Ang Kalipay sa Dili Hinakog nga Pagserbisyo
Misaad kita sa atong Amahan sa Langit nga moserbisyo kita Kaniya ug sa uban pinaagi sa gugma ug mobuhat sa Iyang kabubut-on sa tanang butang.
Human sa milabayng komperensya, daghang tawo miduol nako dala ang samang pangutana: “Komportable ba kadtong mga lingkuranan?” Ang akong tubag mao ra gihapon sa tanang higayon: “Kanang mga lingkuranan komportable kon dili ikaw ang mamulong.” Tinuod kana, di ba? Ang akong lingkuranan dili sama kakomportable niini nga komperensya, apan mapasalamaton gyud ko sa panalangin og dungog nga mamulong kaninyo niining gabhiona.
Usahay kon magserbisyo kita, makalingkod kita sa managlahing lingkuranan. Ang uban daw komportable ug ang uban dili, apan misaad kita sa atong Amahan sa Langit nga moserbisyo kita Kaniya ug sa uban pinaagi sa gugma ug mobuhat sa Iyang kabubut-on sa tanang butang.
Pipila ka tuig ang milabay, ang kabatan-onan sa Simbahan nakakat-on nga “kon kamo ‘anaa sa pag-alagad sa Dios’ [Doktrina ug mga Pakigsaad 4:2], nag-apil kamo sa pinakatalagsaong panaw. Nagtabang kamo sa Dios sa pagpadali sa Iyang buhat, ug kini dako, makalipay, ug kahibulongang kasinatian.” Panaw kini nga pwede sa tanan—bisan unsay edad—ug panaw usab nga motultol kanato sa gipamulong sa atong hinigugmang propeta isip “ang dalan sa pakigsaad.”
Hinoon, sa walay palad, nagpuyo kita sa hakog nga kalibutan diin ang katawhan padayong nagpangutana, “Unsay akong makuha gikan niini?” imbis mangutana, “Kinsay tabangan nako karon?” o “Unsaon nga makaserbisyo ko sa Ginoo sa akong calling?” o” Gihatag ba nako ang tanan sa Ginoo?”
Usa ka talagsaong ehemplo sa akong kinabuhi sa dili hinakog nga pagserbisyo si Sister Victoria Antonietti. Si Victoria usa sa mga magtutudlo sa Primary sa akong branch samtang nagdako ko sa Argentina. Matag Martes sa hapon, kon magpundok mi sa Primary, dad-an mi niya og chocolate cake. Ang tanan ganahan kaayo sa cake—tanan gawas nako. Di gyud ko ganahan og chocolate cake! Ug bisan ipaambit niya ang cake kanako, kanunay gyud kong mobalibad.
Usa ka adlaw human mipaambit siya sa chocolate cake sa tanang bata, nangutana ko niya, “Nganong dili ka magdala og lahi nga flavor—sama sa orange o vanilla?”
Human mikatawa og gamay, mihangyo siya nako, “Nganong dili man ka motilaw og gamay? Kini nga cake gihimo sa espesyal nga sagol, ug mosaad ko nimo nga kon sulayan nimo ni, maganahan ka!”
Mitan-aw ko sa palibut, ug sa akong katingala, ang tanan daw lingaw kaayo sa cake. Miuyon ko nga sulayan. Kahibalo mo unsay nahitabo? Giganahan ko! Pinakauna kadtong panahon nga nalipay ko sa chocolate cake.
Milabay ang daghang tuig unâ nakô nahibaloan ang sekretong sagol sa chocolate cake ni Sister Antonietti. Ako ug ang akong mga anak mobisita sa akong mama matag semana. Sa usa niining mga pagbisita, si mama ug ako nalingaw sa hiniwa nga chocolate cake, ug gisultihan nako siya paunsa nga naganahan ko sa chocolate cake sa kinaunhang higayon. Dayon gisultihan ko niya sa istorya nga wala nako mahibaloi.
