Wszyscy ludzie, gdziekolwiek się znajdują
Raz za razem Księga Mormona uczy o tym, że ewangelia Jezusa Chrystusa jest uniwersalna w swoich obietnicach i wpływie, jaki wywiera.
W minionym roku, na prośbę proroka, miliony ludzi przeczytały Księgę Mormona. Miliony ludzi na tym skorzystały. Na każdego z nas czekały błogosławieństwa za posłuszeństwo, a większość z nas pogłębiła swoją wiedzę i świadectwo o Panu Jezusie Chrystusie, o którym świadczy ta księga.
Wielu innych rzeczy się nauczono, a to, czego się człowiek nauczył, zależało od czytającego. To, czego możemy nauczyć się z tej księgi — a w szczególności z tych świętych zapisów — jest uzależnione od tego, jakie jest nasze nastawienie podczas czytania, jakie jest pragnienie i gotowość do uczenia się oraz nastawienie się na światło pochodzące od Ducha Pana.
I
Ostatnio, czytając Księgę Mormona, nauczyłem się między innymi tego, jak bardzo Bóg kocha wszystkie Swoje dzieci w każdym narodzie. W pierwszym rozdziale Ojciec Lehi chwali Pana, który „swą potęgę, dobroć i miłosierdzie [roztacza] nad wszystkimi mieszkańcami ziemi” (1 Nefi 1:14). Raz za razem Księga Mormona uczy o tym, że ewangelia Jezusa Chrystusa jest uniwersalna w swoich obietnicach i wpływie, jaki wywiera — dociera do każdego, kto kiedykolwiek mieszkał na ziemi. Podam kilka przykładów. Zacytuję je bezpośrednio z tej księgi:
• „[Zadośćuczynienie] […] [przygotowane było] od założenia świata dla wszystkich ludzi, którzy żyli od upadku Adama, […] czy żyć będą do końca świata” (Mosjasz 4:7).
• „Dzięki odkupieniu człowieka przez Jezusa Chrystusa […] wszyscy ludzie są odkupieni” (Mormon 9:13).
• „Doświadczy On cierpień wszystkich ludzi […] zarówno mężczyzn, kobiet jak i dzieci. I będzie to cierpiał, aby zmartwychwstanie mogło być dane wszystkim ludziom” (2 Nefi 9:21–22).
• „Czy zabronił komukolwiek udziału w Jego zbawieniu? […] Nie. Albowiem darował je wszystkim ludziom i […] wszyscy ludzie mają ten sam przywilej i nikomu nie jest to zabronione” (2 Nefi 26:27–28).
Czytamy również, że „Jego krew zadośćuczyni za grzechy tych, […] którzy […] umarli nie wiedząc, czego wymagał od nich Bóg, a więc grzeszyli nieświadomie” (Mosjasz 3:11). Podobnie, „krew Chrystusa czyni zadość za [małe dzieci]” (Mosjasz 3:16). Te nauki, o tym, że zmartwychwstanie i oczyszczająca moc zadośćuczynienia jest dla wszystkich, zaprzeczają twierdzeniu, iż łaska Boska zbawia tylko niektórych wybrańców. Jego łaska jest dla wszystkich. Nauki z Księgi Mormona powiększają naszą wizję, zwiększają nasze zrozumienie wszechogarniającej miłości Boga i uniwersalnego wpływu, jaki miało Jego zadośćuczynienie na wszystkich ludzi, gdziekolwiek się znajdują.
II
Księga Mormona uczy, że nasz Zbawiciel „zaprasza [wszystkie dzieci ludzkie], aby [przystąpiły] do Niego i [korzystały] z Jego dobroci i nie odmawia On nikomu spośród tych, którzy przystępują do Niego, obojętne, czy jest on czarnoskórym czy białym, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą, pamięta On też o innych narodach, i wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga, zarówno Żydzi jak i ludzie innych narodów” (2 Nefi 26:33; zob. również Alma 5:49).
