Na wzgórzu Syjonu
Każda dusza, która chętnie łączy się z Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i pragnie przestrzegać jego zasad i obrzędów, stoi w „Syjonie”.
Żyję na tyle długo, by zaobserwować, jak wzorce, od których zależy przetrwanie cywilizacji, powoli zanikają.
Żyjemy w czasach, kiedy wiekowe wzorce moralności, małżeństwa, domu rodzinnego i rodziny coraz to ponoszą klęski w sądach i radach, w parlamentach i w klasach. Nasze szczęście zależy od życia według tych właśnie wzorców.
Apostoł Paweł prorokował, że w naszych czasach, w tych dniach ostatnich, ludzie będą „rodzicom nieposłuszni, […] bez serca, […] niemiłujący tego, co dobre, […] miłujący więcej rozkosze niż Boga” (II List do Tymoteusza 3:2–4).
I ostrzegał: „Ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło, błądząc sami i drugich w błąd wprowadzając” (II List do Tymoteusza 3:13). Miał rację. Mimo wszystko jednak, kiedy myślę o przyszłości, przepełnia mnie poczucie pozytywnego optymizmu.
Paweł powiedział młodemu Tymoteuszowi, aby nadal czynił to, czego dowiedział się od Apostołów i powiedział, że będzie bezpieczny, ponieważ „od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa” (II List do Tymoteusza 3:15).
Znajomość pism świętych jest ważna. Z nich dowiadujemy się o duchowym przewodnictwie.
Słyszałem, jak mówiono: „Chętnie cierpiałbym prześladowania i próby, gdybym tylko mógł żyć we wczesnych latach Kościoła, kiedy napływało tak wiele objawień, wydawanych jako pisma święte. Dlaczego tak się teraz nie dzieje?”
Objawienia, które przychodziły poprzez Proroka Józefa Smitha, drukowane jako pisma święte, położyły stały fundament pod Kościół, dzięki któremu ewangelia Jezusa Chrystusa może trafić do „każdego narodu” (2 Nefi 26:13)1.
Pisma święte definiują urząd Proroka i Prezydenta oraz jego Doradców, Kworum Dwunastu Apostołów, kwora Siedemdziesiątych, Przewodniczącą Radę Biskupią oraz paliki, okręgi i gminy. Definiują urzędy Kapłaństwa Melchizedeka i Kapłaństwa Aarona. Ustanawiają kanały, poprzez które natchnienie i objawienie może napływać do przywódców, nauczycieli, rodziców i do poszczególnych osób.
Przeciwieństwa i próby są teraz inne. Jeśli można je w ogóle porównać, są one bardziej intensywne, bardziej niebezpieczne aniżeli we wczesnych dniach, są wymierzone nie tyle w Kościół, co w nas jako poszczególne osoby. Wczesne objawienia, opublikowane jako pisma święte po to, by były stałym przewodnictwem w Kościele, definiują obrzędy i przymierza i są nadal aktualne.
Jeden z tych fragmentów z pism świętych daje obietnicę: „Jeżeli jesteście przygotowani, nie zaznacie trwogi” (NiP 38:30).
Pozwólcie, że powiem wam, co zostało zrobione, aby nas przygotować. Być może zrozumiecie wówczas, dlaczego nie obawiam się o przyszłość, dlaczego mam tak całkowitą pewność.
Prawdopodobnie nie jestem w stanie opisać szczegółowo czy nawet wymienić tego wszystkiego, co w ostatnich latach zostało wprowadzone przez Radę Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów. Dostrzeżecie w tym ciągłe objawienie, dostępne dla Kościoła i dla każdego indywidualnego członka. Opiszę kilka z nich.
Ponad 40 lat temu postanowiono, aby w szybki i prosty sposób udostępnić doktryny Kościoła każdemu członkowi, przygotowując nasze, kościelne wydanie pism świętych. Naszym celem były odnośniki z Biblii Króla Jakuba, mające powiązanie z Księgą Mormona, Naukami i Przymierzami oraz z Perłą Wielkiej Wartości. Tekst Biblii Króla Jakuba pozostał zupełnie niezmieniony.
Ta praca została wykonana wieki temu, aby była przygotowana na nasze dzisiejsze czasy. Dziewięćdziesiąt procent Biblii Króla Jakuba zostało przetłumaczone przez Williama Tyndale’a i Johna Wycliffe’a. Wiele zawdzięczamy tym wczesnym tłumaczom, tym męczennikom.
William Tyndale powiedział: „Spowoduję, że chłopiec, który orze ziemię pługiem, będzie znał lepiej pisma święte [niż duchowny]”2.
Alma przeszedł przez wielkie cierpienia i stanął przed jeszcze większymi. Zapisy mówią: „I zważywszy, że nauczanie Słowa skłaniało ludzi do sprawiedliwego postępowania i odnosiło większy skutek niż zmuszanie pod groźbą miecza czy w jakikolwiek inny sposób, Alma uznał, że winni wypróbować na nich moc słowa Bożego” (Alma 31:5).
