تأئید پیامبران

توسّط ارشد راسل ام. نلسون

از گروه دوازده رسولان

تأئید پیامبران یک تعهّد شخصی است که ما نهایت کوشش خود را خواهیم کرد که اولویّت های نبوی آنها را انجام دهیم.

رئیس آیرینگ، از پیام آموزنده و الهام بخشتان تشکّر می کنیم. برادران و خواهران عزیز، ما از ایمان و خودگذشتگی شما سپاسگذاریم. دیروز، هر کدام از ما دعوت به تأئید توماس اس. مونسون بعنوان پیامبر و رئیس کلیسای خداوند شدیم. و اغلب این سرود را می خوانیم، ”خداوند از وجود یک پیامبر تشکّر می کنیم.”^١ آیا شما و من واقعاَ معنی آنرا درک می کنیم؟ این مزیّت را تصوّر کنید که خداوند برای تأئید پیامبرش بما داده است، کسی که اندرزش خالص، بی جلا، بدون انگیزۀ و آرزوی شخصی بوده و حقیقت دارد.

چگونه ما یک پیامبر را تأئید می کنیم؟ سالها قبل پیش از سیدن به ریاست کلیسا، رئیس یوسف اف. اسمیت شرح داد، ”آن وظیفۀ مهم هر عضو کلیسا است که ... روئسای کلیسا را نه تنها با بلند کردن دست، که یک فرمالیتی است، بلکه در عمل و در حقیقت تأئید کند.”^٢

من نمونۀ تأئید منحصر به فرد یک پیامبر را بخوبی به خاطر میارم. بعنوان یک دکتر و جرّاح قلب، مسئول جرّاحی قلب رئیس اسپنسر دابلیو. کیمبال در سال ١٩۷٢ بودم، وقتی که او نایب رئیس گروه دوازده رسولان بود. او احتیاج به یک عمل جرّاحی پیچیده ای داشت. امّا من چنین تجربه ای برای عمل کردن روی مریض ۷۷ ساله با ناراحتی قلبی نداشتم. من این عمل را توصیه نکردم و آنرا به رئیس کیمبال و ریاست اوّل ابراز نمودم. امّا، با ایمان، رئیس کیمبال عمل جرّاحی را بخاطر توصیۀ ریاست اوّل انتخاب کرد. آن نشان می دهد که چگونه او رهبرانش را تأئید کرد! و این تصمیم او مرا به لرزش انداخت!

به شُکر خدا، عمل جرّاحی بموفقیّت انجام شد. وقتی که قلب رئیس کیمبال دو باره شروع به تپش کرد، با قدرت بیش از پیش تپید! درست در آن لحظه، من یک الهام واضحی دریافت کردم که این مرد روزی رئیس کلیسا خواهد شد!^٣

شما نتیجۀ داستان را می دانید. ٢٠ ماه بعد، رئیس کیمبال رئیس کلیسا شد و برای چندین سال رهبری راسخ و شجاعانه ای ارائه داد.

از آن موقع ما رئیس عذرا تفت بنسون، هاورد دبلیو. هانتر، گوردن بی. هینکلی، و الآن توماس اس. مونسون را بعنوان روئسای کلیسا تأئید نموده ایم–پیامبرانی به تمام معنی!

برادران و خواهران عزیز من، اگر اعادۀ مژده کاری کرد، آن بود که افسانۀ باستانی را که خداوند با فرزندانش در رابطه نیست از بین برد. این کاملاً از حقیقت دور است. در هر دوره ای، یک پیامبری سر پرست کلیسای خداوند بوده است، از آدم تا به حال.^۴ پیامبران از عیسی مسیح شهادت می دهند– از الهیّت او و ماًموریّت دنیوی و خدمتش.^۵ ما به پیامبر یوسف اسمیت بعنوان پیامبر این دوره احترام می گذاریم و همچنین از جانشینان او بعنوان روئسای کلیسا.

