Verbonden en verplichtingen
De Kerk van Jezus Christus staat bekend als een kerk die nadruk legt op verbonden met God sluiten.
‘Hoe verschilt uw kerk van andere kerken?’ Deze belangrijke vraag heb ik naargelang ik ouder werd en de kerk groeide, afwisselend beantwoord. Toen ik in 1932 in Utah het levenslicht zag, waren er slechts 700.000 kerkleden, die grotendeels in Utah en de omliggende staten woonden. In die tijd hadden we slechts 7 tempels. Nu bedraagt het ledental van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen ruim 17 miljoen in 170 landen. Sinds 1 april jongstleden hebben we 189 ingewijde tempels in veel landen en nog eens 146 in aanbouw of in de planning. Ik voel mij gedrongen te spreken over het doel van deze tempels, en de geschiedenis en de rol van verbonden in onze godsverering. Dit zal de geïnspireerde leringen van eerdere sprekers aanvullen.
I.
Een verbond is een verbintenis om bepaalde verplichtingen te vervullen. Persoonlijke verbintenissen zijn van essentieel belang voor de regulering van ons individuele leven en een functionerende samenleving. Dit idee wordt momenteel in twijfel getrokken. Een luide minderheid is tegen institutioneel gezag en vindt dat mensen vrij dienen te zijn van welke vrijheidsbeperking dan ook. Maar uit de duizenden jaren die achter ons liggen, weten mensen dat we door een deel van onze individuele vrijheden in te leveren de voordelen van een gereguleerde samenleving kunnen genieten. Aan inlevering van individuele vrijheden ligt meestal een verbintenis of verbond ten grondslag, expliciet of impliciet uitgedrukt.
Voorbeelden van beroepen die een verbondsplicht in zich dragen zijn: (1) rechters, (2) militairen, (3) gezondheidswerkers en (4) brandweerlieden. Ieder die een van deze vertrouwde beroepen uitoefent, verbindt zich ertoe – vaak met een eed of gelofte – de hun toegewezen plichten te vervullen. Datzelfde geldt voor onze voltijdzendelingen. De kenmerkende kleding of naamplaatjes zijn een teken dat ze onder verbond staan en daarom de plicht hebben om te onderwijzen en te dienen, en dat ze daarbij alle steun verdienen. Een bijkomend doel is de hulpverleners aan hun verbondsplichten te herinneren. Er is niets magisch aan hun kenmerkende kleding of symbolen, ze zijn slechts een noodzakelijke herinnering aan de bijzondere plichten die de drager op zich heeft genomen. Datzelfde geldt voor de symboliek van verlovings- en trouwringen, waarmee paren laten zien dat ze met elkaar verbonden en niet meer vrij zijn, of om ze aan hun verbondsverplichtingen te herinneren.
II.
Wat ik heb gezegd over verbonden, dat ze een fundament zijn voor de regulering van het individuele leven, geldt in het bijzonder voor religieuze verbonden. Het fundament en de geschiedenis van veel geloofsrichtingen en -vereisten zijn op verbonden gebaseerd. Het verbond van Abraham speelt bijvoorbeeld een belangrijke rol in verschillende grote godsdiensten. Het introduceert het heilige idee van Gods verbondsbeloften aan zijn kinderen. In het Oude Testament wordt veelvuldig verwezen naar Gods verbond met Abraham en zijn nakomelingen.1
Het eerste gedeelte van het Boek van Mormon, dat in de tijd van het Oude Testament is geschreven, geeft een duidelijk beeld van de rol van verbonden in de Israëlitische geschiedenis en godsverering. Nephi kreeg te horen dat de Israëlitische geschriften uit die periode ‘een kroniek van de Joden [waren], die de verbonden van de Heer bevat die Hij met het huis van Israël heeft gesloten’.2 In de boeken van Nephi wordt vaak naar het verbond van Abraham verwezen3 en naar Israël als ‘het verbondsvolk van de Heer’.4 Het gebruik om een verbond met God of met godsdienstleiders te sluiten, is ook opgetekend in het Boek van Mormon, in de hoofdstukken over Nephi, Jozef in Egypte, koning Benjamin, Alma en opperbevelhebber Moroni.5
III.