Właśnie to mieliśmy na myśli, kiedy zaczęliśmy ten projekt związany z pismami świętymi: żeby każdy członek Kościoła mógł znać pisma święte i zrozumieć zasady i nauki, które się w nich znajdują. W naszych czasach postanowiliśmy zrobić to, co Tyndale i Wycliffe postanowili zrobić za swoich czasów.
Zarówno Tyndale jak i Wycliffe byli strasznie prześladowani. Tyndale cierpiał w mroźnym więzieniu w Brukseli. Jego ubranie zamieniło się w szmaty i było mu przeraźliwie zimno. Napisał do biskupów, prosząc o swój płaszcz i czapkę. Błagał o świeczkę, mówiąc: „To naprawdę przerażające siedzieć samemu w ciemności”3. Byli tak wściekli z powodu jego prośby, że zabrany został z więzienia, postawiony przed tłumem i spalony na stosie.
Wycliffe uniknął śmierci w płomieniach, ale Rada Konstancji ekshumowała jego ciało, spaliła je na stosie i rozsypała jego popioły4.
Prorok Józef Smith pożyczył od matki Edwarda Stevensona z Kworum Siedemdziesiątych tomy Księgi Męczenników, napisanej przez szesnastowiecznego duchownego, Johna Foxe’a. Po przeczytaniu powiedział: „Widziałem, poprzez moc Urim i Thumim, tych męczenników i byli oni uczciwymi, oddanymi naśladowcami Chrystusa, według światła, które posiadali i zostaną oni zbawieni”5.
Wiadomo było, że znalezienie odnośników oraz sporządzenie przypisów i pomocy do ponad 70 000 fragmentów z pism świętych było ogromnie trudne, być może nawet niemożliwe. Lecz praca została rozpoczęta. Zajęło to dwanaście lat i wymagało pomocy ponad sześciuset osób, aby ją zakończyć. Niektórzy byli ekspertami w dziedzinie greki, łaciny i hebrajskiego lub posiadali wiedzę o starożytnych pismach świętych. Lecz większość to byli zwyczajni, wierni członkowie Kościoła.
Na to dzieło miał wpływ duch natchnienia.
Projekt ten byłby niemożliwy do wykonania bez komputera.
Zaprojektowano niesamowity system, aby zorganizować dziesiątki tysięcy odnośników, by otworzyć pisma święte dla każdego oracza.
Mając indeks tematyczny, członek może, w ciągu zaledwie kilku minut, poszukać takich słów jak: zadośćuczynienie, pokuta, Duch Święty i znaleźć odpowiednie odnośniki we wszystkich czterech pismach świętych.
Po kilku latach trwania projektu, zapytaliśmy, jak idzie im z tym nudnym, żmudnym wypisywaniem tematów w porządku alfabetycznym. Napisali: „Przeszliśmy już przez Niebiosa i Piekło, przez Miłość i Cielesność, a teraz pracujemy nad Pokutą”.
Do naszych rąk trafił oryginalny rękopis Księgi Mormona. Umożliwiło to skorygowanie błędów drukarskich, które wkradły się do tłumaczenia pism świętych.
Najbardziej zauważalne w Topical Guide (Przewodnik tematyczny — przyp. tłum.) jest osiemnaście stron tekstu pisanego z pojedynczym odstępem między wierszami, drobną czcionką, pod tytułem „Jezus Chrystus”. Najbardziej obszerny zbiór informacji z pism świętych na temat imienia Jezusa Chrystusa, który kiedykolwiek zgromadzono w historii świata. Prześledźcie te odnośniki, a otworzy to przed wami drzwi do wiedzy o tym, czyj jest ten Kościół, czego naucza i z jakiego upoważnienia, a wszystko to zakotwiczone do jednego imienia Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, Mesjasza, Odkupiciela, naszego Pana.
Do Nauk i Przymierzy rozdział 137 zostały dodane dwa nowe objawienia — wizja dana Prorokowi Józefowi Smithowi przy okazji nadawania obdarowania i rozdział 138, wizja Prezydenta Józefa F. Smitha o odkupieniu zmarłych. Wówczas, tuż po zakończeniu tej pracy i przekazaniu jej do druku, otrzymano wspaniałe objawienie na temat kapłaństwa i ogłoszono je w oficjalnej deklaracji (zob. NiP Oficjalna Deklaracja 2), dając dowód na to, iż pisma święte nie są zamknięte.
Potem nastąpiło ogromne wyzwanie tłumaczenia na języki Kościoła. Obecnie potrójne wydanie, wraz z Guide to the Scriptures (Przewodnikiem do pism świętych — przyp. tłum.), opublikowano w 24 językach i będą następne. Księga Mormona wydana jest obecnie w 106 językach. Czterdzieści dziewięć tłumaczeń jest w drodze.
Dokonano innych rzeczy. Księdze Mormona nadano podtytuł — Księga Mormona: Jeszcze Jedno Świadectwo o Jezusie Chrystusie.