“Tan-awa, Cris,” miingon si mama, “Si Victoria ug ang iyang pamilya dili daghan og kwarta, ug matag semana magpili siya kon magsakay ba siya og bus kuyog sa iyang upat ka anak ngadto sa Primary o mopalit ba og mga pangsagol sa chocolate cake para sa iyang Primary class. Kanunay niyang gipili ang chocolate cake kay sa magsakay og bus, ug siya ug ang iyang mga anak maglakaw padulong og lapas duha ka milya [3 kilometros] ug duha ka milya pauli, bati o maayo ang panahon.”
Nianang adlawa mas naganahan ko sa iyang chocolate cake. Labaw pa, akong nasayran nga ang sekretong sagol sa cake ni Victoria mao ang iyang gugma ngadto sa iyang giserbisyuhan ug dili hinakog nga sakripisyo alang kanamo.
Ang paghinumdom sa cake ni Victoria nagtabang nga akong mahinumduman ang dili hinakog nga sakripisyo sa mahangturon nga leksyon nga gitudlo sa Ginoo ngadto sa Iyang mga disipulo samtang naglakaw Siya padulong sa panudlanan sa templo. Kahibalo mo sa istorya. Si Elder James E. Talmage mitudlo nga dunay 13 ka kaban, “ug didto ihulog sa mga tawo ang ilang mga amot alang sa [lain-laing] katuyoan nga gisulat diha sa mga sudlanan.” Naniid si Jesus sa linya sa mga mitampo, gilangkuban sa lain-laing matang sa mga tawo. Ang uban mihatag sa ilang mga gasa uban ang “sinserong katuyoan” samtang ang uban mihulog og “dagkong kantidad sa pilak ug bulawan,” nanghinaot nga makit-an, mamatikdan, ug dayegon sa ilang mga donasyon.
“Uban sa daghan mao ang kabus nga babayeng balo, kinsa … mihulog sa usa ka panudlanan og duha ka gagmayng bronse nga sinsilyo gitawag og diyot: ang iyang giamot nagkantidad og minos duha ka sentimo sa kwarta sa Amerikano. Gitawag sa Ginoo ang Iyang mga disipulo, mitan-aw ngadto sa kabus nga babayeng balo ug sa iyang gibuhat, ug miingon: ‘Sa pagkatinuod, magaingon ako kaninyo nga kining kabus nga babayeng balo nakahulog ug labaw pa kay sa tanan kanila nga nanagpanghulog ngadto sa panudlanan: Kay silang tanan miamot gikan sa ilang naghingapin nga kahamugaway; apan kini siya, gikan sa iyang kapit-os mihatag sa tanan nga diha kaniya, sa tanan nga iyang kabuhian’ [Marcos 12:43–44].”
Ang babayeng balo wala maghupot og inilang posisyon sa katilingban sa iyang panahon. Sa tinuod naghupot siya og labaw pa ka importante: tiunay ang iyang mga intensyon, ug gihatag niya ang tanan nga iyang mahatag. Tingali gamay ra ang iyang gihatag kay sa uban, mas tago kay sa uban, lahi kay sa uban. Sa panan-aw sa uban, walay pulos ang iyang gihatag, apan sa panan-aw sa Manluluwas, nga “tigbasa sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing,” gihatag niya ang tanan.
Mga sister, gihatag ba nato ang tanan sa Ginoo sa walay pagpanuko? Gisakripisyo ba nato ang atong panahon ug mga talento aron ang nagtubong henerasyon makakat-on sa paghigugma sa Ginoo ug motuman sa Iyang mga sugo? Nangalagad ba kita niadtong mga anaa sa atong palibut ug sa gi-assign nga atong amumahan ug uban sa kakugi—nagsakripisyo og panahon ug kusog nga pweding magamit sa ubang pamaagi? Gisunod ba nato ang duha ka dagkong sugo—sa paghigugma sa Dios ug paghigugma sa Iyang mga anak? Sa kasagaran kana nga gugma makita nga usa ka serbisyo.
