Peygamberleri Desteklemek
Yaşlı Russell M. Nelson
Oniki Havariler Kurulu
Peygamberleri desteklemek bizim kişisel yükümlülüğümüzdür ki, bizler onların peygambere özgü önceliklerini desteklemek için elimizden gelenin en iyisini yapacağız.
Başkan Eyring, bu bilgi ve ilham verici mesajınız için teşekkür ederiz. Değerli kardeşlerim imanınız ve bağlılığınız için teşekkür ederiz. Dün her birimiz Thomas S. Monson’ı Rab’bin peygamberi ve Rab’bin Kilisesi’nin başkanı olarak desteklemeye çağırıldık. Biz sık sık, “Ey Tanrım sana peygamber için teşekkür ederiz”1 ilahisini söyleriz. Peki, siz ve ben bunun gerçekten ne demek olduğunu anlıyor muyuz? Düşünün ki, Rab bize O’nun peygamberini destekleme ayrıcalığını verdi; onun öğütleri ki lekesizdir, cilasızdır, hiçbir kişisel istekle motive olmamıştır ve tamamen gerçektir!
Bir peygamberi gerçekten nasıl destekleriz? Kilise’nin Başkanı olmadan uzun zaman önce, Başkan Joseph F. Smith şunu açıklamıştır, “ Kilise’nin otoritelerini desteklemek Azizlerin üzerinde önemli bir görevdir, bunu sadece fiziksel olarak ellerimizi havaya kaldırarak değil, aynı zamanda eylemle ve içtenlikle yapmak gerekir.”2
Bir peygamberi eşi benzeri olmayan bir “eylemle” desteklediğimi çok iyi hatırlıyorum. Bir tıp doktoru ve kalp cerrahı olarak 1972 yılında o zamanlar Oniki Havariler Kurulu Başkanlığı Vekilliğini yapan Başkan Spencer W. Kimball’ın açık kalp ameliyatını gerçekleştirme sorumluluğuna sahip oldum. Başkanımızın çok komplike bir ameliyata ihtiyacı vardı. Fakat böyle bir uygulamayı 77 yaşında kalp rahatsızlığı olan yaşlı bir kişi için yapabilecek kadar tecrübem yoktu. Bu ameliyatı önermiyordum dolayısıyla Başkan Kimball’ı ve Birinci Başkanlığı bu konuda bilgilendirdim. Fakat Başkan Kimball inançla bu ameliyatı olmayı seçti çünkü Birinci Başkanlık böyle öğütlemişti. Bu onun liderlerini nasıl desteklediğini gösterir! Ve onun kararı beni çok korkuttu!
Rab’be şükürler olsun ameliyat başarılı geçti. Başkan Kimball’ın kalbi tekrar atmaya başladığında, büyük bir güçle atıyordu! O anda Ruh’un güçlü bir tanıklığına şahit oldum ki bu adam bir gün Kilise’nin Başkanı olacaktı! 3
Daha sonra ne olduğunu biliyorsunuz. Sadece 20 ay sonra Başkan Kimball, Kilise’nin Başkanı oldu. Ve o uzun yıllar cesur ve yürekli bir liderlik yaptı.
O zamandan beri Başkan Ezra Taft Benson, Başkan Howard W. Hunter, Başkan Gordon B. Hinckley ve şimdi de Başkan Thomas S. Monson’ı Kilise’nin Başkanları olarak destekledik. Kelimenin her anlamıyla onlar peygamberdir!
Değerli kardeşlerim, eğer İade Ediliş bir şey yapmışsa bu, Tanrı’nın çocuklarıyla konuşmayı bıraktığına dair eski miti yok etmesidir. Hiçbir şey hakikatten uzak olamaz. Adem’den günümüze kadar bütün düzenleme dönemlerinde bir peygamber Tanrı’nın Kilisesi’nin başında durmuştur.4 Peygamberler İsa Mesih’e, O’nun tanrısallığına ve O’nun yeryüzündeki görev ve hizmetine tanıklık etmişlerdir.5 Biz Peygamber Joseph Smith’e bu son düzenleme döneminin peygamberi olarak saygı duyuyoruz. Ve Kilise Başkanı olarak onun yerine geçen her kişiye saygı duyuyoruz.