وقتی ما پیامبران و سایر رهبران کلیسا را تأئید می کنیم،^٦ قانون تصدیق عمومی را استناد می کنیم، زیرا خداوند فرمود، ”به هیچ کس حقّ داده نخواهد شد که مژدۀ مرا موعظۀ کند، یا کلیسای مرا بسازد، مگر اینکه او از طریق شخصی که اختیار دارد، مقدّر شده، و کلیسا واقف بر آنست که او اختیار دارد و بطور مداوم از طرف رهبران کلیسا مقدّر شده است.”^۷

این به ما اعضای کلیسای خداوند، اطمینان و ایمان می دهد، که برای شنیدن فرامین خداوند اتّحاد روحی داشته باشیم^۸ چنانکه از طریق خادمانش یعنی پیامبران می آیند.^٩ تمام رهبران کلیسا از طریق منبع صحیح فراخوانده می شوند. هیچ پیامبر و هیچ رهبری در این کلیسا، خود را فرا نخوانده است. هیچ پیامبری انتخاب نگشته است. خداوند این را به روشنی شرح داد وقتی که گفت، ”تو مرا انتخاب نکرده ای، بلکه من ترا انتخاب کرده، و مقدّر ساخته ام.”^١٠ من و شما برای انتخاب رهبران کلیسا در هیچ مقامی رأی نمی دهیم. بلکه، امتیاز تأئید کردن آنها را داریم.

روش های خداوند با روش های انسان فرق دارند. روش های انسان مردم را از اداره و مدیریّت معزول می کنند وقتی آنها پیر و معلول می شوند. امّا روش های انسان هر گز روش های خداوند نخواهد شد. تأئید پیامبران یک تعهّد شخصی است که ما نهایت کوشش خود را خواهیم کرد که اولویّت های نبوی آنها را انجام دهیم. تأئید پیامبران مانند یک سوگند می باشد که بدانیم فراخوانی آنها بعنوان پیامبر مشروع و لازم الاجر است.

بیست و شش سال قبل از اینکه به ریاست کلیسا برسد، در آن زمان ارشد جورج آلبرت اسمیت گفت: ” تعهّدی که با بلند کردن دست هایمان می کنیم ... خیلی مقدّس است. آن به این معنی نیست که ما به راه خود رفته و پیامبر خداوند کار خود را هدایت کند، بلکه معنایش اینست ... که ما پشتیبان او خواهیم بود؛ برا یش دعا خواهیم کرد؛ از آبروی او دفاع خواهیم کرد، و دستورات او را انجام خواهیم داد چنانکه خداوند امر می کند.”^١١

خداوند زنده کلیسا ی زندۀ خود را هدایت می کند!^١٢ خداوند خواست خود را برای کلیسا به پیامبرش آشکار می سازد. دیروز، بعد از آنکه از ما دعوت شد که توماس اس. مونسون را بعنوان رئیس کلیسا تأئید کنیم، ما همچنین امتیاز تأئید مشاوران در ریاست اوّل، و اعضای گروه داوزده رسولان بعنوان پیامبران، پیش بینان، و وحی دهندگان را داشتیم. تصوّرش را بکنید! ما ١۵ نفر را به عنوان پیامبران خداوند تأئید می کنیم! آنها دارای تمام کلیدهای کشیشی که در این دوره به انسانها داده شده می باشند.

فرا خواندگی ١۵ نفر به این مقام مقدّس رسالت مایۀ حفاظت برای ما اعضای کلیسا می باشد. چرا؟ بخاطر اینکه تصمیم های این رهبران باید هم رأی باشند.^١٣ آیا می توانید تصوّرش را بکنید که چگونه این ١۵ باید با هم هم رأی باشند؟ این ١۵ نفر سابقه های متفاوت فرهنگی و اجتماعی دارند، با عقایدی مختلف در زمینه های گوناگون. باور کنید! این ١۵ نفر–پیامبران، پیش بینان، و وحی دهندگان–خواست خداوند را می دانند وقتی به رأی موافق می رسند! آنها متهّد هستند که خواست خداوند را براستی انجام دهند. دعای خداوند روش دعا کردن را برای هر کدام از این ١۵ نفر تعیین می کند. ”خواست تو همانطور که در بهشت است در زمین به انجام خواهد رسید.”^١۴

رسولی که بیشترین ارشدیّت را دارا می باشد کُرسی ریاست را اشغال می کند.^١۵ این سیستمِ ارشدیّت معمولاً مردان مسنّی را به مقام ریاست خواهد آورد.^١٦ آن استمرار، بلوغ، تجربه، و آمادگی گسترده ای را میسّر می سازد، همچنانکه توسّط خداوند هدایت می شود.