Toen de tijd voor de herstelling van de volheid van het evangelie van Jezus Christus was aangebroken, riep God een profeet: Joseph Smith. Het is niet precies bekend welke instructies de engel Moroni deze jonge ontluikende profeet allemaal gaf. Wel weten we dat hij tegen Joseph zei dat ‘God een werk voor [hem] te doen had’ en dat ‘de volheid van het eeuwigdurend evangelie’ tevoorschijn moest komen, met inbegrip van ‘de aan de vaders gedane beloften’.6 We weten ook dat de Schriftuur die de jonge Joseph zeer aandachtig las – zelfs voordat hij opdracht kreeg een kerk te stichten – de vele leringen waren over verbonden die hij in het Boek van Mormon aan het vertalen was. Dat boek is de voornaamste herstellingsbron voor de volheid van het evangelie, met inbegrip van Gods plan voor zijn kinderen, en staat vol verwijzingen naar verbonden.
Daar Joseph onderlegd was in de Bijbel, moet hij bekend zijn geweest met de verklaring in het boek Hebreeën dat de Heiland het voornemen had ‘met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond [te] sluiten’.7 Hebreeën wijst ook naar Jezus als ‘de Middelaar van het nieuwe verbond’.8 Het is ook van belang dat de Bijbelse kroniek van Jezus’ bediening ‘Het Nieuwe Testament’ wordt genoemd, wat zoveel betekent als ‘Het Nieuwe Verbond’.
Verbonden waren de basis van de herstelling van het evangelie. Dat blijkt uit de eerste stappen die de Heer de profeet liet doen voordat Hij zijn kerk kon stichten. Zodra het Boek van Mormon was uitgegeven, gebood de Heer de stichting van zijn herstelde kerk, die kort daarna De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zou worden genoemd.9 Een in april 1830 opgetekende openbaring bevat de aanwijzing dat mensen ‘door de doop in zijn kerk [zullen] worden ontvangen’, als zij ‘laten blijken’ (ofwel een plechtig getuigenis afleggen) ‘dat zij zich waarlijk van al hun zonden hebben bekeerd, en gewillig zijn de naam van Jezus Christus op zich te nemen, met het vaste voornemen Hem tot het einde te dienen’.10
In dezelfde openbaring staat dat de kerk ‘dikwijls tezamen [moet komen] om te nemen van het brood en de wijn [het water] ter gedachtenis van de Here Jezus’. Het belang van deze verordening blijkt duidelijk uit de voorgeschreven verbondswoorden die de officiërende ouderling of priester uitspreekt. Hij zegent het zinnebeeldige brood voor ‘de zielen van allen die ervan nemen, [opdat zij] U, o God, eeuwige Vader, betuigen dat zij gewillig zijn de naam van uw Zoon op zich te nemen en Hem altijd indachtig te zijn, en zijn geboden te onderhouden die Hij hun heeft gegeven’.11
De belangrijke rol van verbonden in de recent herstelde kerk werd opnieuw bevestigd in het voorwoord dat de Heer bij de eerste publicatie van zijn openbaringen liet opschrijven. Daarin verklaart de Heer dat Hij Joseph Smith heeft geroepen omdat de bewoners van de aarde ‘zijn afgedwaald van mijn verordeningen, en mijn eeuwigdurend verbond [hebben] verbroken’.12 In deze openbaring wordt verder uitgelegd dat Hij zijn geboden heeft gegeven ‘opdat mijn eeuwigdurend verbond kon worden gevestigd’.13
We begrijpen nu de rol die verbonden in de herstelde kerk en de godsverering van haar leden spelen. President Gordon B. Hinckley heeft deze beknopte uitleg van de invloed van onze doop en wekelijkse deelname aan het avondmaal gegeven: ‘Ieder lid van deze kerk dat in de wateren van de doop is neergedaald, is daarmee een partij in een heilig verbond geworden. Telkens als we aan het avondmaal deelnemen, hernieuwen we dat verbond.’14
Veel sprekers op deze conferentie hebben ons eraan herinnerd dat onze profeet, president Russell M. Nelson, ook vaak onderwijst dat het heilsplan ‘het verbondspad’ is dat ons ‘terug naar [God] leidt’ en helemaal ‘om onze relatie met God’ draait.15 Hij leert ons het belang van verbonden in onze tempelceremonies en spoort ons aan het einde vanaf het begin te zien en ‘celestiaal te denken’.16
IV.
