Babamız’ın Çocukları İçin Olan Büyük Sevgi
Sevgi, sevgili peygamberimiz tarafından üstlenmekle görevlendirildiğimiz ruhsal amaçlar için olan temel nitelik ve motiftir.
Sevgili kardeşlerim, tarihte eşi benzeri olmayan çok önemli bir zamanın içindeyiz. Kurtarıcı’nın İkinci Gelişi’nden önceki son düzenleme döneminde yaşama ayrıcalığıyla kutsandık. Kilise resmi olarak kurulmadan bir yıl önce, bu düzenleme döneminin başlangıcına yakın 1829 yılında, “harika bir işin” ortaya çıkmak üzere olduğunu bildiren değerli bir vahiy alındı. Bu vahiy, “gözünü Tanrı’nın yüceliğinden ayırmadan iman, umut, ilahi sevgi ve sevgi”1 sayesinde Tanrı’ya hizmet etmeye istekli olanların böyle bir hizmet için vasıflı kılındığını belirtti. “Mesih’in saf sevgisi”2 olan ilahi sevgi, Tanrı’nın tüm çocukları için olan sonsuz sevgisini içermektedir.3
Bu sabahki amacım, böyle bir sevginin önemli rolünü görevli işinde, tapınak ve aile tarihi işinde ve ev merkezli, Kilise destekli ailevi dini uygulamalarda vurgulamaktır. Kurtarıcı için ve insanlar için duyduğumuz sevgi4, 2018’de duyurulan düzenlemelerde sevgili peygamberimiz Başkan Russell M. Nelson tarafından üzerimize almak için görevlendirildiğimiz hizmet ve ruhsal amaçlar5 için olan temel bir nitelik ve motiftir.
Dağılmış İsrail’i Toplamak İçin Görevli Çabası
Genç yaşta, görevli işi ile sevgi arasındaki ilişkiyi gördüm. 11 yaşımdayken, aynı zamanda dedem olan kilisemizin bir atasından ataerkil kutsaması aldım.6 Bu kutsamanın bir kısmı şöyle diyordu: “Seni insanlar için büyük bir sevgi ile kutsuyorum, çünkü sen Mesih’e canlar kazandırmak için… sevindirici haberi dünyaya taşımak için çağrılacaksın.”7
Küçük yaşta bile şunu anlamıştım ki sevindirici haberi paylaşmak Cennetteki Babamız’ın bütün çocukları için duyulan büyük bir sevgiye bağlıydı.
15 yıl önce Genel Otoriteler olarak Sevindirici Haberimi Vaaz Edin kitabı üzerinde çalışmakla görevlendirildiğimizde, sevgi niteliğinin her zaman olduğu gibi günümüzde de görevli işi için asıl gerekli şey olduğu sonucuna vardık. İlahi sevgi ve sevgi dahil, Mesih’e benzer nitelikleri kapsayan 6. Bölüm sürekli olarak görevliler arasında en sevilen bölüm olmuştur.
Kurtarıcı’nın temsilcileri olarak, görevlilerin çoğu böyle bir sevgiyi hisseder ve bunu hissettiklerinde, onların çabaları kutsanır. Üyeler Rab’bin amaçlarında O’na yardım etmek için önemli olan, böyle bir sevgi vizyonunu elde ettiklerinde, Rab’bin işi başarılacaktır.
Böyle bir sevginin harika bir örneğinde küçük bir rol oynamanın ayrıcalığını yaşadım. Pasifik Adaları Alanı’nın Başkanı olarak hizmet ederken, Başkan R. Wayne Shute beni aradı. O gençken Samoa’da görevli hizmetinde bulunmuştu. Daha sonra, Samoa’ya görev bölgesi başkanı olarak geri döndü.8 Beni aradığında, Apia Samoa Tapınağı’nın başkanıydı. Görev bölgesi başkanıyken onun genç görevlilerinden biri Yaşlı O. Vincent Haleck’di ki, o şimdi Pasifik’teki Alan Başkanı’dır. Başkan Shute’ın, Vince ve tüm Haleck ailesi için büyük bir sevgisi ve saygısı vardı. Ailenin çoğu Kilise üyesiydi, ama ailenin büyüğü olan Vince’in babası (Alman ve Samoa kökenli) Otto Haleck üye değildi. Başkan Shute, Amerikan Samoası’ndaki bir çadır kazığı konferansına ve diğer toplantılara katılacağımı biliyordu ve benden sevindirici haberi Otto Haleck ile paylaşmam için onun evinde kalmayı düşünmemi istedi.