Z fundamentalnymi doktrynami, pewnymi jak granit w Świątyni w Salt Lake i otwartymi dla każdego, więcej ludzi może doświadczyć stałego napływu objawienia do Kościoła. „Wierzymy we wszystko, co Bóg objawił, wszystko, co teraz objawia, i wierzymy także, że objawi On jeszcze wiele wielkich i doniosłych rzeczy w odniesieniu do Królestwa Bożego” (Zasady Wiary 1:9).
Kiedy trwała publikacja pism świętych, rozpoczęło się inne wspaniałe dzieło. Ono także zajmie lata. Cały kościelny program nauczania został zrestrukturyzowany. Dokonano przeglądu wszystkich kierunków nauczania w kapłaństwie i organizacjach pomocniczych —dla dzieci, młodzieży i dorosłych — by koncentrowały się na pismach świętych, na Jezusie Chrystusie, na kapłaństwie i na rodzinie.
Wielu ochotników pracowało przez całe lata. Niektórzy z nich to eksperci w piśmie, w programie nauczania, w edukacji i w innych pokrewnych dziedzinach, lecz większość to zwyczajni członkowie Kościoła. Wszystko to bazuje na pismach świętych, ze szczególnym uwzględnieniem autorytetu kapłaństwa i świętej natury rodziny.
Rada Prezydenta Kościoła wraz z Kworum Dwunastu Apostołów wydała dokument „Rodzina: Proklamacja dla Świata”6. Potem Rada opublikowała dokument „Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”7.
Seminaria i instytuty religii pojawiły się na całym świecie. Nauczyciele i studenci uczą się i nauczają poprzez Ducha (zob. NiP 50:17–22) i obie te grupy nauczane są, żeby rozumieć pisma święte, słowa proroków, plan zbawienia, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, Odstępstwo i Przywrócenie, unikalną pozycję przywróconego Kościoła i aby określić zasady i doktryny, które się w nim znajdują. Studenci zachęcani są do rozwijania nawyku codziennego studiowania pism świętych.
Poniedziałkowy wieczór zarezerwowany został na domowy wieczór rodzinny. Wszystkie zajęcia kościelne mają zostać przeniesione tak, aby rodziny mogły być razem.
W naturalnej kolejności praca misjonarska została ponownie ukierunkowana na objawienia, mając nadany tytuł „Abyście głosili moją ewangelię”. Co roku ponad 25 000 misjonarzy powraca do swoich domów w 148 krajach, spędziwszy dwa lata na uczeniu się ewangelii oraz nauczaniu pod wpływem Ducha i dzieleniu się swoim świadectwem.
Wyjaśnione zostały zasady kapłaństwa. Miejsce kworów kapłańskich — Aarona i Melchizedeka — zostało powiększone. Zawsze i wszędzie są przywódcy, którzy dzierżą klucze — biskupi, prezydenci — aby dać przewodnictwo, wyjaśnić nieporozumienia, wykryć i poprawić fałszywe doktryny.
Kierunek studiowania dla dorosłych w Kapłaństwie i Stowarzyszeniu Pomocy opiera się na naukach Prezydentów Kościoła.
Czasopisma kościelne zostały przeprojektowane i wydawane są obecnie w 50 językach.
Trwa niesamowita era budowania świątyń; już 122 świątynie otwarte są na obrzędy, a o dwóch kolejnych powiedziano wczoraj.
Genealogia zmieniła nazwę na „Historia rodzinna”. Najnowsza technologia pomaga wiernym członkom w przygotowaniu i przyniesieniu nazwisk do świątyni.
To wszystko świadczy o ciągłym objawieniu. Są i inne rzeczy, ale jest ich zbyt wiele, żeby je wymienić szczegółowo i opisać.
W Kościele jest centralny rdzeń mocy, sięgający głębiej niż programy, spotkania czy stowarzyszenia. On się nie zmienia. Nie może być zniszczony. Jest stały i pewny. Nigdy nie osłabnie ani nie zaniknie.
Podczas gdy Kościół mieści się w kaplicach, on żyje w sercu i duszy każdego Świętego w Dniach Ostatnich.
Wszędzie na świecie, pokorni członkowie czerpią natchnienie z pism świętych, aby prowadziły ich przez życie, nie rozumiejąc w pełni, że znaleźli ową „perłę wielkiej wartości” (Ew. Mateusza 13:46), o której Pan mówił do Swoich uczniów.
Kiedy Emma Smith, żona Proroka Józefa Smitha, zebrała hymny do pierwszego śpiewnika, włączyła tam „Guide Us, O Thou Great Jehova”, który w rzeczywistości jest modlitwą:
Kiedy ziemia się zatrzęsie,
Niechaj strach nie nęka nas.
Gdy Twe sądy będą wszędzie,
Strzeż w Syjonie nas w ten czas8.
Każda dusza, która chętnie łączy się z Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i pragnie przestrzegać jego zasad i obrzędów, stoi w „Syjonie”.
Każda osoba może otrzymać zapewnienie, które przychodzi poprzez natchnienie i świadczy, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest tym, jak On oświadczył, „jedynym prawdziwym i żywym kościołem na powierzchni całej Ziemi” (NiP 1:30). W imię Jezusa Chrystusa, amen.