Nu wil ik het wat uitvoeriger over tempelverbonden hebben. Als vervulling van zijn levenswerk om de volheid van het evangelie van Jezus Christus te herstellen, gaf de profeet Joseph Smith tegen het eind van zijn leven leiding aan de bouw van een tempel in Nauvoo (Illinois, VS). De Heer openbaarde hem heilige leringen, leerstellingen en verbonden, die zijn opvolgers in de tempel moesten bedienen. Daar werden mensen die de begiftiging ontvingen in Gods heilsplan onderwezen en uitgenodigd om heilige verbonden te sluiten. Wie getrouw waren aan die verbonden, werd het eeuwige leven beloofd, ‘alle dingen zijn [dan] van hen’, en zij zullen ‘in de tegenwoordigheid van God en zijn Christus wonen voor eeuwig en altijd’.17
De begiftigingsceremonies in de Nauvootempel werden bediend vlak voordat onze pioniers aan hun historische tocht naar de bergen in het westen begonnen. Veel van die pioniers hebben getuigd dat de macht die ze ontvingen hun de kracht gaf om hun epische tocht te maken en zich in het westen te vestigen, omdat ze door hun begiftiging in de Nauvootempel met Christus waren verbonden.18
Wie in een tempel zijn begiftigd, nemen de verplichting op zich een garment te dragen, een kledingstuk dat niet zichtbaar is omdat het onder de bovenkleding gedragen wordt. Het herinnert begiftigde leden aan de heilige verbonden die ze hebben gesloten en de zegeningen die hun in de heilige tempel zijn beloofd. Om die heilige doeleinden te bereiken, krijgen we de instructie om het garment altijd te dragen, enkele voor de hand liggende uitzonderingen daargelaten. Omdat verbonden geen snipperdag nemen, kan het niet dragen van het garment beschouwd worden als een afwijzing van de verbondsverplichtingen en zegeningen waarmee ze verband houden. Daarentegen bevestigen mensen die hun garment getrouw dragen en hun tempelverbonden voortdurend nakomen hun rol van discipel van de Heer Jezus Christus.
De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen bouwt tempels over de hele wereld. Dat doet ze om Gods verbondskinderen te zegenen met de tempeldienst; en met de heilige verplichtingen en machten, en de unieke zegeningen van verbondenheid met Christus, die ze daar met een verbond ontvangen.
De Kerk van Jezus Christus staat bekend als een kerk die nadruk legt op verbonden met God sluiten. Verbonden zijn onlosmakelijk verweven met elke verordening van heil en verhoging die deze herstelde kerk bedient. Zonder de verordening van de doop en het bijbehorende verbond kan iemand niet in het celestiale koninkrijk worden toegelaten. De verordeningen van de tempel en de bijbehorende verbonden zijn de vereisten om in het celestiale koninkrijk te worden verhoogd, ofwel het eeuwig leven, ‘de grootste van alle gaven van God’,19 te beërven. Daar richt De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zich op.
Ik getuig van Jezus Christus, die het hoofd van deze kerk is, en smeek zijn zegeningen af voor allen die ernaar streven hun heilige verbonden na te komen. In de naam van Jezus Christus. Amen.