Mesih’in Huzuru Düşmanlığı Ortadan Kaldırır
Mesih’in sevgisi hayatımızı sardığında, anlaşmazlıklara uysallık, sabır ve nezaketle yaklaşırız.
Sevgili kardeşlerim, egzersiz stres testi sırasında kalbin iş yükü artar. Yürümeyi başarabilen kalpler, yokuş yukarı koşmanın gereklerini desteklemek için zorlanabilir. Bu şekilde stres testi, başka bir şekilde belirgin olmayan altta yatan bir hastalığı ortaya çıkarabilir. Tespit edilen sorunlar, daha sonra günlük yaşamda ciddi sorunlara yol açmadan tedavi edilebilir.
COVID-19 salgını kesinlikle küresel bir stres testi oldu! Test karışık sonuçlar gösterdi. Güvenli ve etkili aşılar geliştirildi. 1 Tıp uzmanları, öğretmenler, sağlık görevlileri ve diğerleri kahramanca fedakarlıklar yaptılar ve yapmaya devam ediyorlar. Birçok insan cömert ve kibar bir şekilde davrandı ve böyle yapmaya devam ediyorlar. Fakat, altta yatan dezavantajlar ortaya çıktı. Savunmasız kişiler acı çekti ve çekmeye devam ediyor. Bu temel eşitsizlikleri gidermek için çalışanlar teşvik edilmeli ve onlara teşekkür edilmelidir.
Pandemi aynı zamanda Kurtarıcı’nın Kilisesi ve üyeleri için ruhsal bir stres testidir. Sonuçlar da aynı şekilde karışıktır. Hayatlarımız “daha yüksek ve daha kutsal bir şekilde” 2 hizmet ederek, Gelin Beni Takip Edin müfredatıyla ve ev merkezli, Kilise destekli sevindirici haber öğrenimiyle kutsandı. Pek çok kişi bu zor zamanlarda şefkatli yardım ve teselli sağladı ve sağlamaya devam ediyor. 3
Fakat bazı durumlarda, ruhsal stres testi, çekişmelere ve ayrılıklara yönelik eğilimler göstermiştir. Bu bize yüreklerimizi değiştirmek ve Kurtarıcı’nın gerçek öğrencileri olarak birleşmek için yapacak işlerimiz olduğunu gösterir. Bu yeni bir zorluk değil, ancak kritik bir görevdir. 4
Kurtarıcı, Nefililer’i ziyaret ettiğinde şunu öğretti: “Artık aranızda hiçbir tartışma olmayacaktır. … İçinde çekişme ruhu olan kişi benden değildir, ancak çekişmenin babası olan şeytandandır; ve şeytan insanların yüreklerini birbirlerine karşı öfkeyle çekişmeleri için kışkırtır.” 5 Öfke içinde birbirimizle çekiştiğimizde şeytan güler ve göklerin Tanrısı ağlar. 6
Şeytan güler ve Tanrı en az iki nedenden dolayı ağlar. Birincisi, çekişmeler dünyaya sunduğumuz İsa Mesih hakkında olan ortak tanıklığımızı ve O’nun “erdemleri, … merhameti ve lütfu” aracılığıyla gelen fidye ile kurtuluşu zayıflatır. 7 Kurtarıcı şöyle dedi: “Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. … Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.” 8 Bunun tersi de doğrudur; birbirimize sevgi göstermediğimiz zaman O’nun öğrencisi olmadığımızı herkes bilir. O’nun öğrencileri arasında çekişme veya düşmanlık 9 olduğunda, O’nun son zamanlardaki işleri tehlikeye girer. 10 İkincisi, çekişme bireyler olarak bizim için ruhen sağlıksızdır. Huzur, sevinç ve rahattan mahrum bırakılırız ve Ruh’u hissetme yeteneğimiz tehlikeye girer.
İsa Mesih, öğretisinin “insanların yüreklerini birbirlerine karşı öfkeyle [çekişmeleri] için kışkırtmak olmadığını, ama [O’nun] öğretisinin bunların bırakılması” olduğunu açıkladı. 11 Eğer çabuk kızarsam ya da fikir ayrılıklarına öfkelenerek ya da yargılayarak yanıt verirsem, ruhsal stres testinde “başarısız olurum”. Bu başarısız test, umutsuz olduğum anlamına gelmez. Aksine, değişmem gerektiğine işaret eder. Ve bunu bilmek iyidir.
