توصیه شده به سَروَر
فرآیند «توصیه شده به سَروَر» شدن را اکنون آغاز کنید تا روح او به وفور همراه شما باشد و معیارهای او برای شما «آرامش وجدان» به همراه بیاورد.۱۱
برادران و خواهران، صبح بخیر. من، به عنوان یک پیرو منجی، عیسی مسیح، مشتاقانه در انتظار آن بودم که از هر گوشهٔ جهان به طور مجازی برای این همایش گرد هم بیاییم.
امسال، سال بسیار غیرمعمولی بوده است. امسال برای من با ماموریتی از جانب ریاست اوّل آغاز شد تا معبد مقدّسی را در دوربان، واقع در آفریقای جنوبی، وقف سَروَر کنم. من هیچ‌گاه عظمت آن ساختمان را فراموش نخواهم کرد. اما آنچه که برای من بیش از وضع ظاهری آنجا ارزش داشت، بزرگی مردمی بود که به خوبی آمادهٔ ورود به آن عمارت مقدّس بودند. آنها با آمادگی برای بَر گرفتن یکی از برکات غایی احیا، وقف خانۀ سَروَر، آمده بودند. آنها با قلبی مملو از عشق به او و کفّارهٔ او آمده بودند. آنها در حالی آمده بودند که به خاطر تدارک دیدن آیین‌های مقدّس که به بلند مرتبگی منجر می‌شوند، نسبت به پدر آسمانی مملو از سپاسگزاری بودند. آنها به طرز شایسته‌ای آمده بودند.
معبدها، فارغ از آنکه کجا هستند، ورای راه‌های جهان می‌ایستند. هریک از معبدهای مقدّسین آخرین زمان در جهان — همهٔ ۱۶۸ معبد آن — گواهی از ایمان ما به زندگی جاوید و شادی سپری کردن آن در کنار خانواده‌مان و پدر آسمانیمان هستند. حضور یافتن در معبد درک ما را از الوهیّـت و مژدهٔ ابدی افزایش می‌دهد، تعهّد ما را به زندگی کردن بر اساس حقیقت و آموختن آن را زیاد می‌کند، و بر میل ما به پیروی از الگوی رفتاری سَروَر و منجیمان عیسی مسیح می‌افزاید.
بیرون هریک از معبدهای کلیسا این کلمات بجا نوشته شده است: «وقف شده برای خداوند». معبد، خانهٔ سَروَر و محلی برای پناه گرفتن از جهان است. روح او کسانی را که درون آن دیوارهای مقدس او را پرستش کنند، در بر می‌گیرد. او معیارهایی ورود ما به عنوان مهمانانش را تعیین می‌کند.
پدر همسر من، بلین تویچل، یکی از بهترین انسان‌هایی که تا کنون شناخته‌ام، به من درس بزرگی آموخت. هنگامی که او به به پایان سفر فانی‌اش نزدیک می‌شد، خواهر رزبند و من به دیدار او رفتیم. زمانی که ما وارد اتاق او شدیم، اسقفش در حال ترک اتاق بود. هنگامی که به اسقف سلام می‌کردیم، من با خودم فکر کردم: «چه اسقف نازنینی. او اینجا در حال خدمتگزاری به عضوی باایمان از بخش خود است».
به بلین گفتم: «چه اسقف نازنینی که به دیدار شما آمده بود».
بلین به من نگاه کرد و پاسخ داد: «کاری که کرد، بسیار بیشتر از آن بود. من از اسقف خواستم که بیاید، چرا که می‌خواستم مصاحبهٔ توصیه‌نامهٔ معبدم را انجام دهم. می‌خواهم در حالی بروم که توصیه شده به سَروَر هستم». و همینطور رفت!
