W przeciwieństwie do Lucy, obecnie jesteśmy pobłogosławieni tym, że mamy więcej pism świętych niż tylko Biblię. Mamy pisma dni ostatnich i słowa proroków dni ostatnich, by „bezpiecznie prowadziły nas”¹⁰ ścieżką do życia wiecznego. Z Księgi Mormona dowiadujemy się o tych, którzy idąc ścieżką, „[trzymali] się przez cały czas żelaznego pręta”¹¹, symbolizującego „[słowo Boże]”¹². W dzisiejszym świecie wypełnionym pokusami „[trzymanie się]” może być nie lada wyzwaniem, gdyż Szatan w swój podstępny sposób próbuje odciągnąć nas z dróg Boga. Jeżeli jedną ręką trzymamy żelazny pręt, a druga trzyma się świata, wtedy narażamy nasze dzieci i młodzież na to, że zgubią się na ścieżce. Jeżeli nasz wzór jest niejasny, wtedy jak to określił Jakub swoimi słowami, tracimy „zaufanie [naszych] dzieci dając im zły przykład”¹³.

Rodzice, dziadkowie i przywódcy, wasze przesłanie musi być jasne. Owa jasność może wynikać jedynie z tego, że obiema rękami trzymamy się pręta, że żyjemy według prawd, jakie są w pismach świętych i słowach proroków w dniach ostatnich. Być może nie będziecie wychowywać proroka, jak to było w przypadku Lucy, ale z pewnością wychowujecie przyszłych przywódców i wasze czyny są nieodłącznie związane z ich wiarą.

Następnie bądźcie dla wierzących wzorem w czystości. Jedynie przez Zadośćuczynienie naszego Zbawiciela możemy stać się czystymi. Dla każdego z nas proces oczyszczenia zaczyna się od wiary, pokuty i naszego pierwszego przymierza chrztu.

Aby pomóc naszym dzieciom żyć zgodnie z ich przymierzem chrztu, Starszy Robert D. Hales poradził: „Nauczamy je tego, że w momencie wyjścia z wody, wychodzą ze świata i wchodzą do królestwa Boga. Poprzez przymierze zgadzają się być posłuszne Jego przykazaniom”¹⁴.

„Przymierza nakładają na nas poważny obowiązek szanowania naszych zobowiązań wobec Boga. Aby dotrzymać przymierzy, musimy zrezygnować z zachowań czy zainteresowań, które powstrzymują nas od szanowania tych przymierzy”¹⁵.

Broszura Dla wzmocnienia młodzieży jest wspaniałym narzędziem, które pomaga młodzieży w zrozumieniu tych świętych zobowiązań zawierania przymierzy i błogosławieństw czystości, jakie wiążą się z dotrzymywaniem przymierzy. Zawiera ona słowa proroków w dniach ostatnich — żelazny pręt, który bezpiecznie będzie ich prowadził wąską i ciasną ścieżką, będzie odwracał ich od pułapek Szatana, które mogłyby spowolnić ich postęp. W tej książce są opisane liczne błogosławieństwa, które wynikają z posłuszeństwa i poszukiwania tego, co jest „cnotą [i] zaletą”¹⁶.

Rodzice, poproście o swój osobisty egzemplarz tej książeczki i często ją czytajcie. Sami żyjcie zgodnie z tymi normami. Prowadźcie przemyślane rozmowy na temat ewangelii z waszymi nastolatkami, co pomoże im w rozwinięciu swego własnego pragnienia, by żyć według tych norm moralnych i odkrywać sami dla siebie ich znaczenie i cel.

Normy opisane w rozdziałach „Rozrywka i media” oraz „Sposób ubierania się i wygląd” mogą być ogromnym wyzwaniem, ponieważ coraz bardziej stają na bakier ze światowymi normami.

Musimy kształtować to, co jest cnotą i zaletą poprzez nasz wybór środków przekazu. Musimy zadbać o to, aby media, jakie zapraszamy do naszych domów, nie przyćmiewały wrażliwości na Ducha, nie szkodziły relacjom naszej rodziny i przyjaciół czy wnosiły osobiste priorytety, które nie są zgodne z zasadami ewangelii. Będąc wzorem, możemy pomóc naszym dzieciom zrozumieć, że przesiadywanie przez wiele godzin przed komputerem, mediami społecznościowymi, telefonami komórkowymi, granie w gry wideo czy oglądanie telewizji powstrzymuje nas od produktywnych czynności i cennych wzajemnych oddziaływań na siebie.

