Paanhia ang Imong Gingharian
Ni Elder Neil L. Andersen
Sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles
Ang paghunahuna sa Iyang pag-anhi nagpahinam kanako. Kini kulbahinam gayud! Ang gidak-on ug kahalangdon, ang gilapdon ug katalagsaon, mas molabaw pa sa makita sa mortal nga mga mata o masinati.
Samtang kita nanganta, natandog ako sa paghunahuna nga niining mga gutloa gatusan ka libo, tingali minilyon, ka mga Santos nga matuohon sa 150 ka nasud, sa makatingala nga 75 ka lain-laing mga pinulongan, naghiusa sa pagpataas sa atong tingog ngadto sa Dios, sa pagpanganta:
“Dali, O Hari sa mga Hari!” Usa kita ka dako kaayo nga pamilya sa tibuok kalibutan nga mga tumutuo, mga disipulo sa Ginoo nga si Jesukristo.
Atong gidala ang Iyang ngalan, ug kada semana samtang kita moambit sa sakrament, kita nagsaad nga ato Siyang hinumduman ug sundon ang Iyang mga sugo. Kita layo pa sa pagkahingpit, apan kita tinuoray sa atong pagtuo. Kita nagatuo Kaniya. Kita nagasimba Kaniya. Kita nagasunod Kaniya. Kita nahigugma kaayo Kaniya. Ang Iyang kawsa mao ang pinakamahinungdanon sa tibuok kalibutan.
Kita nagpuyo, mga kaigsoonan, sa kapanahunan diin duol na ang Ikaduhang Pag-anhi sa Ginoo, panahon nga dugay nang gipaabut sa mga tumutuo. Kita nagpuyo sa kapanahunan sa mga gubat ug hungihong sa mga gubat, sa kinaiyanhong mga kalamidad, kapanahunan diin ang kalibutan nag-atubang sa grabeng kalibug ug kagubot.
Apan kita nagpuyo usab sa mahimayaong panahon sa Pagpahiuli, panahon nga ang ebanghelyo gipakatap sa kalibutan—panahon diin ang Ginoo misaad nga Siya “mopasanay … og usa ka putli nga mga katawhan,” kinsa Iyang sangkapan “sa katarung ug uban sa gahum sa Dios.”
Kita nagmaya niini nga kapanahunan ug nag-ampo nga kita sa maisugong paagi makasagubang sa atong mga panglimbasug ug kawalay kasiguroan. Ang mga kalisdanan sa uban mas grabe kay sa uban, apan ang tanan makasinati niini. Si Elder Neal A. Maxwell kausa misulti ngari nako, “Kon ang tanan maayo para nimo karon, paabut lang.”
Bisan tuod ang Ginoo balik-balik nga misiguro nato nga kita “dili mahadlok,” ang pagbaton og klarong pagsabut nga may kinabuhi lapas pa sa pagkamortal dili kanunayng sayon kon kita anaa sa mga pagsulay.
Si Presidente Thomas S. Monson mitudlo nako og importanting leksyon kabahin sa pagbaton og mahangturong panglantaw.
Diseotso ka tuig ang milabay samtang nagbiyahe sakay sa tren sa Switzerland uban ni Presidente Monson, nangutana ko sa iyang bug-at nga mga responsibilidad. Ang iyang tubag milig-on sa akong pagtuo. “Sa Unang Kapangulohan,” si Presidente Monson miingon, “kami naningkamot sa pagpalambo niini nga buhat. Apan kini ang buhat sa Ginoo, ug Siya ang nagdumala niini. Siya ang naa sa timon. Kami nahingangha samtang Siya nagmugna og mga oportunidad nga dili namo mahimo ug nagbuhat og mga milagro nga dili namo mahunahuna.”
Mga kaigsoonan, ang pagkakita ug ang pagtuo sa mga milagro sa pag-establisar sa Ginoo sa Iyang gingharian sa yuta makatabang nato nga makakita ug motuo nga ang kamot sa Ginoo nag-impluwensya usab sa atong kinabuhi.
