Posłuszeństwo prorokom

Claudio R. M. Costa

Prezydium Siedemdziesiątych

Cóż to za wspaniałe błogosławieństwo mieć proroka w naszych czasach!

Jestem nawrócony do Kościoła. Jestem bardzo wdzięczny Bogu za to, że odpowiedział na moją modlitwę i dał mi wiedzę oraz silne świadectwo o tym, że Józef Smith jest prorokiem Boga.

Zanim podjąłem decyzję o chrzcie w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, studiowałem fragmenty historii Józefa Smitha. Modliłem się po uważnym przeczytaniu każdego akapitu. Jeśli chcielibyście sami to zrobić, mogłoby to zabrać wam 14 godzin.

Po tym, jak czytałem, rozważałem i modliłem się, Pan dał mi pewność, że Józef Smith był Jego prorokiem. Świadczę wam, że Józef Smith jest prorokiem, a z racji tego, że otrzymałem tę odpowiedź od Pana, wiem, że wszyscy jego następcy również są prorokami. Cóż to za wspaniałe błogosławieństwo mieć proroka w naszych czasach!

Dlaczego ważne jest, by żyjący prorocy prowadzili prawdziwy Kościół Jezusa Chrystusa i jego członków?

W Guide to the Scripture (Przewodniku do pism świętych) odnajdujemy definicję słowa prorok: „Ktoś, kto jest powołany przez Boga i przemawia w Jego imieniu. Prorok jako posłaniec Boga otrzymuje przykazania, proroctwa i objawienia od Boga” („Prophet”, scriptures.lds.org; zob. także Bible Dictionary, „Prophet”).

To wspaniałe błogosławieństwo móc otrzymywać słowo, przykazania i wskazówki od Pana w tych trudnych czasach naszej ziemi. Prorok może otrzymać natchnienie i zobaczyć przyszłość dla korzyści ludzkości.

Powiedziano nam: „Zaiste, nie czyni Wszechmogący Pan nic, jeżeli nie objawił swojego planu swoim sługom, prorokom” (Ks. Amosa 3:7). Dowiadujemy się z tego fragmentu, że Pan objawi swoim prorokom dosłownie wszystko, co w Jego przekonaniu jest konieczne nam do zakomunikowania. Objawi nam Swoją wolę i przekaże wskazówki poprzez Swoich proroków.

Pan obiecał nam, że jeśli będziemy wierzyć w świętych proroków, będziemy mieć życie wieczne (zob. NiP 20:26). W szóstej Zasadzie Wiary oświadczamy, że wierzymy w proroków. „Wierzyć” oznacza mieć wiarę w proroków i ufać im oraz naśladować ich i czynić to, o co nas proszą.

W roku 1980, kiedy Prezydent Ezra Taft Benson służył jako Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów, wygłosił przejmujące przemówienie na temat posłuszeństwa prorokom podczas uroczystego spotkania na BYU w Centrum Marriotta. Jego wspaniałe przemówienie zatytułowane „Fourteen Fundamentals in Following the Prophet” (Czternaście fundamentalnych prawd na temat naśladowania proroka) poruszyło moje serce. Sprawiło, że poczułem się dobrze z powodu podjęcia decyzji o podążaniu za prorokiem przez resztę mego życia, kiedy przyjąłem chrzest w prawdziwym Kościele Pana.

Chciałbym podzielić się z wami niektórymi z zasad, jakich nauczał Prezydent Benson:

„Po pierwsze: Prorok jest jedynym człowiekiem, który mówi w imieniu Pana na temat wszystkiego” (1980 Devotional Speeches of the Year, [1981], 26).

W naszych czasach prorok Boga mówi nam, abyśmy przestrzegali przykazań, kochali naszych bliźnich, abyśmy służyli, troszczyli się o rosnące pokolenie, ratowali nieaktywnych lub mniej aktywnych — abyśmy robili wiele rzeczy, które nazywamy proroczymi priorytetami. Musimy zrozumieć, że te priorytety są priorytetami Boga, a prorok jest Jego głosem w komunikowaniu ich wszystkim ludziom w Kościele i na świecie.

Radzi się nam, by „zważać […] na wszystkie jego słowa i przykazania” (NiP 21:4). Dowiadujemy się też:

„Bo słowo jego przyjmiecie tak, jakby pochodziło z mych własnych ust, z całą cierpliwością i wiarą.

Bo jeżeli tak czynić będziecie, bramy piekielne nie przemogą was; i rozproszy Pan Bóg moce ciemności przed wami i sprawi, że zadrży niebo dla waszego dobra i chwały Jego imienia” (NiP 21:5–6).

Oto druga fundamentalna zasada: „Żyjący prorok jest nam bardziej niezbędny niż podstawowe pisma święte” („Fourteen Fundamentals”, 26).

Żyjący prorok otrzymuje dla nas konkretne objawienia. Pamiętam, jak wiele razy byłem obecny w czasie, kiedy jeden ze sług Pana mówił o konkretnych sprawach dotyczących jakiegoś miasta czy kraju. Pamiętam co najmniej trzech żyjących proroków, widzących i objawicieli, którzy mówili o moim kraju, Brazylii. Jeden z tych sług powiedział, że Brazylia stanie się potęgą ekonomiczną świata i uwolni się od inflacji. W owym czasie każdego miesiąca mieliśmy dwucyfrową inflację. Wielu ludziom trudno było uwierzyć w to, co powiedział prorok, ale ja wierzyłem. Teraz, od kilku kolejnych lat Brazylia ma każdego roku około 5 procent inflacji. Brazylia jest na ósmej pozycji światowych potęg gospodarczych i ten kraj świetnie sobie radzi!