„Zaprasza ich wszystkich”. Rozumiemy: „[mężczyznę i kobietę]”. Rozumiemy również: „[czarnoskórego czy białego]”, co oznacza wszystkie rasy. Ale co z „niewolnikiem czy wolnym?” Słowo niewolnicy — przeciwieństwo wolnych — oznacza więcej niż niewolę. Oznacza przywiązanie (zniewolenie) do czegoś, od czego trudno jest uciec. Niewolnicy, są to ci, których wolność jest ograniczona przez fizyczne lub emocjonalne schorzenia. Niewolnicy, to ci, którzy są uzależnieni od jakiejś substancji lub praktyk. Niewolnictwo z pewnością odnosi się do tych, którzy są uwięzieni przez grzech — „skrępowani — jak o tym mówi kolejna nauka Księgi Mormona — łańcuchami piekła” (Alma 5:7). Niewolnicy, to ci, których ‘trzyma’ tradycja i zwyczaje sprzeczne z przykazaniami Boga (zob. Ew. Mat. 15:3–6, Ew. Marka 7:7–9; NiP 74:4–7; 93:39). W końcu, niewolnicy, to ci, którzy są ograniczeni granicami błędnych idei. Prorok Józef Smith nauczał, że głosimy, by „uwolnić tych, którzy są w niewoli”1. Nasz Zbawiciel „zaprasza […] aby wszyscy przyszli do Niego i korzystali z Jego dobroci, i nie odmawia On nikomu spośród tych, którzy przystępują do Niego”, a „wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga”.
III
Obiecał On wszystkim Swym dzieciom we wszystkich narodach, że im się objawi. W Księdze Mormona jest napisane:
„Mocą Ducha Świętego objawia się On wszystkim, którzy w Niego wierzą, ludziom każdego narodu, plemienia, języka i ludu, dokonując pośród nich wielkich cudów i znaków zależnie od ich wiary” (2 Nefi 26:13).
Zauważcie, iż obiecane objawienia Pana nastąpią pośród „każdego narodu, plemienia, języka i ludu”. Dzisiaj możemy zaobserwować wypełnianie się tej obietnicy w każdym narodzie, gdzie nasi misjonarze mogą pracować, nawet pośród ludzi, którzy uprzednio nie identyfikowali się z chrześcijaństwem.
Na przykład, wiemy o wielu przypadkach, kiedy Pan ukazał się mężczyznom i kobietom w narodzie rosyjskim, który tak niedawno uwolnił się z więzów bezbożnego komunizmu. Podczas czytania krytycznych i obrażających artykułów na temat mormonów dwóch różnych Rosjan odniosło silne wrażenie, by poszukać ich miejsca spotkań. Obaj spotkali misjonarzy i przystąpili do Kościoła.2
Pewien lekarz w jednej z wiosek w Nigerii miał sen, w którym widział, jak jego dobry przyjaciel przemawia do jakiejś kongregacji. Zaintrygowany udał się w niedzielę do wioski przyjaciela i był zdumiony, kiedy ujrzał dokładnie to, co w swoim śnie — kongregację, zwaną okręgiem, nauczał jego przyjaciel, który był biskupem. Będąc pod wrażeniem tego, co usłyszał podczas kolejnych wizyt, on i jego żona przyjęli nauki i dostąpili chrztu. Dwa miesiące później ponad 30 osób w wiosce przystąpiło do Kościoła, a ich klinika stała się miejscem spotkań.
Pewien człowiek z północnej części Indii nigdy w życiu nie słyszał nawet imienia Jezusa Chrystusa. Zobaczył je na kalendarzu wiszącym u szewca. Duch podpowiedział mu, by zapoznał się z kościołem protestanckim. Później, gdy odwiedzał odległe miasteczko uniwersyteckie, zobaczył reklamę zapowiadającą występ amerykańskiej grupy zwanej „The BYU Young Ambassadors”. Podczas ich występu jakiś wewnętrzny głos powiedział mu, by po programie poszedł za kulisy, i że człowiek w niebieskim swetrze powie mu, co ma dalej zrobić. W ten sposób otrzymał Księgę Mormona, przeczytał ją i nawrócił się na przywróconą ewangelię. Od tamtego czasu służył jako misjonarz i biskup.
Pewna mała dziewczynka z Tajlandii miała odczucie, że pamięta kochającego Ojca w Niebie. W miarę jak ta dziewczynka dorastała, często modliła się w sercu o przewodnictwo od Niego. Kiedy miała dwadzieścia kilka lat, spotkała misjonarzy. Ich nauki potwierdziły te osobiste uczucia miłości do Boga, jakie pamiętała z dzieciństwa. Została ochrzczona i służyła na pełnoetatowej misji w Tajlandii.
Zaledwie 5 procent ludności w Kambodży jest chrześcijanami. Pewna rodzina w tym kraju poszukiwała prawdy. Pewnego razu ich jedenastoletni syn, kiedy jeździł na rowerze, zobaczył mężczyzn w białych koszulach i krawatach. Pokazywali komuś zdjęcie i pytali, kto na nim był. Chłopiec poczuł, że powinien się zatrzymać. Kiedy tak patrzył, poczuł, że powinien powiedzieć: „To jest Jezus Chrystus, Syn Boga, który przyszedł, by zbawić ludzi”. Potem odjechał. Misjonarze po miesiącu znaleźli tego chłopca i jego rodzinę. Obecnie jego ojciec jest doradcą w prezydium misji.
