Przesłanie od Rady Prezydenta Kościoła, sierpień 2010 r.
Błogosławieństwa świątyni
Wciąż pamiętam jak moi rodzice zabrali naszą rodzinę do nowo wybudowanej świątyni w Szwajcarii, pierwszej w Europie, byśmy stali się wieczną rodziną. Miałem wtedy szesnaście lat i byłem najmłodszy z czworga dzieci. Klęczeliśmy razem przy ołtarzu, by zostać zapieczętowani na ziemi przez moc kapłaństwa, świadomi cudownej obietnicy, że możemy być zapieczętowani na wieczność. Nigdy nie zapomnę tego podniosłego momentu.
Na mnie, jako chłopcu, zrobiło to wielkie wrażenie, że przekraczamy granice kraju, by zostać zapieczętowani jako rodzina. Dla mnie stanowi to symbol sposobu, w jaki praca świątynna przekracza granice polityczne i niesie wieczne błogosławieństwa wszystkim mieszkańcom ziemi. Świątynie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są rzeczywiście budowane po to, by przynosiły korzyści całemu światu, bez względu na narodowość, kulturę czy orientację polityczną.
Świątynie są niepodważalnym świadectwem tego, że boskość zwycięży. Prezydent George Q. Cannon (1827–1901), pierwszy doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, powiedział kiedyś: „Każdy głaz złożony w fundamentach Świątyni i każda Świątynia ukończona […] zmniejsza moc Szatana na Ziemi i zwiększa moc Boga i Boskości”1.
Podczas gdy każda świątynia zwiększa oddziaływanie prawości na ziemi, największe błogosławieństwa, co jest oczywiste, przychodzą do tych, którzy faktycznie uczęszczają do świątyni. Otrzymujemy tam dodatkowe światło i wiedzę, i zawieramy uroczyste przymierza, które, jeśli będziemy ich przestrzegać, pomogą nam kroczyć ścieżką uczniów. Mówiąc krótko, świątynia uczy nas o świętym celu życia i pomaga nam odnaleźć właściwe ukierunkowanie w sensie fizycznym i duchowym.
Jednakże nie odwiedzamy świątyni tylko dla samych siebie. Za każdym razem, gdy wkraczamy do tych świętych budowli, mamy do odegrania rolę w uświęconym, odkupicielskim dziele zbawienia, które uczyniono dostępnym dla wszystkich dzieci Boga, dzięki Zadośćuczynieniu Jednorodzonego Syna Ojca. Jest to bezinteresowna i święta służba, jedyna, która umożliwia nam, śmiertelnikom, udział w chwalebnym dziele stania się ocalonymi na górze Syjon.
Was, którzy z jakichś powodów nie możecie teraz uczęszczać do świątyni, zachęcam, byście uczynili wszystko, co w waszej mocy, by mieć ważną rekomendację świątynną. Rekomendacja świątynna jest symbolem naszej wierności i determinacji, by służyć Panu. Jest symbolem naszej miłości do Pana, jak nauczał Jezus: „Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie” (Ew. Jana 14:21).
Podczas gdy świat coraz bardziej pięknieje od tych świętych budynków błogosławionych przez Pana, modlę się o to, byśmy wykonali to, co do nas należy w dziele przybliżania nieba do ziemi, będąc godnymi posiadania i używania rekomendacji świątynnej. Gdy tak czynimy, prawość na pewno pogłębi się nie tylko w naszym życiu i domu, lecz także wśród naszych społeczności i na całym świecie.
© 2010 by Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Printed in Germany. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 6/09. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 6/09. Tłumaczenie z: First Presidency Message, August 2010. Polish. 09368 166
Nauczanie na podstawie tego przesłania
Większość ludzi uczy się lepiej i pamięta dłużej, gdy przedstawisz im treść, używając pomocy wizualnych zamiast jedynie przemawiać (zob. Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], 182). Rozważcie możliwość ustawienia podczas tej lekcji na widocznym miejscu ilustracji lub zdjęcia przedstawiającego świątynię. Po przeczytaniu przesłania pomówcie o tym, dlaczego świątynia jest tak ważna dla Prezydenta Uchtdorfa. Zachęćcie młodsze dzieci w rodzinie, by namalowały obrazek przedstawiający ich rodzinę w świątyni.
Podręcznik Nauczanie — nie ma większego powołania mówi: „Zachęć tych, których nauczasz, by ustanowili jeden lub więcej celów, które pomogą im żyć według zasady, której nauczałeś” (str. 181). Rozważcie możliwość wspólnej lektury przesłania Prezydenta Uchtdorfa wraz z tą rodziną, po czym zachęćcie każdego z członków rodziny, aby zapisał osobisty cel, który pomoże mu być godnym posiadania i używania rekomendacji świątynnej.