Trzecia fundamentalna zasada: „Żyjący prorok jest dla nas ważniejszy niż nieżyjący” („Fourteen Fundamentals”, 27).

Uczymy się tej wspaniałej lekcji z pism świętych. W czasach Noego ludziom było łatwiej wierzyć w słowa nieżyjących proroków, lecz trudno im było uwierzyć Noemu. Wiemy, że z powodu swego niedowiarstwa nie przeżyli potopu (zob. I Ks. Mojżeszowa 6–7).

Czwarta fundamentalna zasada: „Prorok nigdy nie sprowadzi Kościoła na złą drogę” („Fourteen Fundamentals”, 27).

I znowu uczymy się od żyjących proroków. Prezydent Wilford Woodruff powiedział: „Pan nigdy nie zezwoli, abym ja, czy ktokolwiek inny na stanowisku Prezydenta tego Kościoła, sprowadził was na manowce. Nie ma tego w programie. Nie ma tego w zamyśle Bożym. Gdybym chciał tego spróbować, Pan usunąłby mnie z tego miejsca, i tak postąpi z każdym innym, co usiłuje sprowadzić dzieci człowiecze na manowce od wyroczni Bożych i od ich obowiązku” (Deklaracja Oficjalna —1).

Piąta fundamentalna zasada: „Nie jest konieczne, aby prorok miał jakieś szczególne ziemskie wykształcenie lub kwalifikacje, by mówić na jakiś temat lub działać w jakiejś sprawie w dowolnym czasie” („Fourteen Fundamentals”, 27).

Pan powołał młodego mężczyznę, Józefa Smitha, aby przywrócił Jego Kościół. Czy myślicie, że młody Józef Smith był doktorem teologii lub doktorem nauk? Wiemy, że był pokornym młodym mężczyzną, nie posiadającym wykształcenia akademickiego. Był jednakże wybranym Pana i otrzymał od Niego wszystko, co było konieczne, aby szanować i rozwijać powołanie proroka Przywrócenia.

Prezydent Benson kontynuował:

„Po szóste: Prorok nie musi mówić: ‘Tak rzecze Pan’, aby jego słowa były dla nas pismem świętym. […]

Po siódme: Prorok mówi nam to, co musimy wiedzieć, a nie zawsze to, co chcemy wiedzieć” („Fourteen Fundamentals”, 27, 28).

Następnie Prezydent Benson zacytował z 1 Nefiego 16:1, 3:

„Gdy ja, Nefi, skończyłem mówić do moich braci, powiedzieli mi: Powiedziałeś nam twarde słowa, więcej niż możemy znieść. […]

A teraz, moi bracia, gdybyście byli sprawiedliwi i chcieli być posłuszni prawdzie i zważać na nią, abyście mogli kroczyć z podniesionym czołem przed Bogiem, nie szemralibyście przeciwko prawdzie i nie mówilibyście: Powiedziałeś przeciwko nam twarde słowa”.

Ósma fundamentalna zasada: „Prorok nie jest ograniczany przez ludzki rozum. […]

[…] Czy rozsądne wydaje się leczenie trądu, kiedy mówi się człowiekowi, by siedem razy obmył się w konkretnej rzece? A to jest dokładnie to, co prorok Eliasz nakazał uczynić trędowatemu i co go uzdrowiło. (Zob. II Ks. Królewska 5)”. („Fourteen Fundamentals”, 28).

I Prezydent Benson podawał kolejne zasady mówiące o posłuszeństwie prorokowi. Przeczytam ostatnie sześć i proszę was, abyście podczas następnego domowego wieczoru rodzinnego odnaleźli te zasady w słowach i naukach naszych żyjących proroków, widzących i objawicieli, podanych podczas tej konferencji generalnej.

„Po dziewiąte: Prorok może otrzymać objawienie w każdej sprawie — doczesnej lub duchowej. […]

Po dziesiąte: Prorok może angażować się w sprawy obywatelskie. […]

Po jedenaste: Dwie grupy ludzi, którzy mają największe trudności w podążaniu za prorokiem, to dumni, którzy są wykształceni, i dumni, którzy są bogaci. […]

Po dwunaste: Prorok niekoniecznie będzie popularny w świecie lub na sposób świecki. […]

Po trzynaste: Prorok i jego doradcy tworzą Radę Prezydenta Kościoła — najwyższe kworum w Kościele. […]

Po czternaste: [Podążajcie] […] za żyjącym prorokiem i Radą Prezydenta Kościoła, […] a będziecie błogosławieni; odrzućcie ich, a będziecie cierpieć” („Fourteen Fundamentals”, 29).

Mamy przywilej posiadania słów naszych żyjących proroków, widzących i objawicieli w czasie tej wspaniałej konferencji generalnej. Będą przekazywać wolę Pana względem nas, Jego ludu. Przekażą słowo Boże i Jego radę, jaką ma dla nas. Zwróćcie uwagę na ich wskazówki i sugestie i zastosujcie się do nich, a świadczę wam, że wasze życie będzie w pełni błogosławione.

Jezus jest Chrystusem, naszym Zbawicielem i Odkupicielem. Thomas S. Monson jest żyjącym prorokiem Boga, a członkowie Rady Prezydenta Kościoła oraz Kworum Dwunastu Apostołów są prorokami, widzącymi i objawicielami. W imię Jezusa Chrystusa, amen.