Pagpreserbar sa Kabubut-on, Pagpanalipod sa Kagawasan sa Relihiyon
Ang matinud-anong paggamit sa atong kabubut-on mag-agad sa atong gibatunan nga kagawasan sa relihiyon.
Karon Dominggo sa Pasko sa Pagkabanhaw: adlaw sa pagpasalamat ug paghinumdom sa pagpasidungog sa Pag-ula ug sa Pagkabanhaw sa atong Manluluwas nga si Jesukristo alang sa tanang katawhan. Siya atong gisimba, mapasalamaton alang sa atong kagawasan sa relihiyon, kagawasan sa pagpundok, kagawasan sa pagsulti, ug sa hinatag sa Dios nato nga katungod sa kabubut-on.
Sigun sa gipanagna sa mga propeta bahin niining ulahing mga adlaw nga atong gipuy-an, dunay daghang naglibug kon si kinsa kita ug unsay atong gituohan. Ang uban “tigbutang-butang … [ug] dili mahigugmaon sa maayo.” Ang uban “nagangalan sa dautan nga maayo, ug sa maayo nga dautan; [ug] nagabutang sa kangitngit nga ilis sa kahayag, ug sa kahayag nga ilis sa kangitngit.”
Samtang ang mga naglibut kanato mohimo og mga pagpili kon unsaon sa pagtubag ang atong gituohan, kinahanglang dili nato kalimtan nga ang moral nga kabubut-on usa ka mahinungdanong bahin sa plano sa Dios alang sa tanan Niyang mga anak. Kanang mahangturong plano, gipresentar kanato didto sa premortal nga Konseho sa Langit, naglakip sa gasa sa kabubut-on.
Nianang Dako nga Konseho, si Lucifer, naila nga si Satanas, migamit sa iyang kabubut-on sa pagsupak sa plano sa Dios. Miingon ang Dios: “Tungod … kay si Satanas misukol batok kanako, ug nagtinguha sa paglaglag sa kabubut-on sa tawo, diin Ako, ang Ginoong Dios, mihatag ngadto kaniya, … Ako nagsugo nga siya isalikway.”
Siya mipadayon: “Ug usab ang ikatulo nga bahin sa mga panon sa langit siya mipabiya gikan kanako pinaagi sa ilang kabubut-on.”
Agig resulta, ang espiritung mga anak sa Langitnong Amahan kinsa mipili nga isalikway ang Iyang plano ug mosunod ni Lucifer nawad-an sa balaan nilang destinasyon.
Si Jesukristo, migamit sa Iyang kabubut-on, miingon:
“Ang imong pagbuot mao ang matuman, ug ang himaya imo sa kahangturan.”
Si Jesus, kinsa migamit sa Iyang kabubut-on sa pagsuporta sa plano sa Langitnong Amahan, giila ug gipili sa Amahan ug mitudlo Kaniya isip atong Manluluwas, gi-orden nang daan nga mopahigayon sa maulaong sakripisyo alang sa tanan. Sa samang paagi, ang atong paggamit sa kabubut-on sa pagtuman sa mga sugo naghimo nga kita hingpit nga makasabut kon si kinsa kita ug makadawat sa tanang panalangin nga anaa sa atong Langitnong Amahan—lakip ang oportunidad nga makabaton og lawas, nga molambo, mosinati og kalipay, makabaton og pamilya, ug makapanunod sa kinabuhing dayon.
Sa pagtuman sa mga sugo, kinahanglan kitang mahibalo sa opisyal nga doktrina sa Simbahan aron dili kita mosukwahi gikan sa pagpangulo ni Kristo tungod sa mausabon nga mga ideya sa mga tawo.
Ang mga panalangin nga karon atong gitagamtam naggikan sa atong pagpili sa pagsunod sa Manluluwas sa wala pa kita dinhi. Sa tanan nga naminaw o magbasa niining mga pulonga, bisan kinsa ug unsay inyong kaagi, hinumdumi kini: dili pa kaayo ulahi ang paghimo sa subli nga pagpili ug mosunod Kaniya.
Pinaagi sa atong pagtuo kang Jesukristo, motuo sa Iyang Pag-ula, maghinulsol sa atong mga sala, ug magpabunyag, niana kita makadawat sa langitnong gasa sa Espiritu Santo. Kining gasa naghatag og kahibalo ug panabut, giya ug kusog aron makakat-on ug makabaton og pagpamatuod, gahum, ug pagkalimpyo aron makabuntog sa sala, ug kahupayan ug kadasig nga magmatinud-anon atol sa kalisdanan. Kining dili ikatandi nga mga panalangin sa Espiritu mopalambo sa atong kagawasan ug gahum sa paghimo sa husto, kay “diin gani ang Espiritu sa Ginoo, anaa usab diha ang kagawasan.”