Si Presidente Dallin H. Oaks mitudlo: “Ang atong Manluluwas mihatag sa Iyang kaugalingon sa dili hinakog nga pagserbisyo. Siya mitudlo nga ang matag usa kanato kinahanglan nga mosunod Kaniya pinaagi sa pagdumili sa atong mga kaugalingon sa hinakog nga mga tinguha aron sa pagserbisyo sa uban.”
Siya mipadayon:
“Usa ka pamilyar nga ehemplo sa dili paghunahuna sa atong kaugalingon diha sa pagserbisyo sa uban … mao ang sakripisyo nga gihimo sa mga ginikanan alang sa ilang mga anak. Ang mga inahan nag-antus sa kasakit ug pakawala sa personal nga mga prayoridad ug mga kaharuhay aron sa pagdawat ug pagpadako sa matag anak. Ang mga amahan miusab sa ilang mga kinabuhi ug mga prayoridad aron sa pagsuporta sa pamilya. …
“… Kita usab nalipay niadtong kinsa nag-atiman sa mga sakop sa pamilya nga may kakulangan ug sa mga tigulang na nga mga ginikanan. Wala usa niini nga pagserbisyo ang mangutana,unsay kaayohan ang mahimo niini ngari kanako? Ang tanan niini nagkinahanglan og pagsalikway sa personal nga kaharuhay alang sa dili hinakog nga pagserbisyo. …
“[Ug] kining tanan nagpakita sa mahangturong baruganan nga kita mas malipayon ug mas may katagbawan kon kita molihok ug moserbisyo alang sa unsay atong mahatag, dili alang sa unsay atong madawat.
“Ang atong Manluluwas nagtudlo nato sa pagsunod Kaniya pinaagi sa paghimo og mga sakripisyo nga gikinahanglan aron kalimtan ang atong mga kinabuhi diha sa dili hinakog nga pagserbisyo sa uban.”
Si Presidente Thomas S. Monson mitudlo usab nga “tingali kon moatubang na kita sa atong Magbubuhat, dili kita pangutan-on, ‘Pila ka posisyon ang inyong nahuptan?’ apan, ‘Pila ka tawo ang inyong natabangan?’ Sa reyalidad, dili nimo mahigugma ang Ginoo hangtud moserbisyo ka Kaniya pinaagi sa pagserbisyo sa Iyang katawhan.”
Sa ato pa, mga sister, walay kaso kon sa komportabling lingkuranan kita naglingkod o naglisud kita’g lingkod sa tayaong lingkuranan sa likod hangtud mahuman ang miting. Wala gani kaso kon kita, kon gikinahanglan moadto sa foyer aron pahilumon ang naghilak nga bata. Ang importante nga mianhi kita uban sa tinguha nga moserbisyo, nga namatikdan nato ang atong pangalagaran ug malipayon silang gitimbaya, ug nagpaila-ila kita sa atong mga katupad sa lingkuranan—nga makighigala bisan og kita wala masanguni sa pagpangalagad kanila. Ug importante nga gibuhat nato ang tanan gamit ang espesyal nga sagol sa pagserbisyo inubanan sa gugma ug sakripisyo.
Akong nasayran nga dili kinahanglan nga maghimo pa kita og chocolate cake aron mahimo kitang malampuson o mapahinungurong magtutudlo sa Primary, kay dili man kini mahitungod lang sa cake. Kondili ang gugma nga nagpaluyo sa buhat.
Mopamatuod ko nga gihimong sagrado ang gugma pinaagi sa sakripisyo—ang sakripisyo sa usa ka magtutudlo ug ilabi na pinaagi sa katapusan ug walay katapusang sakripisyo sa Anak sa Dios. Mosaksi ko nga Siya buhi! Gihigugma nako Siya ug nagtinguhang mawagtang ang hinakog nga mga tinguha aron makahigugma ug makaalagad sama sa Iyang gibuhat. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.