Również kształtujemy to, co jest cnotą i zaletą, poprzez nasz sposób ubierania się i wygląd. Jako lud przymierza, mamy obowiązek dbania o nasze ciała, chronienia ich i odpowiedniego ubierania. Musimy pomóc naszym dzieciom i naszej młodzieży zrozumieć, że traktujemy nasze ciała jak świątynie i jako dar od Boga¹⁷. My wyznaczamy wzór, gdy nie kupujemy ani nie nosimy nieskromnych ubrań, które są za ciasne, zbyt przezroczyste czy za bardzo odkryte.

Ludzie dotrzymujący przymierzy dążą do posłuszeństwa „we wszystkim […] i gdziekolwiek się [znajdują]”¹⁸, ponieważ kochają Boga i obiecane przez Niego błogosławieństwa. Pewnego wieczoru, na spacerze z mężem, przechodziliśmy obok przyjęcia weselnego odbywającego się na zewnątrz. Nie znaliśmy tych ludzi, jednak od razu ogarnęło nas wrażenie zachowania cnotliwości. Pięknie dobrali muzykę i stroje. Olśniewająca suknia panny młodej była — bez cienia wątpliwości — skromna; podobnie jak stroje druhen. Ta rodzina wybrała, że nie będzie mieszała światowych zwyczajów ze świętością tego dnia.

Teraz chciałabym powiedzieć parę słów do wspaniałej młodzieży naszego Kościoła. Dziękuję wam, za wasze prawe wzorce dla waszych przyjaciół, nauczycieli, przywódców i rodzin. Wiem, że wielu z was jest jedynymi członkami Kościoła w waszej rodzinie. Być może nawet chodzicie do kościoła sami. Pochwalam was za wasze oddanie i prawy przykład. Bądźcie cierpliwi i w dalszym ciągu żyjcie sprawiedliwie. Wielu jest tych, którzy mogą wam pomóc. Prezydent Thomas S. Monson powiedział: „Nawet w przykładnej rodzinie […] przyda się wszelka pomoc i wsparcie dobrych mężczyzn [i kobiet], którym ich los leży szczerze na sercu”¹⁹.

Poszukajcie w waszym okręgu i paliku przywódców i przyjaciół, którzy są dla wierzących wzorem, a następnie uczcie się od nich.

Kiedy byłam młodą kobietą, dostrzegłam takie wzory dla wierzących. Oprócz moich rodziców, jednym z nich była moja ciotka Carma Cutler. Dokładnie pamiętam, jak przemawiała na Wieczorku Norm Moralnych w paliku, gdy miałam szesnaście lat. Nauczała o ważności cnotliwości i bycia godnym zawarcia ślubu w świątyni. Byłam głęboko poruszona jej świadectwem. Obserwowałam jej cnotliwe życie od momentu, gdy byłam małą dziewczynką i wiedziałam, że żyje w zgodzie z tymi naukami. Chciałam podążać za jej wzorem.

Młodzi mężczyźni i młode kobiety, możecie zacząć od dzisiaj, będąc dla wierzących wzorem w wierze i w czystości. Codziennie wzmacniajcie swą wiarę i świadectwo poprzez studiowanie pism świętych i modlitwę. Dotrzymujcie swego przymierza chrztu, a utrzyma was w czystości i godności, co pomoże wam w otrzymaniu przewodnictwa Ducha Świętego. Możecie zacząć od dzisiaj, będąc wzorem do naśladowania przez innych.

Nigdy nie wiadomo — być może kiedyś będziecie przykładem dla mojej małej Ruby, którego będzie pewnego dnia potrzebowała. Obecnie udziałem Ruby jest wspaniały początek na ścieżce prowadzącej do życia wiecznego. Jej rodzice wyznaczają wzorce prawości w jej domu, rozpoczynając każdy dzień z postanowieniem, aby być dla wierzących wzorem. Miejmy nadzieję, że korzystając z wolności wyboru, Ruby podąży za ich wzorem.

Jestem wdzięczna za plan szczęścia i świadczę, że to jest jedyna droga i sposób, poprzez który Ruby — i każdy z nas — może stać się ponownie czysty i żyć wiecznie w obecności naszego Ojca w Niebie. Niech każdy z nas zacznie od dziś. W imię Jezusa Chrystusa, amen.