Kon maghisgot kita sa dalan sa espirituhanong kagawasan niining ulahing mga adlaw, angay natong masabtan nga ang matinud-anong paggamit sa atong kabubut-on mag-agad sa atong gibatunan nga kagawasan sa relihiyon. Nahibalo na kitang daan nga si Satanas dili gusto nga maangkon nato kini nga kagawasan. Gisulayan niya ang pagguba sa moral nga kabubut-on didto sa langit, ug karon dinhi sa yuta naningkamot siya sa pagbungkag, pagsupak, ug pagpakatap og kalibug bahin sa kagawasan sa relihiyon—kon unsa kini ug nganong importante kini sa espirtuhanon natong kinabuhi ug sa ato gayung kaluwasan.
Dunay upat ka nag-unang aspeto ang kagawasan sa relihiyon nga kinahanglan natong masandigan ug protektahan isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Una mao ang kagawasan nga motuo. Kinahanglan nga walay sawayon, gukuron, o atakihon sa mga tawo, o gobyerno, kon unsa ang iyang gituohan mahitungod sa Dios. Kini personal ug importante kaayo. Ang unang pamahayag sa atong gituohan kabahin sa kagawasan sa relihiyon nag-ingon:
“Walay panggamhanan nga molungtad diha sa kalinaw, gawas kon kana nga mga balaod gitukod ug gihuptan nga walay paglapas ingon nga mopanalipod ngadto sa matag usa sa gawasnon nga paggamit sa tanlag. …
“… Ang sibil nga maghuhukom kinahanglan mopugong sa krimen, apan dili gayud mopugong sa tanlag [o] dili gayud mosumpo sa kagawasan sa kalag.”
Kini nga sukaranang kagawasan sa pagtuo kaniadto pa giila na sa Tinipong Bansa sa Universal Declaration of Human Rights niini ug sa ubang nasyunal ug internasyunal nga mga dokumento sa tawhanong mga katungod.
Ang ikaduhang aspeto sa kagawasan sa relihiyon mao ang kagawasan sa pagpakigbahin sa atong pagtuo ug gituohan ngadto sa uban. Ang Ginoo misugo kanato, “Ug [ang ebanghelyo] igatudlo ninyo sa inyong mga anak … kong magalingkod ikaw sa imong balay.” Miingon usab Siya sa Iyang mga disipulo, “Panglakaw kamo sa tibuok kalibutan, ug iwali ninyo ang ebanghelyo [Maayong Balita] ngadto sa tibuok nga kabuhatan.” Isip mga ginikanan, full-time nga mga misyonaryo, ug mga member missionary, nagasalig kita sa kagawasan sa relihiyon aron makatudlo sa doktrina sa Ginoo diha sa atong mga pamilya ug sa tibuok kalibutan.
Ang ikatulong aspeto sa kagawasan sa relihiyon mao ang kagawasan sa pagporma og mga relihiyusong organisasyon, simbahan, ug sa malinawong pagsimba kuyog sa uban. Ang ika-onse nga artikulo sa hugot nga pagtuo nag-ingon, “Kami nag-angkon sa kahigayunan sa pagsimba sa Dios nga Makagagahum sumala sa pagmando sa among kaugalingon nga tanlag, ug nagtugot sa tanan nga mga tawo sa samang kahigayunan, sa pagpasimba kanila sa bisan unsang paagi, asa, o unsa ang ilang buot simbahon.” Ang internasyunal nga mga dokumento sa tawhanong mga katungod ug daghang nasyunal nga mga konstitusyon misuporta niini nga baruganan.
Ang ikaupat nga aspeto sa kagawasan sa relihiyon mao ang kagawasan sa pagsunod sa atong gituohan—gawasnong paggamit sa atong gituohan dili lang sa panimalay ug sa simbahan apan sa publikong mga dapit usab. Misugo ang Ginoo kanato nga dili lamang mag-ampo sa pribado apan sa “[pagpasiga sa atong] kahayag sa atubangan sa mga tawo, aron makita nila ang [atong] mga maayong buhat ug dayegon nila ang [atong] Amahan nga anaa sa langit.”
Ang uban masilo kon dalhon nato ang atong relihiyon ngadto sa publiko, gani sila gihapong mga tawhana ang mamugos nga ang ilang mga punto ug buhat hatagan og pagtugot sa katilingban mao ang magmagahi sa paghatag og samang pagtugot ngadto sa relihiyusong mga tumutuo kinsa nanghinaot usab nga unta ang ilang mga punto ug mga buhat tugutan usab. Ang kinatibuk-ang kakulangan sa pagrespeto sa relihiyusong mga punto nagkagrabe sa sosyal ug politikal nga dili pagtugot sa relihiyusong mga tawo ug mga institusyon.