Eşim Mary ve ben, Otto ve onun eşi Dorothy ile beraber onların güzel evinde kaldık. Kahvaltıda bir sevindirici haber mesajı paylaştım ve Otto’yu görevlilerle buluşmaya davet ettim. O davetimi reddederken nazik ama kararlıydı. Aile üyelerinin çoğunun Son Zaman Azizi olduğu için memnun olduğunu söyledi. Ancak Samoa’lı annesinin atalarından bazılarının Samoa’daki ilk Hristiyan papazları olduğunu etkili bir şekilde belirtti ve onların geleneksel Hristiyan inancına karşı büyük bir bağlılık hissediyordu.9 Buna rağmen, iyi bir arkadaş olarak birbirimizden ayrıldık.
Daha sonra Başkan Gordon B. Hinckley, Suva Fiji Tapınağı’nı adamaya hazırlanırken, kendi özel sekreteri olan Kardeş Don H. Staheli’den10 hazırlık yapılması için Yeni Zelanda’dayken beni aramasını istedi. Başkan Hinckley, Fiji’den Amerikan Samoası’na uçup Azizlerle buluşmak istiyordu. Bir önceki ziyarette kullanılan belli bir otel tavsiye edilmişti. Farklı hazırlıklar yapıp yapamayacağımı sordum. Kardeş Staheli, “Alan Başkanı sensin; iyi olur” dedi.
Hemen Başkan Shute’ı aradım ve ona arkadaşımız Otto Haleck’i ruhen kutsamak için ikinci bir şansımız olabileceğini söyledim. Bu sefer Başkan Gordon B. Hinckley, bir görevli olacaktı. Ona Haleck ailesinin Başkan Hinckley’nin seyahat grubundaki herkesi ağırlamasının uygun olacağını düşünüp düşünmediğini sordum.11 Başkan ve Kızkardeş Hinckley, onların kızı Jane ve Yaşlı ve Kızkardeş Jeffrey R. Holland da bu seyahat grubunun bir parçasıydı. Başkan Shute, bu aile ile beraber çalışarak, tüm hazırlıkları yaptılar.12
Tapınağın adama töreninden sonra Fiji’den ayrılıp buraya geldiğimizde, çok sıcak bir şekilde karşılandık.13 O akşam binlerce Samoalı üyeye konuştuk ve sonra Haleck ailesinin evine gittik. Ertesi sabah kahvaltı için toplandığımızda, Başkan Hinckley ve Otto Haleck hemen arkadaş olmuşlardı. Bir seneden daha uzun bir süre önce Otto ile ettiğim sohbetin hemen hemen aynısını yapıyor olmaları bana ilginç gelmişti. Otto, Kilisemiz için olan hayranlığını ifade edip mevcut kilisesine olan bağlılığını tasdik ettiğinde, Başkan Hinckley elini Otto’nun omuzuna koydu ve şöyle dedi: “Otto, bu yeterince iyi değil; sen bu Kilise’nin bir üyesi olmalısın.” Bu Kilise, Rab’bin Kilisesi’dir. Başkan Hinckley’in dediklerine kulak vererek o delinmez zırhın Otto’nun üzerinden düştüğünü mecazi olarak görmek mümkündü.
Görevlilerin ilaveten öğrettiği ve ruhsal alçakgönüllülüğün başlangıcı buydu ki bu tecrübe Otto Haleck’in bir yıldan biraz daha uzun bir süre sonra vaftiz olmasını ve kilisenin bir üyesi olarak onaylanmasını sağladı. Bundan bir yıl sonra, Haleck ailesi tapınakta sonsuz bir aile olarak mühürlendiler.14
Bu inanılmaz deneyim boyunca kalbime dokunan şey, Başkan Wayne Shute’un eski görevli Yaşlı Vince Haleck’e gösterdiği karşı konulmaz hizmet etme sevgisi ve tüm Haleck ailesinin sonsuz bir aile olarak birleşmesini görme arzusuydu.15
İsrail’i toplamaya gelince, kalplerimizi böyle bir sevgiyle aynı hizaya getirmeliyiz ve sadece sorumluluk16 veya suçluluk hislerinden uzaklaşarak Kurtarıcı’nın mesajını, hizmetini ve görevini bütün dünyadaki insanlarla paylaşmanın ilahi ortaklığındaki sevgi ve katılım hislerine yaklaşmalıyız.17
Üyeler olarak, Kurtarıcı için ve bütün dünyadaki kardeşlerimiz için basit davetlerde bulunup sevgimizi gösterebiliriz. Yeni pazar toplantıları programı üyelerin başarılı bir biçimde ve sevgi ile arkadaşlarını ve tanıdıklarını gelip görmeye ve Kilise’yi tecrübe ederek hissetmeye davet etmek için fevkalade bir fırsat sağlar.18 Umarım Yaşlı Jeffrey R. Holland’ın dün tanımladığı gibi kutsal olacak ruhsal Rab’bin sofrası toplantısını, Yeni Antlaşma’ya ve Kurtarıcı’ya veya aynı zamanda Kurtarıcı’ya ve O’nun öğretilerine odaklı güncel konferans konuşmalarına odaklı 50 dakikalık bir toplantı takip edecektir.