W czerwcu ubiegłego roku, pięcioosobowa rodzina przyszła na dni otwarte w nowej kaplicy w Mongolii. Kiedy ojciec przekroczył próg poczuł, że przez jego ciało przeszła jakaś potężna moc, było to odczucie takiego spokoju, którego nigdy wcześniej nie doświadczył. Popłynęły łzy. Zapytał misjonarzy, czym było to niesamowite odczucie i co musi zrobić, by się tak znowu poczuć. Wkrótce potem cała rodzina przyjęła chrzest3.
To jest zaledwie kilka przykładów. A jest ich tysiące więcej.
IV
Księga Mormona naucza również o tym, że wielki Stworzyciel umarł „za wszystkich, aby wszyscy ludzie mogli poddać się Jego woli” (2 Nefi 9:15). Poddanie się woli naszego Zbawiciela oznacza, że jeżeli chcemy uzyskać przebaczenie naszych grzechów przez Jego zadośćuczynienie, musimy przestrzegać warunków, jakie zapisał, to znaczy: mieć wiarę, odpokutować i przyjąć chrzest. Wypełnienie tych warunków uzależnione jest od naszych pragnień, decyzji i naszych czynów. „Przyjdzie On na świat, aby zbawić wszystkich ludzi, jeśli będą posłuszni Jego głosowi” (2 Nefi 9:21).
Pan pokazuje drogę wszystkim Swoim dzieciom i pragnie, aby każdy z nas przyszedł do Niego. W ostatnim rozdziale Księgi Mormona Moroni prosi:
„Przystąpcie do Chrystusa i stawajcie się w Nim doskonali. Wyzbądźcie się wszelkiej bezbożności, i jeśli wyzbędziecie się wszelkiej bezbożności i będziecie kochać Boga ze wszystkich sił, całym swoim umysłem i mocą, wtedy Jego łaska wystarczy wam, abyście przez Jego łaskę mogli stać się doskonali w Chrystusie” (Moroni 10:32).
V
W Biblii jest napisane, jak Bóg zawarł przymierze z Abrahamem i obiecał mu, że dzięki niemu wszystkie „rodziny” czy „narody” ziemi będą błogosławione (zob. I Ks. Mojżeszowa 12:3; 22:18). To, co nazywamy przymierzem Abrahama, otwiera drzwi do wybranych błogosławieństw Bożych dla Jego dzieci, gdziekolwiek się znajdują. Biblia uczy nas, że „jeśli [jesteśmy] Chrystusowi, tedy [jesteśmy] potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy” (List do Galacjan 3:29, zob. także Abraham 2:10). Księga Mormona obiecuje, że wszyscy, którzy otrzymają i czynią zgodnie z zaproszeniem Pana, by „[nawrócić się i uwierzyć] w Jego Syna”, staną się „ludem przymierza z Panem” (2 Nefi 30:2). Jest to mocne przypomnienie, że ani bogactwa, ani nasze pochodzenie, ani jakiekolwiek inne przywileje z racji naszego stanu nie powinny skłaniać nas do wiary w to, iż „jesteśmy lepsi od innych” (Alma 5:54; zob. także Jakub 3:19). Faktycznie Księga Mormona nakazuje, abyśmy „wszystkich ludzi […] uważali za równych i nikt nie będzie się wywyższał ponad innych” (Mosjasz 23:7).
Biblia uczy nas, że niektórzy potomkowie Abrahama będą rozproszeni „[po] wszystkich [królestwach ziemskich]”, „wśród wszystkich narodów” i od „krańca po kraniec ziemi” (V Ks. Mojżeszowa 28:25, 37, 64). Księga Mormona potwierdza te nauki, głosząc, iż potomkowie Abrahama zostaną „[rozproszeni] po całej ziemi między wszystkie narody” (1 Nefi 22:3).