Ang Ginoo mipahayag, “Ako makahimo pagbuhat sa akong kaugalingon nga buhat.” Kita ang maningkamot nga buhaton atong bahin, apan Siya ang bantugan nga arkitekto. Ubos sa direksyon sa Amahan, Iyang gilalang kining kalibutan. “Ang tanan nga mga butang gihimo pinaagi kaniya; ug kon wala siya walay butang nga gihimo nga nahimo.” Samtang kita espirituhanong nagmatngon, atong makita ang Iyang kamot sa tibuok kalibutan ug mismo sa atong kinabuhi.
Mopakigbahin ko og sanglitanan.
Niadtong 1831, uban lang sa 600 ka miyembro sa Simbahan, ang Ginoo mipahayag, “Ang mga yawe sa gingharian sa Dios gitugyan ngadto sa tawo sa yuta, ug gikan dinhi ang ebanghelyo mokaylap ngadto sa mga kinatumyan sa yuta, ingon sa bato nga gipikas gikan sa bukid nga walay gigamit nga mga kamot mokaylap, hangtud kini mopuno sa tibuok yuta.”
Si propeta Nephi nanagna nga dunay “diyutay ra” nga mga miyembro sa Simbahan kon ikompara sa populasyon sa mga tawo sa yuta apan sila anaa “sa ibabaw sa tibuok yuta.”
Tulo ka matahum nga mga sanglitanan sa kamot sa Ginoo nga miestablisar sa Iyang gingharian mao ang mga templo nga gipahibalo karon ni Presidente Monson. Pipila ka dekada lang ang milabay, kinsa ang magtuo nga dunay matukod nga templo sa Haiti, Thailand, ug sa Ivory Coast?
Ang hiyograpikanhong pagdesisyon sa lokasyon sa usa ka templo dili sayon. Moabut kini pinaagi sa pagpadayag gikan sa Ginoo ngadto sa Iyang propeta, nagtimaan og importante nga trabaho nga pagahimoon, ug nag-ila sa pagkamatarung sa mga santos kinsa momahal ug moatiman sa Iyang balay sulod sa mga henerasyon.
Ang akong asawa, si Kathy, ug ako mibisita sa Haiti duha na ka tuig ang milabay. Sa ibabaw sa kabukiran nga nagbuntaog sa Port-au-Prince, uban namo ang mga miyembro sa Haiti sa pagsaulog sa pagpahinungod sa nasud ni Elder Thomas S. Monson 30 ka tuig na ang milabay. Walay makalimot sa grabe kaayong linog niadtong 2010. Uban sa matinud-anong mga miyembro ug maisugong mga grupo sa misyonaryo nga hapit tanan taga-Haiti, ang Simbahan dinhi sa isla nga nasud nagpadayon sa pagtubo ug pagkalig-on. Nakabayaw sa akong pagtuo ang pagtan-aw niining matarung nga mga Santos sa Dios, nagsinina og puti, nga dunay gahum sa balaan nga priesthood sa paggiya ug pagpahigayon sa sagrado nga mga ordinansa sa balay sa Ginoo.
Kinsa ang makalarawan sa balay sa Ginoo sa matahum nga siyudad sa Bangkok? Ang mga Kristiyano 1 lang ka porsyento niining nasud nga Buddhist. Sama sa Haiti makita sab nato sa Bangkok nga ang Ginoo mipundok sa mga pinili dinhi sa yuta. Samtang didto mi mga pipila lang ka bulan, among nahimamat sila si Sathit ug ang mapahinunguron nilang mga anak. Si Sathit namiyembro sa Simbahan sa 17 anyos pa siya ug nagserbisyo og misyon sa iyang yutang natawhan. Wala madugay sa institute iyang nakaila si Gaew, ug sila na-sealed sa Manila Philippines Temple. Niadtong 1993, ang Kaivaivatanas nadasmagan og trak nga ang drayber nakatulog, ug si Sathit naparalisar gikan sa dughan paubos. Nagpabiling lig-on ang ilang pagtuo. Si Sathit dinayeg nga magtutudlo sa International School sa Bangkok. Nagserbisyo siya isip presidente sa Thailand Bangkok North Stake. Atong nakita ang mga milagro sa Dios sa Iyang milagruso nga mga buhat sa kaugalingon natong kinabuhi.