Bazı Yardımlaşma Cemiyeti kız kardeşleri, onlara neden rahiplik kurulu üyeleriyle beraber “toplama” görevi verildiğini merak ediyordur. Bunun sebepleri vardır ve Başkan Nelson bu sebeplerin çoğunu geçen genel konferansta açıklamıştır. O şu sonuca vardı, “Biz, basitçe siz olmadan İsrail’i toplayamayız.”19 Günümüzde tam-zamanlı görevlilerimizin yaklaşık yüzde 30’u kız kardeşler olduğu için bereketlendik. Bu bereket, Yardımlaşma Cemiyeti kız kardeşlerinin sevindirici haberi sevgi ile paylaşmaları için gereken ek teşviki sağlar. İhtiyaç duyulan şey, İsa Mesih’in sevindirici haberini paylaşmak için -erkeklerin, kadınların, gençlerin ve çocukların- her birimizin sevgi dolu, merhametli, ruhsal yükümlülüğüdür. Sevgi, iyilik ve alçakgönüllülük gösterirsek, birçok kişi bizim davetimizi kabul edecektir. Davetimizi kabul etmeyi seçmeyenler hâlâ bizim arkadaşlarımız olacaktır.
İsrail’i Toplamak İçin Tapınak ve Aile Tarihi Çabası
Sevgi aynı zamanda perdenin diğer tarafındaki İsrail’i toplamak için olan tapınak ve aile tarihi çabalarımızın merkezidir. Atalarımızın yüzleştiği sıkıntıları ve zorlukları öğrendiğimizde, onlar için olan sevgimiz ve minnettarlığımız artacaktır. Tapınak ve aile tarihi çabalarımız, hem pazar toplantısı programında hem de sınıflar ve kurullarda bulunan gençlerin ilerlemesi için yapılan yeni düzenlemeler sayesinde çok önemli bir şekilde güçlendirilmiştir. Bu değişiklikler, atalarımız hakkında öğrenmeye ve perdenin diğer tarafındaki İsrail’in toplanmasında daha erken ve daha güçlü bir dikkati sağlar. Tapınak ve aile tarihi işi geniş ölçüde geliştirilmiştir.
İnternet güçlü bir araçtır; ev şimdi bizim birinci aile tarihi merkezimizdir. Genç üyelerimiz aile tarihi araştırmasında son derece yeteneklidir ve sevmeyi ve minnettar olmayı öğrendikleri ataları adına vaftiz olmak için ruhen motive olmuşlardır. Pek çok 11 yaşındaki gençlerin ölüler için vaftiz olmasını sağlayan değişiklikten beri, tüm dünyadaki tapınak başkanları katılımın oldukça çok arttığını bildirmektedirler. Bir tapınak başkanı bize şunu bildirdi: “Vaftiz olmak için gelen tapınak ziyaretçilerinin sayısında dikkate değer bir artış oldu … ve 11 yaşındakilerin eklenmesi daha çok aileyi getiriyor. … [Küçük] yaşta olmalarına rağmen, yaptıkları kutsal tören için saygı ve amaç hissettikleri görünüyor. Bunu izlemek güzel!”20
İlköğretim ve gençlik liderlerimizin aile tarihi ve tapınak işini büyük bir gayretle yaptıklarını ve yapmaya devam edeceklerini biliyorum. Yardımlaşma Cemiyeti kız kardeşleri ve rahiplik kardeşleri, tapınak ve aile tarihi sorumluluklarını yerine getirilmesinde kişisel olarak sevgiyle yardım edebilirler ve ayrıca perdenin diğer tarafındaki İsrail’i toplamak için çocuklara ve gençlere yardım ederek ilham verebilirler. Bu özellikle evde ve Şabat gününde önemlidir. Atalarımız için severek yerine getirilen kutsal törenlerin gençlerimizi ve ailelerimizi gittikçe durmadan kötüleşen bir dünyada güçlendireceğine ve koruyacağına söz veriyorum. Ayrıca Başkan Russell M. Nelson’ın tapınaklar ve tapınak işi ile ilgili son derece önemli vahiyler aldığına şahsen tanıklık ederim.
