Pagdala ngari Kanato sa Ngalan ni Jesukristo
Akong pag-ampo nga kita matinud-anong modala sa atong kaugalingon sa ngalan ni Jesukristo—pinaagi sa pagtan-aw sa sama sa Iyang pagtan-aw, pinaagi sa pagserbisyo sama sa Iyang pagserbisyo, ug pinaagi sa pagsalig nga ang Iyang grasya paigo.
Mga kaigsoonan, bag-ohay lang, samtang namalandong ko sa panawagan ni Presidente Russell M. Nelson sa pagtawag sa Simbahan sa pinadayag nga ngalan niini, akong gitan-aw sa kasulatan diin ang Manluluwas mitudlo sa mga Nephite mahitungod sa ngalan sa Simbahan. Sa akong pagbasa sa pulong sa Manluluwas, natandog ko kon giunsa usab niya pagsulti sa mga tawo nga “kamo kinahanglan modala nganha kaninyo sa ngalan ni Kristo.” Akong gipanaminan ang akong kaugalingon ug nangutana, “Ako bang gidala ngari nako ang ngalan sa Manluluwas sigun sa Iyang gipabuhat nako?” Karon gusto kong mopaambit og pipila ka mga impresyon nga akong nadawat agig tubag sa akong pangutana.
Una, ang pagdala ngari kanato sa ngalan ni Kristo nagpasabut nga matinud-anon kitang maningkamot sa pagtan-aw sama nga ang Dios nagtan-aw. Sa unsang paagi ang Dios nagtan-aw? Si Joseph Smith miingon, “Samtang ang usa ka bahin sa kaliwatan sa tawo naghukom ug nanghimaraut sa uban nga walay kalooy, ang Halangdong Ginikanan sa uniberso nagtan-aw sa kinatibuk-ang tawhanong pamilya uban sa inamahan nga pag-atiman ug pagtagad,” kay ang “Iyang gugma dili matugkad.”
Pipila ka tuig na ang milabay ang akong magulang nga babaye namatay. Nagkalisud siya sa iyang kinabuhi. Nanlimbasug siya sa ebanghelyo ug wala gayud maaktibo. Ang iyang bana mibiya sa ilang kaminyoon ug nagbilin kaniya nga magbuhi sa upat ka gagmayng bata. Sa gabii sa iyang pagkamatay, sa kwarto uban sa iyang mga anak, mihatag ko og usa ka panalangin sa malinawon nga pagpauli. Nianang higayuna nakaamgo ko nga kasagaran akong mahulagway ang kinabuhi sa akong magulang nga babaye diha sa iyang mga pagsulay ug pagkadili aktibo. Sa ako nang gibutang akong mga kamot sa iyang ulo nianang gabhiuna, nakadawat kog bug-at nga pagbadlong gikan sa Espiritu. Gipahibalo gayud ko sa iyang kamaayo ug natugtan nga makita siya sama nga ang Dios mitan-aw kaniya—dili isip tawo nga nanlimbasug sa ebanghelyo ug sa kinabuhi, apan isip usa ka tawo nga nagsagubang og malisud nga mga problema nga wala nako. Nakita nako siya isip usa ka talagsaong inahan kinsa, bisan pa sa dagkong babag, mipadako sa iyang upat ka matahum, talagsaong mga anak. Nakita nako siya isip usa ka higala sa akong inahan kinsa migahin og panahon sa pag-atiman ug kauban niya human ang among amahan namatay.
Atol sa katapusang gabii sa akong igsoon, nagtuo ko nga ang pagpangutana sa Dios kanako, “Dili ba nimo makita nga ang tanan nga naglibut kanimo usa ka sagradong binuhat?”
Si Brigham Young nagtudlo:
“Gusto kong moawhag sa mga Santos … nga sabton ang kalalakin-an ug kababayen-an sa ilang pagkasila ug dili sumala sa imong pagsabut.”
“Kanunayng kining gisulti ngadto sa tawo—‘Kining tawhana nakahimo og sayop ug siya dili mahimong Santos.’ … Makadungog kita og pamalikas ug pagpamakak … [o] paglapas sa Igpapahulay. … Ayaw hukmi ang ingon niana nga mga tawo, kay wala kamo masayud sa plano sa Ginoo kabahin nila. … [Hinonoa,] magpailob ngadto kanila.”
Aduna bay bisan usa ninyo nga makahunahuna nga ang atong Manluluwas mitugot nga kamo ug ang inyong palas-anon molabay lang nga wala Siya makamatikod? Ang Manluluwas mitan-aw diha sa Samarianhon, sa mananapaw, sa tigkolekta sa buhis, sa sanlahon, sa may sakit sa pangisip, ug sa makasasala sa samang pagsabut. Ang tanan mga anak sa Iyang Amahan. Tanan mahimong matubos.