آن عبارت «توصیه شده به سَروَر» با من باقی مانده است. چشم انداز کاملاً جدیدی نسبت به مصاحبه‌های منظمی که رهبران کلیسایمان انجام می‌دهند، به من داده است. توصیه‌نامهٔ معبد آنقدر اهمیت دارد که در ابتدای دوران کلیسا، تا سال ۱۸۹۱، همهٔ توصیه‌نامه‌های معبد توسط رئیس کلیسا تصدیق می‌شدند. ۱
مصاحبهٔ توصیه‌نامهٔ معبد، چه برای جوانان و چه برای بزرگسالان، دربارهٔ بایدها و نبایدها نیست. توصیه‌نامه یک چک‌لیست، مجوز تخطی از قانون یا بلیت یک جایگاه ویژه نیست. بلکه هدفی بسیار بالاتر و مقدّس‌تر از آن دارد. شما برای آنکه شایستهٔ افتخار توصیه‌نامهٔ معبد شوید باید مطابق با آموزش‌های کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان زندگی کنید.
شما در مصاحبه‌تان این فرصت را می‌یابید تا در جستجوی ایمان شخصیتان به عیسی مسیح و کفّارهٔ او، روانتان را بکاوید. برکت می‌یابید تا گواهیتان از مژدهٔ احیا شده و تمایلتان به حمایت از کسانی که سَروَر برای هدایت کلیسایش فراخوانده است، بیان کنید. برکت می‌یابید تا ایمانتان به اصول مژده و تعهدتان به انجام مسئولیت‌های خانوادگی را اظهار و میزان درستکاری، پاکدامنی، وفاداری، فرمانبرداری، رعایت کلام فرزانگی، رعایت قانون ده یک و رعایت تقدس روز سَبِت در خودتان را بیان کنید. اینها مبانی سنگ‌بنای آن زندگی‌ای هستند که وقف عیسی مسیح و کار او شده باشد.
توصیه‌نامهٔ معبد شما منعکس‌کنندهٔ نیت عمیق روحی شما برای آن است که مُجدّانه بکوشید تا بر اساس قوانین سَروَر زندگی کنید و آنچه را که او دوست می‌دارد، دوست بدارید: افتادگی، فروتنی، استواری، محبت، شهامت، دلسوزی، بخشندگی و فرمانبرداری. و شما زمانی که آن سند مقدّس را امضا می‌کنید، خودتان را متعهد به آن معیارها می‌کنید.
توصیه‌نامهٔ معبد شما با حقوق و آیین‌هایی که اهمیتی جاودانه دارند، از جمله تعمیدها، موهبت‌ها، ازدواج‌ها و پیوندها، دروازه‌های آسمان را به روی شما و دیگران می‌گشاید.
«توصیه شده به سَروَر» بودن برای به یاد آوردن آن است که چه انتظاری از مقدّسین آخرین زمان پیمان‌بسته می‌رود. پدر همسر من، بلین، آن را یک آمادگی بسیار باارزش برای روزی می‌دید که فروتنانه در پیشگاه سَروَر خواهد ایستاد.
موقعی را در نظر بگیرید که موسی از کوه حوریب بالا رفت و سَروَر یَهوِه در میان یک بوتهٔ آتش در برابر او ظاهر شد. خدا به او گفت: «نعلینت را از پایت بیرون بیاور چون جایی که ایستاده‌ای زمین مقدّس است». ۲
درآوردن کفش‌هایتان در آستانهٔ در معبد به معنای رها کردن آرزوها و لذت‌های دنیوی است که تمرکز ما را از رشد روحی منحرف می‌کنند، به معنای کنار گذاشتن چیزهایی است که زندگی فانی گرانبهای ما را از مسیر اصلی خارج می‌کنند، به معنای فراتر رفتن از رفتار ستیزه‌جویانه و در جستجوی فرصتی برای مقدّس بودن است.
به واسطهٔ طراحی الهی، بدن ما آفرینش خداست، معبدی برای روحمان است و می‌بایست با آن با احترام رفتار کنیم. کلمات آن ترانهٔ ابتدایی چقدر حقیقت دارند: «بدن من معبدی است که نیاز به بیشترین مراقبت دارد». ۳ سَروَر هنگامی که در برابر نیفایان ظاهر شد، فرمان داد «که با دریافت روح‌القدس تقدیس شوید، که در پیشگاه من … بی‌لکّه بایستید». ۴ سَروَر پرسید: «به چه شیوه‌ای از آدمیان شما می‌بایستی باشید؟»۵ و سپس پاسخ داد: «همان‌گونه که من هستم». ۵ ما برای آنکه «توصیه شده به سَروَر» باشیم، می‌کوشیم تا همانند او باشیم.