Księga Mormona wzbogaca nasze zrozumienie dotyczące tego, jak ziemska służba naszego Zbawiciela objęła wszystkie Jego rozproszone owce. Księga Mormona, poza opisem Jego służby na terenie rejonu zwanego obecnie Bliskim Wschodem, relacjonuje Jego ukazanie się i nauczanie Nefitów na kontynencie amerykańskim (zob. 3 Nefi 11–28). Tam powtórzył, że Ojciec nakazał Mu odwiedzić inne owce, które nie są z tej owczarni ani z Jerozolimy (zob. 3 Nefi 16:1; Ew. Jana 10:16). Powiedział również, że odwiedzi tych, co „nie usłyszeli jeszcze [Jego] głosu” (3 Nefi 16:2–3). Tak jak było to przepowiedziane wiele wieków wcześniej (zob. 2 Nefi 29:12), Zbawiciel powiedział Swoim naśladowcom w Ameryce, że „[ukaże] się” tym „zagubionym plemionom Izraela, gdyż nie są one zagubione dla Ojca, bo wie, dokąd je zaprowadził” (3 Nefi 17:4).
Księga Mormona jest wielkim świadectwem o tym, że Pan kocha wszystkich ludzi, bez względu na to, gdzie mieszkają. Głosi, że „objawi się On wszystkim narodom” (1 Nefi 13:42). „Czyż nie wiecie, że istnieje więcej narodów jak jeden?” — powiedział Pan przez proroka Nefiego.
„Czyż nie wiecie, że ja, Pan, wasz Bóg stworzyłem wszystkich ludzi i pamiętam o tych, którzy są na wyspach morza? Czyż nie wiecie, że panuję w niebie i na ziemi i przekazuję Moje słowo ludziom wszystkich narodów świata?” (2 Nefi 29:7).
Podobnie nauczał prorok Alma, że „Pan przyznaje wszystkim narodom, aby ci, którzy są pośród nich i znają ich język, nauczali ich Jego słowa. W swej mądrości daje im wszystko, co uważa, że powinni otrzymać” (Alma 29:8).
VI
Pan nie tylko objawia się wszystkim narodom, lecz także nakazuje im, by spisywali Jego słowa:
„Czyż nie wiecie, że świadectwo dwóch narodów jest dowodem dla was, że jestem Bogiem i że pamiętam o jednym narodzie tak samo jak o innym? Mówię więc jednemu narodowi te same słowa co drugiemu. […]
Oto nakazuję wszystkim ludziom, […] aby zapisywali słowa, które im mówię. […]
Przemówię do Żydów i oni to zapiszą, będę mówił do Nefitów, i oni to zapiszą, przemówię do plemion z domu Izraela, które wywiodłem, i one to zapiszą, będę także mówił do wszystkich narodów ziemi, i one to zapiszą” (2 Nefi 29:8, 11–12, zob. także 1 Nefi 13:38–39).
Co więcej, Księga Mormona uczy, że wszystkie te grupy będą w posiadaniu zapisów wszystkich pozostałych narodów (zob. 2 Nefi 29:13).
Zakończę tym, że Pan w końcu ujawni natchnione nauki, jakie dał Swoim dzieciom w różnych narodach, aby było to z korzyścią dla wszystkich ludzi. Będą to zapisy wizyt Zmartwychwstałego Pana w tak zwanych zagubionych plemionach Izraela i będą to Jego objawienia dane wszystkim potomkom Abrahama. Odnalezienie zapisów z Morza Martwego, pokazuje jeden ze sposobów, w jaki to się może stać.
Kiedy zostaną ujawnione nowe zapisy — a zgodnie z proroctwami tak się stanie — mamy nadzieję, że nie będą odrzucone, tak jak to się działo z Księgą Mormona, z tego powodu, że ludzie już mieli Biblię (zob. 2 Nefi 29:3–10). Tak jak Pan powiedział to przez proroka w tej księdze: „I ponieważ przekazałem Moje słowo, nie powinniście przypuszczać, że nie mogę przekazać więcej Mojego słowa; oto Moje dzieło nie zostało jeszcze zakończone, ani też nie stanie się to, aż nastąpi koniec człowieka” (2 Nefi 29:9).
Naprawdę, ewangelia jest dla każdego człowieka, gdziekolwiek się znajduje — dla każdego narodu i ludu. Wszyscy jesteśmy zaproszeni.
Żyjemy w czasach, kiedy sprawiedliwość jest przekazywana z niebios i prawda z ziemi, aby „[oczyściły] Ziemię niczym potop”, aby zgromadzić wybranych „z czterech stron świata” (Mojżesz 7:62). Księga Mormona została ujawniona, by przypomnieć nam o przymierzach Pana, dla przekonania wszystkich, „że Jezus jest Chrystusem, Wiecznym Bogiem, objawiającym się wszystkim narodom” (strona tytułowa Księgi Mormona). Dodam to moje świadectwo o Nim i Jego misji w imię Jezusa Chrystusa, amen.