Makahunahuna ba mo Kaniya nga mitalikod sa tawo nga dunay pagduhaduha mahitungod sa ilang pagkabutang sa gingharian sa Dios o si bisan kinsang apektado sa bisan unsang butang? Dili ko makahimo. Sa mga mata ni Kristo, ang matag kalag adunay bili nga walay kinutuban. Walay usa nga gi-orden nang daan nga mapakyas. Ang kinabuhing dayon posible alang sa tanan.
Gikan sa pagbadlong sa Espiritu diha sa kiliran sa akong igsoong babaye, nakakat-on ko og mahinungdanong leksyon: nga kon kita motan-aw sama nga Siya nagtan-aw, atong makab-ot ang tumong—ang katubsanan niadtong atong natandog ug katubsanan sa atong kaugalingon.
Ikaduha, sa pagdala ngari kanato sa ngalan ni Kristo, kinahanglang dili lang sa pagtan-aw sama sa pagtan-aw sa Dios, apan kita kinahanglang mobuhat sa Iyang buhat ug moserbisyo sama nga Siya miserbisyo. Mosunod kita sa dakong mga sugo, mopaubos sa kabubut-on sa Dios, mopundok sa Israel, ug mohimo sa atong kahayag nga “modan-ag sa mga tawo.” Modawat ug magpakabuhi kita sa mga pakigsaad ug ordinansa sa Iyang gipahiuli nga Simbahan. Kon kita mobuhat niini, ang Dios motuga nato sa gahum aron mapanalanginan ang atong kaugalingon, atong mga pamilya, ug ang kinabuhi sa uban. Pangutan-a inyong kaugalingon, “Aduna ba koy nailhan nga tawo nga wala magkinahanglan sa mga gahum sa langit sa ilang mga kinabuhi?”
Ang Dios mobuhat og mga kahibulongan taliwala kanato kon kita mopabalaan sa atong kaugalingon. Atong mabalaan ang atong kaugalingon pinaagi sa paglimpyo sa atong mga kasingkasing. Malimpyohan nato ang atong kasingkasing kon Siya atong dunggon, maghinulsol sa atong mga sala, makabig, ug mohigugma sama sa Iyang paghigugma. Ang Manluluwas nangutana kanato, “Kay kon mao ray inyong higugmaon ang mga nahigugma kaninyo, unsa may balus nga madawat ninyo?”
Bag-ohay lang nahibaloan nako ang bahin sa kasinatian sa kinabuhi ni Elder James E. Talmage nga nakapahinuktok nako ug gikonsiderar kon giunsa nako paghigugma ug pagserbisyo kadtong naglibut kanako. Isip usa ka propesor sa batan-on pa, nihimo siyang usa ka Apostol ug sa taliwala sa makamatay nga epidemya sa diphtheria niadtong 1892, nadiskubrihan ni Elder Talmage ang pamilya sa mga estranghero, dili miyembro sa Simbahan, kinsa nagpuyo duol kaniya ug kinsa natakbuyan sa sakit. Walay usa nga gustong morisgo sa ilang mga kaugalingon pinaagi sa pagsulod sa natakbuyan nga panimalay. Si Elder Talmage, hinoon, daling misulod sa panimalay. Iyang nakita ang upat ka mga anak: ang duha ka tuig ug unom ka bulan nga bata patay na diha sa katri, usa ka singko-anyos ug dyes-anyos nag-antus sa tumang kasakit, ug usa ka trese-anyos nga nagluya. Ang mga ginikanan nag-antus sa kasubo ug kakapoy.
Si Elder Talmage miatiman sa patay ug sa buhi, nanilhig sa mga kwarto, gigawas ang hugaw nga sinina, ug gidauban ang mga nuog nga nagkahugaw sa sakit. Tibuok adlaw siya nga nagtrabaho ug dayon mibalik pagkasunod buntag. Ang dyes-anyos namatay nianang pagkagabii. Iyang gialsa ug gigunitan ang singko-anyos. Nakaubo kini og sip-on nga dunay dugo diha sa iyang nawong ug sinina. Siya misulat, “Dili nako siya mabutang gikan nako,” ug iya kining gigunitan hangtud kini namatay diha sa iyang mga bukton. Mitabang siya sa paglubong sa tulo ka mga bata ug nag-andam og pagkaon ug limpyo nga sinina alang sa nagbangutan nga pamilya. Sa iyang pag-uli, si Brother Talmage milabay sa iyang mga sinina, naligo og zinc solusyon, gilain ang iyang kaugalingon gikan sa iyang pamilya, ug miantos og gamay nga pag-atake sa sakit.
Daghan kaayong kinabuhi nga naglibut kanato nga anaa sa risgo. Ang mga Santos modala sa ngalan sa Manluluwas diha sa ilang kaugalingon pinaagi sa pagkahimong balaan ug mangalagad sa uban dili igsapayan kon asa man sila nagbarug—mga kinabuhi maluwas kon kita mohimo sa ingon.