من نخستین خطابهٔ رئیس هاوارد هانتر به عنوان ۱۴ اُمین رئیس کلیسا را به خاطر دارم. او گفت: «عمیق‌ترین آرزوی قلبی من آن است که هریک از اعضای کلیسا شایستهٔ ورود به معبد باشند. اگر که هریک از اعضای بالغ کلیسا شایستهٔ یک توصیه‌نامهٔ معبد معتبر باشند و آن را همراه داشته باشند، باعث خشنودی سَروَر خواهد بود». ۶ این نکته را نیز من اضافه می‌کنم که یک توصیه‌نامهٔ با استفادهٔ محدود مسیر روشنی را پیش روی جوانان پرارزش ما می‌گذارد.
رئیس نلسون کلمات رئیس هانتر را چنین به خاطر آورد: «در روز ششم ژوئن هزار و نهصد و نود و چهار، توصیه‌نامهٔ معبدی که ما به همراه داریم، تبدیل به شیٔ متفاوتی در کیف پول من شد. پیش از آن، توصیه‌نامه وسیله‌ای برای دستیابی به یک غایت بود. وسیله‌ای بود که به من اجازه می‌داد تا به یکی از خانه‌های مقدّس سَروَر وارد شوم؛ اما پس از اظهارات او، توصیه‌نامه خود تبدیل به یک غایت شد. تبدیل به نشان فرمانبرداری من از یکی از پیامبران خدا شد.» ٧
اگه که هنوز توصیه‌نامهٔ خود را نگرفته‌اید یا توصیه‌نامه‌تان منقضی شده است، پشت در اتاق اسقف صف بکشید، درست همانطور که اولین مقدّسین در سال‌های ۱۸۴۵ و ۱۸۴۶ پشت در معبد ناوو صف کشیدند. ٨ نیاکان من از همان افراد باایمان بودند. آنها در حال ترک شهر زیبایشان و رفتن به سمت غرب بودند، اما می‌دانستند که تجربیات مقدّسی در معبد در انتظارشان است. سارا ریچ از مسیر ناهموارش در آیوا چنین نوشت: «اگر ایمان و دانشی که در آن معبد به ما بخشیده شد، نبود … سفر [زندگی] ما مثل چشم‌بسته دوییدن بود». ٩ این همان چیزی است که اگر ما زندگیمان را بدون الهام و آرامش موعود در معبد سپری کنیم، از دست می‌دهیم.
فرآیند «توصیه شده به سَروَر» شدن را اکنون آغاز کنید تا روح او به وفور همراه شما باشد و معیارهای او برای شما «آرامش وجدان» به همراه بیاورد. ١٠
رهبران جوانان شما، رئیس مجمع ارشدان، رئیس انجمن امداد و برادران و خواهران خدمتگزار برای آماده شدن به شما کمک خواهند کرد و اسقف یا رئیس شاخهٔ شما از روی محبت شما را راهنمایی خواهند کرد.
ما در زمانی هستیم که معبدها بسته‌اند یا به طور محدود از آنها استفاده می‌شود. برای رئیس نلسون و همهٔ کسانی که دوشادوش او خدمت می‌کنند، تصمیم الهام‌شده برای بستن معابد تصمیمی «دردناک» و «توأم با اضطرابی ویران‌کننده» بود. رئیس نلسون از خود می‌پرسید: «به جوزف اسمیت پیامبر چه جوابی بدهم؟ از بریگام یانگ، ویلفورد وودروف و دیگر رؤسای کلیسا تا رئیس توماس مانسون، به آنها چه جوابی بدهم؟» ١١
اکنون، ما به مرور در حال بازگشایی معبدها برای برگزاری مراسم پیوند و موهبت در مقیاس محدود هستیم و بابت آن شکرگزاریم.
شایستگی حضور یافتن در معبد اما متوقف نشده است. اجازه بدهید تاکید کنم، شما چه به یک معبد دسترسی داشته باشید و چه نداشته باشید، برای آنکه بر راه پیمان استوار باقی بمانید نیاز به یک توصیه‌نامهٔ معبد معتبر دارید.