Ang milagro sa Simbahan sa Ivory Coast dili masaysay kon wala kining duha ka magtiayon: Sila si Philippe ug Annelies Assard ug Lucien ug Agathe Affoue. Nagpamiyembro sila sa Simbahan isip batan-ong magtiayon, usa sa Germany ug ang usa sa France. Niadtong mga 1980, si Philippe ug Lucien mibati nga mobalik sa ilang nasud nga natawhan sa Africa aron sa pagtukod sa gingharian sa Dios. Para kang Sister Assard, kinsa usa ka German, ang pagbiya sa iyang pamilya, ug ang pagtugot nga si Brother Assard mobiya sa trabaho isip batid nga mechanical engineer, nagkinahanglan og dakong pagtuo. Ang duha ka magtiayon nagkita sa unang higayon sa Ivory Coast ug gisugdan ang Sunday School. Kadto 30 ka tuig na ang milabay. Karon aduna nay walo ka stake ug 27,000 ka mga miyembro niining matahum nga nasud sa Africa. Ang mga Affoue nagpadayon sa madungganong pagserbisyo, ingon man ang mga Assard, kinsa bag-ohay lang nakahuman og misyon sa Accra Ghana Temple.
Inyo bang nakita ang kamot sa Dios nga nagpadayon sa Iyang buhat? Inyo bang nakita ang kamot sa Dios diha sa kinabuhi sa mga Assard ug mga Affoue o sa Kaivaivatanas sa Thailand? Inyo bang nakita ang kamot sa Dios diha sa kinabuhi sa mga Assard ug mga Affoue? Inyo bang nakita ang kamot sa Dios diha sa kaugalingon ninyong kinabuhi?
“Ug walay butang nga ang tawo makapasakit sa Dios … gawas niadto kinsa dili mokumpisal sa iyang sayop diha sa tanan nga mga butang.”
Ang milagro sa Dios dili lang sa Haiti nanghitabo, sa Thailand, o sa Ivory Coast. Tan-awa sa inyong palibut. “Ang Dios mahunahunaon sa matag katawhan … ; oo, siya nag-ihap sa iyang mga katawhan, ug ang iyang kasingkasing sa kalooy anaa sa tibuok yuta.”
Usahay atong makita ang kamot sa Ginoo sa kinabuhi sa uban apan makapangutana, “Unsaon nako nga mas klarong makakita sa Iyang kamot sa akong kinabuhi?”
Ang Manluluwas miingon:
“Walay … usa [ka gagmayng langgam] … mahulog [ngadto] sa yuta nga dili [mahibaloan] sa inyong Amahan. …
“Ayaw kamo pagkahadlok …, [kay] kamo labaw pag bili kay sa daghang mga langgam.”
Hinumdumi ang batan-ong lalaki nga misulti ngadto ni propeta Eliseo sa dihang gilibutan sila sa mga kaaway: “Ah, agalon ko! [unsaon] nato paghimo?”
Si Eliseo mitubag:
“Ayaw kahadlok: kay sila nga ania uban kanato labing daghan kay kanila nga anaa kanila.
“[Dayon] si Eliseo nag-ampo, … Ginoo, … bukha ang iyang mga mata, aron siya makakita. Ug ang Ginoo [mibuka] sa mga mata sa batan-ong lalaki; ug siya [nakakita] sa bukid nga puno sa mga kabayo ug mga carro nga kalayo.”
Kon kamo motuman sa mga sugo ug mag-ampo inubanan sa pagtuo aron makita ang kamot sa Ginoo sa inyong kinabuhi, mosaad ko nga Iyang bukhon og mas dako ang inyong espirituhanong mga mata, ug mas maklaro sa inyong panan-aw nga wala mo mag-inusara.