Kurtarıcı’nın eski Amerika kıtasını ziyaretinden sonra insanlar bir bütün oldu, “bütün ülkede hiçbir çekişme olmadı.” 12 İnsanların hepsi aynı oldukları için mi, yoksa fikir ayrılıkları olmadığı için mi birleştiklerini düşünüyorsunuz? Bu konuda şüpheliyim. Bunun yerine, onlar Kurtarıcı’nın öğrencisi olmalarını her şeyden üstün tuttukları için çekişme ve düşmanlık ortadan kalktı. Onların farklılıkları, Kurtarıcı’ya duydukları ortak sevginin yanında sönük kaldı ve “Tanrı’nın krallığının varisleri” olarak bir oldular. 13 Sonuç şöyle oldu, “Tanrı’nın eliyle yaratılmış bütün insanların arasında … daha mutlu bir halk olamazdı.” 14
Birlik olmak gayret gerektirir. 15 Bu, yüreklerimizde Tanrı’nın sevgisini geliştirdiğimizde 16 ve sonsuz kaderimize odaklandığımızda gelişir. 17 Ortak asıl kimliğimiz olan Tanrı’nın çocukları olmamız 18 ve iade edilmiş sevindirici haberin hakikatlerine olan bağlılığımızla birleşiriz. Dolayısıyla, Tanrı’ya olan sevgimiz ve İsa Mesih’e olan öğrenciliğimiz, başkaları için gerçek bir ilgi yaratır. Başkalarının kişisel özelliklerinin, bakış açılarının ve yeteneklerinin kaleydoskopuna değer veririz. 19 İsa Mesih’e olan öğrenciliğimizi kişisel çıkarların ve bakış açılarının üzerine koyamıyorsak, önceliklerimizi yeniden gözden geçirmeli ve değiştirmeliyiz.
“Eğer benimle aynı fikirdeyseniz, tabii ki birlik olabiliriz!” demeye meyilli olabiliriz. Daha iyi bir yaklaşım şu soruyu sormaktır: “Birlik sağlamak için ne yapabilirim? Bu kişinin Mesih’e yaklaşmasına yardımcı olmak için nasıl karşılık verebilirim? Çekişmeyi azaltmak ve şefkatli, ilgi gösteren bir Kilise topluluğu kurmak için ne yapabilirim?”
Mesih’in sevgisi hayatımızı sardığında, 20 anlaşmazlıklara uysallık, sabır ve nezaketle yaklaşırız. 21 Kendi hassasiyetlerimiz için daha az endişelenirken, komşularımızın hassasiyetleri için daha çok endişeleniriz. “Orta yolu bulmak ve birleştirici olmak için çalışırız.” 22 “Tartışmalı konulara” girmeyiz, aynı fikirde olmadığımız kişileri yargılamayız veya onları tökezletmeye çalışmayız. 23 Bunun yerine, aynı fikirde olmadığımız kişilerin sahip oldukları hayat tecrübeleriyle ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarını var sayarız.
Eşim 20 yıldan fazla avukatlık yaptı. Bir avukat olarak, genellikle karşıt görüşleri açıkça savunan başkalarıyla birlikte çalıştı. Fakat, nezaketsizlik yapmadan ve kızgın olmadan aynı fikirde olmamayı öğrendi. Karşı taraftaki avukata şöyle diyebiliyordu, “Bu konuda anlaşamayacağımızı görebiliyorum. Sizi seviyorum. Fikrinize saygı duyuyorum. Umarım siz de bana aynı nezaketi gösterebilirsiniz.” Bu durum genellikle farklılıklara rağmen karşılıklı saygı ve hatta dostluk için imkan sağladı.
Eski düşmanlar bile Kurtarıcı’nın öğrenciliğinde birleşebilirler. 24 Finlandiya’da Kilisemiz’e katılan ilk üyelerden babama, büyükanneme ve büyükbabama saygı göstermek için 2006 yılında Helsinki Finlandiya Tapınağı’nın adama törenine katıldım. Babam da dahil olmak üzere Finliler, onlarca yıldır Finlandiya’da bir tapınağın hayalini kuruyordu. O zamanlar tapınak bölgesi; Finlandiya, Estonya, Letonya, Litvanya, Beyaz Rusya ve Rusya’yı kapsıyordu.