Samtang nagkagrabe ang giatubang nato nga bul-og aron mosunod sa kalibutanong mga sumbanan, motugyan sa atong kagawasan sa relihiyon, ug mousab sa atong kabubut-on, hunahunaa ang gitudlo sa Basahon ni Mormon bahin sa atong mga responsibilidad. Sa basahon ni Alma mabasa nato bahin ni Amlici, “maliputon kaayo nga tawo” ug “dautan nga tawo” kinsa nagtinguha nga mahimong hari sa katawhan ug “mohikaw kanila sa ilang mga katungod ug mga kahigayunan,” diin nakapahadlok sa mga katawhan sa simbahan.” Gitudloan sila ni Haring Mosiah sa pagpagawas sa ilang tingog alang sa mga butang nga gibati nilang husto. Busa sila “nagpundok sa ilang mga kaugalingon sa tibuok yuta, matag tawo sumala sa iyang hunahuna, bisan kon alang kini o batok kang Amlici, sa nagkalain-lain nga mga pundok, nga adunay daghan nga mga panaglalis … sa usag usa.”
Niini nga diskusyon, ang mga miyembro sa Simbahan ug ang uban pa dunay oportunidad nga magkapundok, mosinati sa diwa sa panaghiusa, ug maimpluwensyahan sa Espiritu Santo. “Ug nahinabo nga ang tingog sa mga katawhan miabut batok kang Amlici, nga siya wala mahimo nga hari.”
Isip mga disipulo ni Jesukristo kita dunay responsibilidad sa pakigtinabangay uban sa relihiyusong mga tawo nga kapareho nato og mga intensyon, sa pagpahayag kon unsa ang husto. Samtang ang mga miyembro dili gayud angayang mangangkon o magpasabut nga namulong sila alang sa Simbahan, tanan kita gidapit, sa atong kapasidad isip mga lumulupyo, sa pagpaambit sa atong personal nga pagsaksi uban sa kombiksyon ug gugma—“matag tawo sumala sa iyang [kaugalingong] hunahuna.”
Miingon si Propeta Joseph Smith:
“Ako prangka nga mopahayag sa atubangan sa Langit nga ako ingon ka andam nga mamatay aron pagdepensa sa mga katungod sa Presbyterian, sa Baptist, o sa maayong tawo bisan unsa nga denominasyon; tungod sa samang baruganan nga motamak sa mga katungod sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga motamak sa mga katungod sa Romano Katoliko o bisan unsa nga relihiyusong grupo nga dili kaayo inila o sobra ka huyang sa pagdepensa sa ilang kaugalingon.
“Kini mao ang gugma sa kagawasan nga nagdasig sa akong kalag—sibil ug relihiyusong kagawasan sa tibuok katawhan.”
Mga kaigsoonan, responsable kita sa pagpanalipod niining sagrado nga mga kagawasan ug katungod alang sa atong kaugalingon ug sa atong kaliwatan. Unsay mahimo ninyo ug nako?
Una, mahimo kita nga mapahibalo. Hibaloi ang mga problema sa inyong komunidad nga makaapekto sa kagawasan sa relihiyon.
Ikaduha, sa indibidwal ninyong kapasidad, apil kamo sa uban kinsa pareho nato og pasalig [commitment] sa kagawasan sa relihiyon. Pakigtambayayong sa pagpanalipod sa kagawasan sa relihiyon.
Ikatulo, pagpakabuhi nga usa ka maayong ehemplo sa unsay inyong gituohan—sa pulong ug sa buhat. Ang pagsunod sa atong relihiyon mas importante kay sa unsay atong isulti bahin sa atong relihiyon.
Ang Ikaduhang Pag-anhi sa atong Manluluwas nagkaduol. Dili kita maglangay niining mahinungdanon nga kawsa. Hinumdumi si Kapitan Moroni, kinsa miisa sa bandila sa kalingkawasan nga gisulatan sa mga pulong nga “Agi og paghinumdom sa atong Dios, sa atong tinuohan, ug kagawasan, ug sa atong kalinaw, sa atong mga asawa, ug sa atong mga anak.” Atong hinumduman ang pagsanong sa katawhan: nga migamit sa ilang kabubut-on, sila “nagdagan og dungan” uban sa pakigsaad nga mobuhat.
Minahal kong mga kaigsoonan, ayaw mo paglakaw! Dagan! Dagan aron makadawat sa mga panalangin sa kabubut-on pinaagi sa pagsunod sa Espiritu Santo ug sa paggamit sa mga kagawasan nga gihatag sa Dios kanato sa paghimo sa Iyang kabubut-on.
Mohatag ko sa akong espesyal nga pagsaksi niining espesyal nga adlaw sa Pasko sa Pagkabanhaw nga si Jesukristo migamit sa Iyang kabubut-on sa paghimo sa kabubut-on sa atong Amahan.
Mahitungod sa atong Manluluwas, mokanta kita, “Bililhong dugo miagas; Gihatag Iyang lawas.” Ug kay Iya kining gihimo, anaa kanato ang dili mapalit nga oportunidad sa “pagpili sa kalingkawasan ug sa kinabuhi nga dayon” pinaagi sa gahum ug panalangin sa Iyang Pag-ula. Unta gawasnon kitang mopili sa pagsunod Kaniya karon ug sa kanunay, ako nag-ampo sa balaan Niya nga pangalan, nga mao si Jesukristo, amen.