Sonsuz Aileleri ve Bireyleri Tanrı İle Yaşamaya Hazırlayın
Ev merkezli sevindirici haber çalışması ve uygulaması üzerine olan yeni vurgu ve Kilise tarafından sağlanılan kaynaklar, sonsuz aileleri ve bireyleri, sevgi göstererek Tanrı ile karşılaşmaya ve yaşamaya hazırlamak için büyük bir fırsattır.21
Bir erkek ve bir kadın tapınakta mühürlendiği zaman yeni ve sonsuz antlaşma dahilinde evlilik kutsal düzenine ya da bir rahiplik düzenine girerler.22 Beraber ailelerinin işlerini yönetmek için rahiplik kutsamalarını ve gücünü elde ederler ve alırlar. Kadınlar ve erkekler “Aile: Bütün Dünyaya Bir Duyuru”23 beyanında özetlenen eşsiz rollere sahiptirler, fakat onların sorumlulukları değer ve önem açısından eşittir.24 Aileleri adına vahiy almak için eşit güce sahiptirler. Onlar sevgi ve doğrulukla beraber çalıştıklarında, aldıkları kararlar cennet tarafından kutsanır.
Kendileri ve aileleri için Rab’bin isteğini bilmek isteyenler doğruluk, yumuşak huyluluk, nezaket ve sevgi için çabalamalıdır. Alçakgönüllülük ve sevgi Rab’bin isteğini özellikle kendi aileleri için isteyenlerin bir özelliğidir.
Kendimizi mükemmelleştirmek, antlaşmaların nimetleri için kendimizi vasıflı kılmak ve Tanrı ile karşılaşmaya hazırlanmak, kişisel sorumluluklardır. Kendi ayaklarımızın üzerinde durmalıyız ve evlerimizi etrafımızdaki fırtınalara karşı bir sığınak25 ve “kutsal bir iman yeri”26 yapmaya hevesli olmalıyız. Anne-babaların sevgi göstererek çocuklarına öğretme sorumlulukları vardır. Sevgi ile dolu evler bir sevinç kaynağı, bir keyif kaynağı ve yeryüzündeki gerçek bir cennettir.27
Annemin en sevdiği ilahi “Evdeki Sevgi” idi.28 Annem, “Evde sevgi olduğunda, her yerde güzellik olur” şarkısının ilk mısrasını duyar duymaz, fark edilir bir şekilde duygusallaşıp gözleri yaşarırdı. Çocuklar olarak böyle bir evde yaşadığımızın farkındaydık; onun en büyük önceliklerinden biri buydu.29
Evdeki sevgi dolu bir ortamı teşvik etmeye ek olarak, Başkan Nelson temel amaçlarımızı altüst eden medya kullanımını kısıtlamaya odaklanmıştır.30 Hemen hemen her aileye faydalı olacak bir düzenleme; interneti, sosyal medyayı ve televizyonu dikkat dağıtıcı bir şey veya daha da kötüsü evin efendisi yapmak yerine evin hizmetçileri yapacaktır. Herkesin ruhunu, özellikle çocukların ruhlarını hedef alan savaş, genelde evde olur. Anne-babalar olarak, medyanın içeriğinin ahlaklı, yaşa uygun ve yaratmaya çalıştığımız sevgi dolu ortamla uyumlu olduğundan emin olmamız gerekir.
Evlerimizde öğrettiklerimiz anlaşılır ve ilginç31 ama aynı zamanda ruhsal, neşeli ve sevgi dolu olmalıdır.
Kurtarıcı’ya ve O’nun Kefaretine olan sevgimiz üzerine odaklandığımızda, O’nu perdenin her iki tarafındaki İsrail’i toplama çabalarımızın merkezi yaparsak, başkalarına hizmet edersek ve kişisel olarak Tanrı’yla karşılaşmaya hazırlanırsak, düşmanın etkisinin azalacağına ve sevincin, keyfin ve sevindirici haberin huzurunun evlerimizi Mesih’e benzer sevgiyle yücelteceğine söz veriyorum.32 Bu öğretilerin içerdiği vaatlere tanıklık eder ve İsa Mesih’e ve O’nun bizim adımıza kefaret amacıyla kurban oluşuna dair kesin tanıklığımı sunarım, İsa Mesih’in adıyla, amin.