اواخر سال گذشته من و خواهر رزبند برای مأموریتی به نیوزلند رفته بودیم تا با گروه بزرگی از جوانان بالغ مجرد صحبت کنیم. آنها هیچ دسترسی آسانی به معبد نداشتند؛ معبد واقع در همیلتون در حال بازسازی بود و معبد اوکلند تازه در مرحلهٔ کلنگ‌زنی بود. با این حال، من الهام گرفتم تا آنها را برای گرفتن توصیه‌نامهٔ معبد یا تمدید توصیه‌نامهٔ قبلیشان تشویق کنم.
علی‌رغم آنکه آنها نمی‌توانستند این توصیه‌نامه‌ها را در معبد ارائه دهند، می‌توانستند خودشان را در پیشگاه سَروَر خالص و آمادهٔ به خدمت او ارائه کنند. شایستگی داشتن یک توصیه‌نامهٔ معتبر هم نوعی محافظت در برابر دشمن است، چرا که شما به سَروَر تعهد محکمی دربارهٔ زندگیتان داده‌اید، و هم وعدهٔ آن است که روح‌القدس همراه شما خواهد بود.
ما زمانی که در جستجوی نیاکانمان هستیم و نام آنها را برای آیین‌ها ارائه می‌دهیم، در حال انجام کار معبد هستیم. ما تا زمانی که معبدهایمان بسته هستند می‌توانیم در مورد خانواده‌مان تحقیق کنیم. با همراه داشتن روح خدا در دل‌هایمان، ما به نیابت از آنها شرکت می‌کنیم تا «توصیه شده به سَروَر» شوند.
زمانی که من به عنوان مدیر اجرایی دپارتمان معبد خدمت می‌کردم، اغلب می‌شنیدم که رئیس گوردن هینکلی به این نوشتهٔ مقدس که از زبان سَروَر دربارهٔ معبد ناوو گفته شده است، اشاره می‌کرد: «بگذارید کار معبد من، و همۀ کارهایی که من بر شما تعیین کرده‌ام، ادامه یابد و باز نایستد؛ و بگذارید کوشایی شما، و استقامت شما، و صبر شما، و کارهای شما دو برابر شود، و شما پاداش خود را به هیچ وجه از دست نخواهید داد، [این را] سَروَر سپاهیان می گوید». ١٢
کار ما در معبد به پاداش جاودانهٔ ما گره خورده است. ما به تازگی محک زده شده‌ایم. سَروَر ما را فراخوانده است تا در معبدها با «کوشایی … استقامت … و صبر» کار کنیم. ١٣ «توصیه شده به سَروَر» بودن نیازمند این خصوصیات است. ما باید در زندگی بر اساس فرمان‌ها کوشا باشیم، در توجهمان به پیمان‌های معبدمان استقامت داشته باشیم و بابت آنچه که سَروَر دربارهٔ آنها همچنان به ما می‌آموزد شکرگزار باشیم و همچنان که در انتظار بازگشایی کامل معبدها هستیم، صبر داشته باشیم.
هنگامی که سَروَر از ما می‌خواهد که تلاش‌هایمان را «دو برابر» کنیم، در واقع از ما می‌خواهد که پرهیزکاریمان را بیشتر کنیم. برای مثال، ما می‌توانیم مطالعه‌مان در نوشته‌های مقدس، تحقیقمان دربارهٔ تاریخ نیاکانمان و نیایش ایمانمان را توسعه دهیم تا بتوانیم عشقمان به خانهٔ سَروَر را با کسانی به اشتراک بگذاریم که آمادهٔ دریافت توصیه‌نامهٔ معبد می‌شوند، خصوصاً اعضای خانواده‌مان.
من به عنوان یکی از رسولان سَروَر عیسی مسیح به شما وعده می‌دهم که اگر شما بکوشید تا تلاش‌های پرهیزکارانه‌تان را دو برابر کنید، جان‌سپاریتان به خدا، پدر ما و به عیسی مسیح تازه خواهد شد، به وفور هدایت روح مقدس را احساس خواهید کرد، بابت پیمان‌های مقدستان شکرگزار خواهید بود و با علم به آنکه «توصیه شده به سَروَر» هستید، احساس آرامش خواهید کرد. به نام عیسی مسیح، آمین.