Adama töreninde şaşırtıcı bir şey öğrendim. Genel açılışın ilk günü, Rus üyelerin tapınak kutsal törenlerini yerine getirmeleri için ayrılmıştı. Bunun ne kadar şaşırtıcı olduğunu açıklamak zor. Rusya ve Finlandiya, yüzyıllar boyunca birçok savaşta savaştılar. Babam sadece Rusya’ya değil, Rusların hiçbirine güvenmez ve onları sevmezdi. Bu hislerini tutkuyla dile getirmişti ve onun hisleri Finlandiya’nın Rusya’ya karşı duyduğu tipik bir düşmanlığıydı. Finliler ve Ruslar arasındaki 19. yüzyıl savaşlarını kaydeden epik şiirleri ezberlemişti. Finlandiya ve Rusya’nın bir kez daha düşman olduğu İkinci Dünya Savaşı’nda yaşadığı tecrübeler, onun fikirlerini değiştirmeye yardımcı olmadı.
Helsinki Finlandiya Tapınağı’nın adanmasından bir yıl önce, sadece Finlandiyalı üyelerden oluşan tapınak komitesi, adama töreninin planlarını görüşmek üzere bir araya geldi. Toplantı sırasında birisi, Rus Azizlerinin adama törenine katılmak için birkaç gün seyahat edeceklerini ve eve dönmeden önce tapınak kutsamalarını almayı ümit edebileceklerini gözlemledi. Komite başkanı, Kardeş Sven Eklund, Finlilerin biraz daha bekleyebileceklerini, Rusların tapınakta tapınak kutsal törenlerini gerçekleştiren ilk üyeler olabileceğini önerdi. Tüm komite üyeleri hemfikir oldular. Sadık Son Zaman Azizi Finliler, Rus Azizleri ağırlamak için tapınak kutsamalarını ertelediler.
O tapınak komitesi toplantısında hazır bulunan Alan Başkanı, Yaşlı Dennis B. Neuenschwander daha sonra şunları yazdı: “Finlilerle hiçbir zaman şu an duyduğum kadar gurur duymadım. Finlandiya’nın doğudaki komşusu ile olan zorlu tarihi, … ve sonunda kendi topraklarında [bir tapınak] inşa etmenin heyecanı ile bir kenara bırakıldı. Tapınağa önce Rusların girmesine izin vermek, bir sevgi ve fedakarlık ifadesiydi.” 25
Bu kibarlığı babama bildirdiğimde, onun kalbi yumuşadı ve ağladı, bu çilekeş bir Finli için çok nadir görülen bir durumdu. O günden üç yıl sonra ölümüne kadar, Rusya hakkında bir kez daha olumsuz bir düşünce ifade etmedi. Finli kardeşlerinin örneğinden ilham alan babam, İsa Mesih’in öğrenciliğini diğer tüm düşüncelerin üzerine koymayı seçti. Ne Finliler daha az Finli oldu, ne de Ruslar daha az Rus oldu; her iki grup da düşmanlığı kovmak için kendi kültürlerini, tarihlerini veya deneyimlerini terk etmedi. Buna gerek duymadılar. Bunun yerine, İsa Mesih’in öğrenciliğini her şeyden önce göz önünde bulundurmayı seçtiler. 26
Eğer onlar bunu yapabiliyorsa, biz de yapabiliriz. Mirasımızı, kültürümüzü ve deneyimlerimizi İsa Mesih’in Kilisesi’ne getirebiliriz. Ne Samuel bir Lamanlı olarak kendi kültür mirasından çekindi, 27 ne de Mormon bir Nefili olarak kendi kültür mirasından çekindi. 28 Fakat, her biri Kurtarıcı’nın öğrenciliğini ilk sıraya koydu.
Eğer bir olmazsak, O’nun olamayız. 29 Benim davetim, Tanrı’ya olan sevgimizi ve Kurtarıcı’ya olan öğrenciliğimizi diğer tüm düşüncelerin üzerine koymakta cesur olmamızdır. 30 Öğrenciliğimizin doğasında var olan antlaşmaya, bir olma antlaşmasına bağlı kalalım.
Dünyanın dört bir yanından, başarıyla Mesih’in öğrencisi haline gelen Azizlerin örneğini takip edelim. İsa Mesih’e güvenebiliriz, O, “bizim huzurumuz, barışımızdır, [O] … aramızdaki engel duvarını yıktı, … düşmanlığı kefaret amacıyla [kurban olarak] yıktı.” 31 Bütün dünyaya sunduğumuz İsa Mesih hakkında olan tanıklığımız güçlenecektir ve ruhsal olarak sağlıklı kalacağız. 32 Tanıklık ederim ki, biz “tartışma ve çekişmeden kaçındıkça” ve “sevgide Rab ile aynı düşüncede oldukça ve inançta O’nunla birleştikçe”, O’nun huzuru ve barışı bizimle olacaktır. 33 İsa Mesih’in adıyla, amin.