کلیسا امروز توسّط خود خداوند سازمان یافته است. او سیستم نظارت چشمگیری را که دارای افزونگی و پشتیبانی می باشد استقرار کرده است. این سیستم رهبریِ نبوّتی را میسّر می سازد حتّی وقتی که بیماری و ناتوانیِ ناشی از سالمندی پیش میاید.^١۷ موازنه و حفاظت های بیش از حدّی بر جاست تا هیچ کسی نتواند کلیسا را به بیراهه بکشاند. رهبرانِ ارشد مداوماً تعلیم دریافت می کنند تا روزی آماده باشند در بالاترین شورا ها جایگزین شوند. آنها یاد می گیرند که چگونه ندای الهی را بشنوند.

وقتی بعنوان مشاور اوّل برای رئیس عذرا تفت بنسون، که به آخرین روزهای زندگیش در این دنیای فانی نزدیک می شد، رئیس گوردن بی. هینکلی شرح داد:

”اصول و سازمانی که خداوند برای نظارت کلیسایش ترتیب داده است تدارکی برای هر ... شرایط آماده کرده است. آن مهم است ... که هیچ شکّ یا نگرانی در نظارت کلیسا و اجرای هدایای نبوّتی نباشد، شامل حقّ دریافت وحی و الهام در ادارۀ برنامه های کلیسا، زمانی که رئیس شاید مریض بوده یا نتواند انجام وظیفه کند.

”ریاست اوّل کیسا و گروه دوازده رسولان، فراخوانده و مقدّر شده اند تا کلیدهای کشیشی را در اختیار داشته باشند، دارای اختیار و وظیفه برای نظارت کلیسا هستند، که آئین های آن را اجرا کنند، اصولش را تفسیر کرده، و شیوه های آنرا بر قرار سارند.”

رئیس هینکلی ادامه داد:

”وقتی که رئیس کلیسا بیمار یا قادر به انجام وظایف کامل خود نیست، دو مشاور وی با هم اکثریّت لازم ریاست اوّل را شامل می شوند.آنها وظایف روزانۀ ریاست را انجام می دهند. …

”.. امّا هر گونه سؤال عمده راجع به رویّه، طرز کار، برنامه ها، یا اصول با دقّت و احتیاط از طریق دعا توسّط ریاست اوّل و گروه دوازده رسولان جویا می شود.”^١۸

سال گذشته، وقتی رئیس مونسون به ۵ مین سالگردش بعنوان رئیس کلیسا رسید، به ۵٠ سال خدمتش بعنوان رسول اشاره کرده و چنین بیان کرد: ”بتدریج سنّ اثر منفی خود را بروی همه جا می گذارد ولیکن، ما با پادشاه بنجامین هم صدا می شویم، که گفت، ... ،‘من همچون شما، دچار ناتوانی جسمی و عقلی خواهم شد؛ .ولیکن من انتخاب شده … و توسّط پدرم متبرّک گشته ام، … و توسّط قدرت بی همتای او محافظت شده ام، تا با تمام توان جسمی، و عقلی و قدرت که خداوند به من عطا نموده به شما خدمت کنم’ (موصایا ١١ :٢)”

رئیس مونسون ادامه داد: ”علیرغم هر گونه چالش های سلامتی، علیرغم هر گونه ضعف جسمی و عقلی، ما با تمام توان خود خدمت می کنیم. به شما اطمینان میدهم که کلیسا به خوبی اداره می شود. سیستم تشکیل یافته از شورای ریاست اوّل و گروه دوازده [رسولان] بما [اطمینان] می دهد که کلیسا همیشه بخوبی اداره خواهد شد و،هر چه که اتّفاق بیفتد، هیچ جای نگرانی و ترس وجود ندارد. عیسی مسیح ناجی ما، که او را پیروی، عبادت و خدمت می کنیم، برای همیشه در رأس این کلیسا خواهد بود.”^١٩

رئیس مونسون، برای این حقایق و خدمت نمونه و از خود گذشته هایت تشکّر می کنیم. از طرف تمام اعضای کلیسا در سراسر دنیا متّحداً از شما صمیمانه سپاسگذاری می کنیم. به شما احترام می گذاریم! شما را دوست داریم! شما را تأئید می کنیم، نه تنها با بلند کردن دست بلکه از صمیم قلب و کوشش های متبرّک. متواضعانه و با اشتیاق، ”برای تو پیامبر عزیزمان برای همیشه دعا می کنیم”!^٢٠ بنام عیسی مسیح، آمین.