Peygamberleri ve diğer liderleri desteklediğimizde,6 genel kabul yasasına sığınırız, çünkü Rab şöyle dedi, “Yine size derim ki yetkisi olan birisi tarafından atanmadıkça ve onun yetki sahibi olduğu ve kilise liderleri tarafından kurallara uygun bir şekilde atandığı kilise liderleri tarafından bilinmedikçe, hiç kimseye sevindirici haberimi vaaz etmek için gitmesine ya da kilisemi kurup güçlendirmesine izin verilmeyecek.”7
Rab’bin Kilisesi’nin üyeleri olarak, Rab’bin hizmetkarları olan peygamberlerin sesi aracılığıyla gelen8 Rab’bin sesine kulak vermek için9 kutsal yazılardaki emirlere uymaya çabaladığımızda, bu bize güven ve iman verecektir. Rab’bin Kilisesi’ndeki bütün liderler uygun bir otorite tarafından hizmete çağrılmışlardır. Bundan dolayı bu Kilise’deki hiç bir peygamber ya da başka bir lider asla kendini hizmete çağırmamıştır. Hiç bir peygamber asla seçimle gelmemiştir. Rab şunu söylerken bunu açıkça belirtmiştir, “Siz beni seçmediniz, ben sizi seçtim ... [ve] atadım.”10 Siz ve ben Kilise liderlerini seçmek için hiçbir düzeyde “oy vermeyiz.” Bununla birlikte onları destekleme ayrıcalığına sahibiz.
Rab’bin yolları insanoğlunun yollarından farklıdır. İnsanoğlunun yolları insanlar yaşlandıklarında ya da engelli olduklarında onları makamlarından ya da işlerinden uzaklaştırır. Fakat insanoğlunun yolları Rab’bin yolları değildir ve asla olmayacaktır. Peygamberleri desteklemek bizim kişisel yükümlülüğümüzdür ki, bizler onların peygambere özgü önceliklerini desteklemek için elimizden gelenin en iyisini yapacağız. Onları desteklememiz yemin etmek gibi bir işarettir ki onların peygamber olarak hizmete çağrılmalarını kendi üzerimizde yasal ve bağlayıcı bir güç olarak kabul ederiz.
Kilise Başkanı olmadan yirmi altı yıl önce, o zamanki Yaşlı George Albert Smith şunu demiştir: “Ellerimizi kaldırdığımızda üzerimize aldığımız yükümlülük … çok kutsal bir yükümlülüktür. Bu, biz sessizce kendi yolumuzda gidip Rab’bin peygamberinin bu işi yönetmesini isteyeceğiz anlamına gelmez, şu anlama gelir… onun arkasında duracağız; onun için dua edeceğiz; onun iyi itibarını koruyacağız ve Rab’bin emirleri doğrultusunda onun talimatlarını yerine getirmeye çalışacağız.”11
Yaşayan Rab yaşayan Kilisesini yönetir! 12 Rab, Kilisesi için olan isteğini peygamberine vahiyle bildirir. Dün biz Thomas S. Monson’ı Kilise’nin Başkanı olarak desteklemeye çağırıldıktan sonra, aynı zamanda onu, Birinci Başkanlık danışmanlarını ve Oniki Havariler Kurulu’nun üyelerini peygamberler, görenler ve vahiy bildirenler olarak destekleme ayrıcalığına sahip olduk. Bunu bir düşünün! 15 adamı Tanrı’nın peygamberleri olarak destekledik! Onlar bu düzenleme döneminde insanoğluna bahşedilmiş olan bütün rahiplik anahtarlarına sahiptirler.
Bu 15 adamın kutsal havarilik çağrıları biz Kilise üyeleri için büyük bir koruma sağlamaktadır. Neden? Çünkü bu liderlerin kararları fikir birliği ile olmalıdır.13 Bu 15 adamın fikir birliğine varabilmeleri için Ruh’un onlara ne kadar çok ilham vermesi gerektiğini düşünebiliyor musunuz? Bu 15 adamın birçok şey hakkında farklı düşüncelere sahip değişik eğitim ve mesleki özgeçmişleri vardır. Bana güvenin! Bu 15 adam -peygamberler, görenler ve vahiy bildirenler- fikir birliğine varıldığında Rab’bin isteğinin ne olduğunu bilirler! Onlar Tanrı’nın isteğinin gerçekten yerine getirildiğini görmek için vazifelerine bağlıdırlar. Bu 15 adam dua ettiğinde Rab’bin Duası her biri için bir örnek teşkil etmektedir: “Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de senin istediğin olsun.”14
Havarilik makamında en kıdemli olan havari, başkanlık yapar.15 Bu kıdem sistemi genellikle yaşlı adamları Kilise’nin Başkanlık makamına getirecektir.16 Bu sistem, Rab tarafından yönetildiği gibi devamlılık, deneyimli olgunluk, tecrübe ve kapsamlı bir hazırlık sağlar.
