2010
Tanrı’nın Büyük Bir İşi
Nisan 2010


Bİrİncİ Başkanlık Mesajı, Nİsan 2010

Tanrı’nınBüyük Bir İşi

6 Nisan 1830

Yüz seksen yıl önce, Joseph Smith, Oliver Cowdery ve bir avuç insan İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’ni kurmak için bir araya geldi. Herkesin dediğine göre sade, ama ruhsal bir toplantıydı. Joseph, Rab’bin Sofrasını takiben kayıtlara şunları yazmıştır, “Kutsal Ruh üzerimize öyle çok dökülmüştü ki—hepimiz Rab’bi överken ve çok büyük bir sevinç yaşarken, aramızdan bazıları peygamberlik ettiler.”1

Bugünkü olaylar dünya tarafından fark edilmemişti; manşetlerde çıkmamıştı ya da haberciler tarafından duyurulmamıştı. Bütün bunlara rağmen, gökler sevindi ve Tanrı’yı yüceltti—çünkü o gün, İsa Mesih’in Kilisesi yeryüzüne geri döndü!

Solomon Chamberlain

O günden bu yana, Cennetteki Baba’nın iman dolu oğulları ve kızları Kutsal Ruh’tan aldıkları teşviklere uyarak vaftizin kutsal sularına girdiler. Bu insanlardan birisi Solomon Chamberlain’di.

Solomon ruhsal bir kişiydi ve saatlerce dua ederek günahlarından affedilmesi için Tanrıya yalvarmış ve O’ndan kendisine doğru yolu göstermesini istemişti. Yaklaşık 1816 yılında, Solomon’a gördüğü bir görümde, havariler düzeni yeryüzünde tekrar başladıktan sonra Mesih’in Kilisesi’nin kurulacağı günü göreceğine dair bir söz verildi.

Yıllar sonra Solomon bir gemiyle Kanada’ya doğru yolculuk ederken, gemi New York eyaletinde Palmyra denilen küçük bir kasabada durdu. Orada bir gücün kendisini ısrarla gemiden inmeye zorladığını hissetti. Neden orada bulunduğunu bilmiyordu; kasaba halkı ile sohbet etmeye başladı. Çok geçmeden, bir “Altın Kutsal Kitap” hakkında konuşulduğunu duydu. Solomon bu sözler “sanki elektriğe benzeyen bir gücü başımdan ayak parmaklarımın ucuna kadar gönderdi” dedi.

Sorup soruşturup Smith’in evini buldu, orada bulunanlardan iade edilen müjde ile ilgili harika haberleri aldı. Palmyra’da iki gün geçirdikten ve hakikate ilişkin bir tanıklık elde ettikten sonra, Solomon 64 tane yeni basılmış, henüz ciltlenmemiş Mormon Kitabı’nın sayfalarını yanına alarak tekrar Kanada’ya doğru yola çıktı. Gittiği her yerde “soylu soysuz, zengin fakir herkese kendilerini henüz başlamak üzere olan Tanrı’nın büyük işi için hazırlamalarını” öğretti.2

Tanrı’nın Büyük Bir İşi

Nisan 1830’dan beri, milyonlarca insan iade edilmiş sevindirici haberin gerçek olduğunu keşfetti ve vaftiz sularına girdi. Ben “Tanrı’nın bu büyük işinin” yeryüzünde olduğuna dair tanıklıkta bulunurum. Rab’bin, Kendi Kilisesi’ne göz kulak olduğuna ve Kilisesini peygamberi Başkan President Thomas S. Monson’ın aracılığı ile yönettiğine dair tanıklığımı sunarım. Bu son günlerde yaşamak sıradan bir nimet değildir. Bu zamanlar eski peygamberler tarafından önceden görülmüştür ve melek ordularının gözetimi altındadır. Rab Kilisesini unutmaz. Rab, Solomon Chamberlain gibi, Kutsal Ruh’un teşviklerine uyan ve bütün dünyadaki kardeşlerine katılıp bu büyük işin ilerlemesine yardımcı olmak isteyen insanları da unutmaz.

Notlar

  1. Joseph Smith, History of the Church, 1:78.

  2. “A Short Sketch of the Life of Solomon Chamberlain,” daktilo metni, Church History Library (www.boap.org/LDS/Early-Saints/SChamberlain.html); ayrıca bkz. William G. Hartley, “Every Member Was a Missionary,” Ensign, Eylül 1978, 23. Kilise kurulduktan bir iki gün sonra, Solomon Chamberlain, Joseph Smith tarafından New York eyaletindeki Seneca Gölü’nde vaftiz edildi.

Bu Mesajı Öğretmek İçİn Fİkİrler

İyi bir örnek sergilemek sahip olduğumuz en kuvvetli eğitim aletidir” (Teaching, No Greater Call [1999], 18). Solomon Chamberlain’in hikayesini paylaşırken, aileyi Ruh’un teşviklerine uydukları zamanları düşünmeye davet edin. Onun sergilediği örneğin başkalarına nasıl yardım etmiş olabileceğini konuşun. Aile üyelerinden, başkalarının sergilediği iyi bir örneğin kendilerine nasıl yardımcı olduğunu paylaşmalarını isteyin.

Yazdır