Ang kasulatan nagtudlo nga kita “[magbarug] nga makanunayon diha sa hugot nga pagtuo niana diin moabut.” Unsay moabut? Ang Manluluwas nag-ampo:
“Amahan namo nga anaa sa langit, pagabalaanon unta ang imong ngalan.
“Paanhia ang imong gingharian. Pagabuhaton unta ang imong kabubut-on, dinhi sa yuta maingon sa langit.”
Bag-o lang ta nga mikanta sa “Dali, O Hari sa mga Hari.”
Motubo ang atong pagtuo samtang kita magpaabut sa mahimayaong adlaw sa pagbalik sa Manluluwas dinhi sa yuta. Ang paghunahuna sa Iyang pag-anhi nagpahinam kanako. Kini kulbahinam gayud! Ang gidak-on ug kahalangdon, ang gilapdon ug katalagsaon, mas molabaw pa sa makita sa mortal nga mga mata o masinati.
Nianang adlawa, Siya dili moanhi nga giputos og bakbak nga gipahigda sa pasungan,” apan Siya moabut “diha sa mga panganod sa langit, gisul-uban sa gahum ug dako nga himaya; uban sa tanan nga balaan nga mga anghel.” Kita makadungog sa “tawag sa punoan sa mga manolunda, ug … sa tingog sa trumpeta sa Dios.” Ang adlaw ug ang bulan mausab, ug ang “mga bitoon ilabay gikan sa ilang mga dapit.” Kamo ug ako, o kadtong nagsunod nato, “mga santos … gikan sa [upat ka mga suok] sa yuta,” “pagadasigon ug … pagasakgawon aron sa pagsugat kaniya,” ug kadtong namatay nga matarung, sila usab “pagasakgawon aron sa pagsugat kaniya diha sa taliwala … sa langit.”
Dayon, ang ingon og imposible nga kasinatian: “Tanan nga mga tawo,” miingon ang Ginoo, “makakita kanako.” Kon unsaon kini? Wala kita makahibalo. Apan mopamatuod ko nga kini mahitabo—sama sa gipanagna. Kita moluhod uban sa pagtahud “ug ang Ginoo mopadungog sa iyang tingog, ug ang tanan nga mga lumulupyo sa yuta makadungog niini.” “Ug kini mao ang … tingog sa daghan nga mga tubig, ug ingon sa tingog sa usa ka dako nga dugdug.” “[Dayon] ang Ginoo, … ang Manluluwas, mobarug sa taliwala sa iyang mga katawhan.”
Dayon ang dili malimtang panagkita og usab sa mga anghel sa langit ug mga Santos sa yuta. Apan ang pinakaimportante, si Isaias mideklarar, “Ang tanang mga kinatumyan sa yuta nakakita na sa kaluwasan sa atong Dios,” ug Siya “mohari ibabaw sa tanan nga mga tawo.”
Nianang adlawa, mahilom ang mga nagduha-duha, “kay matag dunggan makadungog … , ug matag tuhod moluhod, ug matag dila mokumpisal” nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa Dios, ang Manluluwas ug Manunubos sa kalibutan.
Karon ang Pasko sa Pagkabanhaw. Kita nagmaya uban sa mga Kristiyano sa tibuok kalibutan sa Iyang mahimayaon nga Pagkabanhaw ug sa gisaad sa atong kaugalingon nga pagkabanhaw. Hinaut nga maandam kita sa Iyang pag-anhi pinaagi sa kanunay nga pagbalik-balik og hinumdom niining mahimayaong hitabo ug niadtong atong mga gimahal, ug hinaut nga ang Iyang pag-ampo mao ang atong pag-ampo “Paanhia ang imong gingharian. Pagabuhaton unta ang imong kabubut-on, dinhi sa yuta maingon sa langit.” Mopamatuod ako nga Siya buhi. “Dali, O Hari sa mga Hari.” Sa pangalan ni Jesukristo, amen.