Bugünkü Kilise, Rab’bin Kendisi tarafından kurulmuştur. O, harika bir yönetim sistemini devreye sokmuştur ki bu sistem çoklu işlev ve yedekleme sağlar. Bu sistem ilerleyen yaşlarda gelebilecek kaçınılmaz bir hastalık ve yetersizliklere karşı bile peygamberliksel bir liderlik sağlar.17 Karşı dengeler ve tedbirler bol miktarda bulunmaktadır; bundan dolayı hiç kimse Kilise’yi kesinlikle yanlış yola sürükleyemez. Kıdemli liderler sürekli olarak öyle bir şekilde eğitilirler ki bir gün en yüksek meclislerde oturmaya hazırlanırlar. Ruh’un fısıldamaları aracılığıyla Rab’bin sesini nasıl işiteceklerini öğrenirler.
Ölümlü hayatının sonuna yaklaşan Başkan Ezra Taft Benson’ın Birinci Danışmanı olarak hizmet ederken, Başkan Gordon B. Hinckley şu açıklamada bulundu:
“Rab’bin, Kendi Kilisesini yönetmek için devreye soktuğu ilkeler ve yöntemler olası… durumlar için önlem alır. Bu önemlidir … Kilise Başkanı hasta olsa ya da işlevlerini tam olarak yerine getiremese de Kilise işlerini ve programlarını yönetmekle ilgili ilham ve vahiy alma hakkı dahil olmak üzere Kilise’nin yönetimi ve peygamberliksel armağanların kullanımı hakkında hiçbir şüphe ve endişe yoktur.
“Rahiplik anahtarlarını ellerinde tutmak için çağırılmış ve atanmış Birinci Başkanlık ve Oniki Havariler Meclisi, Kilise’yi yönetme, Kilise’nin kutsal törenlerini uygulama, öğretilerini açıklama, kendi uygulamalarını oluşturma ve koruma yetkisine ve sorumluluğuna sahiptir .”
Başkan Hinckley devam etmiştir:
“Başkan hasta olduğunda ya da makamının gerektirdiği vazifeleri tam olarak yerine getiremediğinde, iki Danışmanı bir araya gelerek Birinci Başkanlık Kurulu’nu oluşturur. Başkanlık’ın günlük işlerini yapmaya devam ederler…
“… Fakat ilkeler, prosedürler, programlar ya da öğretiler gibi önemli konular daha detaylı bir şekilde ve dua edilerek Birinci Başkanlık ve Onikiler kurulları tarafından ele alınır .”18
Başkan Monson geçen yıl Kilise Başkanı olarak 5 yıllık dönüm noktasına ulaştığında, 50 yıllık havarilik hizmeti hakkında derince düşündükten sonra şu beyanda bulundu: “Yaş er ya da geç hepimizde olumsuz etkilerini gösterir. Buna rağmen, şu sözleri söyleyen Kral Benyamin’e katılıyoruz, … ’Ben de sizler gibi bedenin ve aklın her türlü kusurlarına maruz kalan bir kişiyim; yine de bu halk tarafından seçilerek babam tarafından kutsandım, … ve Rab’bin bana bağışladığı güç, akıl ve kuvvetle size hizmet edebilmek için O’nun eşsiz gücüyle korunup esirgendim’ (Mosiya 2:11).”
Başkan Monson devam etti: “Başımıza gelebilecek herhangi bir sağlık sorununa rağmen, bedenimizdeki ya da hafızamızdaki herhangi zayıflıklara rağmen, elimizden geldiği kadar en iyi şekilde hizmet ederiz. Sizi temin ederim ki Kilise iyi ellerdedir. Birinci Başkanlık Meclisi ve Oniki Havariler Kurulu için kurulmuş olan sistem bize şu teminatı verir ki her ne olursa olsun, Kilise her zaman iyi ellerde olacaktır ve telaşlanmaya ya da korkmaya gerek yoktur. Takip ettiğimiz, ibadet ettiğimiz ve hizmet ettiğimiz Kurtarıcımız İsa Mesih her zaman dümenin başındadır.”19
Başkan Monson, bu gerçekler için size teşekkür ediyoruz! Ve bir ömür boyu sergilemiş olduğunuz örnek davranışlar ve Tanrı’ya adadığınız hizmetiniz için size teşekkür ediyoruz. Dünyanın her yerindeki Kilise üyeleri adına konuşarak size birlik içinde ve samimi bir ifadeyle minnettarlığımızı belirtmek istiyorum. Size saygılarımızı sunuyoruz! Sizi seviyoruz! Sizi sadece kaldırdığımız ellerimizle değil bütün yüreğimizle ve Tanrı’ya adanmış olan gayretlerimizle destekliyoruz. Alçakgönüllü ve tutkulu bir şekilde, “sevgili peygamberimiz sizin için her zaman dua ediyoruz”!20 İsa Mesih’in adıyla, amin.