Sa katapusan, motuo ko nga sa pagdala ngari kanato sa Iyang ngalan, kinahanglang mosalig kita Kaniya. Sa usa ka miting nga akong gitambungan usa ka Dominggo, usa ka batan-ong babaye nangutana sama sa mosunod: “Akong uyab ug ako bag-ohay lang nagkabulag, ug mipili siya nga mobiya sa Simbahan. Nagsulti siya nako nga wala pa siya sukad nakabati og kalipay. Sa unsa man nga paagi?”
Ang Manluluwas mitubag niining pangutana sa dihang Siya miingon ngadto sa mga Nephite, “Apan kon ang [inyong kinabuhi] wala matukod sa akong ebanghelyo, ug natukod diha sa buhat sa mga tawo, o diha sa mga buhat sa yawa, sa pagkatinuod ako moingon nganha kaninyo [kamo] makaangkon og hingpit nga kalipay diha sa [inyong] mga buhat sa mubo nga panahon ug unya moabut ang katapusan.” Simple lang nga walay molungtad nga kalipay sa gawas sa ebanghelyo ni Jesukristo.
Niana nga panagtigum, hinoon, nakahunahuna ko sa daghang maayo nga mga tawo nga akong kaila kinsa nanglimbasug sa dakong palas-anon ug mga kasugoan nga malisud kaayo alang nila. Akong gipangutana ang akong kaugalingon, “Unsa pa kaha ang ikasulti sa Manluluwas ngadto nila?” Nagtuo ko nga Siya mangutana, “Mosalig ka ba kanako?” Sa babaye nga gitalinug-an [issue of blood], Siya miingon, “Imong pagsalig nakapaayo kanimo, lakaw diha sa kalinaw.”
Usa sa akong paborito nga kasulatan ang Juan 4:4, diin mabasa, “Ug siya kinahanglan gayud nga mahiagi latas sa Samaria.”
Nganong ganahan ko niana nga kasulatan? Tungod kay si Jesus wala magkinahanglan nga moadto sa Samaria. Ang mga Judeo sa Iyang panahon mibiay-biay sa mga Samarianhon ug moagi sa dalan nga libut sa Samaria. Apan gipili ni Jesus nga moadto aron ipahayag sa tanang tawo sa unang higayon nga Siya mao ang gisaad nga Mesiyas. Tungod niini nga mensahe, wala lang Siya mipili sa sinalikway nga grupo, apan usab usa ka babaye—ug dili lang bisan kinsa nga babaye apan usa ka babaye nga nagpuyo diha sa sala—usa ka tawo nga gikonsiderar nianang higayuna nga ang kina-ubsan sa mga labing ubos. Nagtuo ko nga gibuhat ni Jesus ang ingon aron ang matag usa kanato kanunayng makasabut nga ang Iyang gugma mas labaw pa kay sa atong mga kahadlok, atong pagkaadik, atong mga pagduha-duha, atong mga pagtintal, atong mga sala, atong masulub-on nga mga pamilya, atong depresyon ug mga kabalaka, atong kawalay kapaulian, atong pagkaibug sa sama og sekso, atong grabe nga sakit, atong kawad-on, atong pag-abuso, ug atong pag-inusara. Gusto niya nga masayud ang tanan nga wala ug walay usa nga dili Niya mahimong ayohon ug matubos ngadto sa malungtarong kalipay.
Ang Iyang grasya paigo. Siya lang ang mipaubos sa tanang butang aron pagluwas kanato. Ang gahum sa Iyang Pag-ula mao ang gahum sa pagbuntog sa bisan unsa nga palas-anon sa atong kinabuhi. Ang mensahe sa babaye diha sa tabay mao nga Siya nasayud sa mga sitwasyon sa atong kinabuhi ug sa kanunay mahimo kitang makig-uban Kaniya bisan kinsa man kita. Ngadto kaniya ug sa matag usa kanato, Siya miingon, “Si bisan kinsa nga magainom sa tubig nga akong igahatag kaniya dili na gayud pagauhawon; apan [makaangkon] og usa ka tabay sa tubig, nga magatubod ngadto sa kinabuhing dayon.”
Sa bisan unsa nga mga panaw sa kinabuhi, nganong mopalayo man gayud kamo gikan sa bugtong Manluluwas kinsa anaa ang tanang gahum sa pag-ayo ug pagtubos kaninyo? Bisan unsa pa ang bugti nga kinahanglan inyong ibayad aron mosalig Kaniya igo lang kini. Mga kaigsoonan, atong pilion ang pagpalambo sa atong hugot nga pagtuo sa Langitnong Amahan ug atong Manluluwas, si Jesukristo.
Gikan sa kinauyokan sa akong kalag, ako mopamatuod nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang Simbahan sa Manluluwas, gidumala sa buhi nga Kristo pinaagi sa usa ka tinuod nga propeta. Akong pag-ampo nga kita matinud-anong modala sa atong kaugalingon sa ngalan ni Jesukristo—pinaagi sa pagtan-aw sama sa Iyang pagtan-aw, pinaagi sa pagserbisyo sama sa Iyang pagserbisyo, ug pinaagi sa pagsalig nga ang Iyang grasya paigo aron mahatud kita sa panimalay ug sa malungtarong kalipay. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.