2010
Rozwijaj wiarę i osobistą prawość
sierpnia 2010


Przesłanie dla odwiedzin domowych na sierpień 2010 r.

Rozwijaj wiarę i osobistą prawość

Przestudiuj ten materiał i — jeśli to właściwe — przedyskutuj z siostrami, które odwiedzasz. Użyj pytań, które pomogą ci wzmocnić siostry i uczynić ze Stowarzyszenia Pomocy czynną część twojego życia.

Obraz
Relief Society seal

Wiara • Rodzina • Służba

Z pism świętych

Ks. Izajasza 2:2–3; NiP 109:22–23; 110:8–10

Nasz obowiązek, aby być godną oddawania czci w świątyni

„Przymierza, jakie zawieramy wraz z towarzyszącymi im obrzędami, które otrzymujemy w świątyni, stają się naszym listem uwierzytelniającym, który dopuszcza nas do przebywania w obecności Boga. Przymierza wznoszą nas ponad ograniczenia naszej własnej mocy i perspektywy. Zawieramy przymierza, aby okazać nasze oddanie dla sprawy budowania królestwa. Stajemy się ludem przymierza, kiedy podlegamy przymierzu z Bogiem. Wszystkie te obiecane błogosławieństwa stają się naszym udziałem, dzięki naszej wierności tym przymierzom. […]

Co mogą zrobić kobiety Kościoła, by rościć sobie prawo do błogosławieństw świątyni?

Poprzez Swych proroków Pan zachęca tych, którzy nie otrzymali jeszcze błogosławieństw świątynnych, by zrobili wszystko, co trzeba, by kwalifikować się do otrzymania ich. Zaprasza On tych, którzy już otrzymali te błogosławieństwa, aby powracali tak często, jak tylko jest to możliwe, aby ponownie cieszyć się tym doświadczeniem i rozszerzać swą wizję oraz zrozumienie Jego wiecznego planu.

Bądźmy godne posiadania aktualnej rekomendacji świątynnej. Udawajmy się do świątyni, by pieczętować nasze rodziny na wieczność. Powracajmy do świątyni tak często, jak pozwalają nam na to warunki. Dajmy naszym zmarłym krewnym sposobność otrzymania obrzędów wyniesienia. Cieszmy się siłą duchową i objawieniem, które otrzymujemy, kiedy regularnie przybywamy do świątyni. Bądźmy wierne, zawierajmy przymierza świątynne oraz dochowujmy ich, aby otrzymać pełnię błogosławieństw Zadośćuczynienia”1.

Silvia H. Allred, Pierwsza Doradczyni w Generalnym Prezydium Stowarzyszenia Pomocy.

Z naszej historii

Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008) nauczał, że Stowarzyszenie Pomocy wywodzi się z pragnienia sióstr, by oddawać cześć w świątyni:

„Podczas budowy świątyni w Kirtland kobietom wyznaczono zadanie kruszenia porcelany, którą posiadały i mieszania jej z zaprawą do tynków kładzionych później na ścianach świątyni. Dzięki temu światło słońca i księżyca miało odbijać się i upiększać wygląd budowli.

W owych czasach bardzo skromnych środków finansowych i ogromnej wiary robotnicy wkładali w budowę świątyni swą siłę i własne środki materialne. Kobiety zaopatrywały ich w pożywienie, najlepsze, jakie mogły przygotować. Edward W. Tullidge odnotował, że gdy kobiety szyły zasłony świątynne, Józef Smith, obserwując je, powiedział: ‘Siostry, zawsze jesteście gotowe do działania. Siostry zawsze przodują we wszystkich dobrych uczynkach. Maria była pierwsza [przy grobie, by zobaczyć zmartwychwstałego Pana]; i teraz siostry są pierwsze, by pracować we wnętrzu świątyni’. […]

W Nauvoo, gdy budowano świątynię, kilka kobiet wspólnie szyło koszule dla robotników. W wyniku tego zdarzenia dwadzieścia kobiet zebrało się w czwartek 17 marca 1842 roku, w pokoju nad sklepem Proroka”2. W ten sposób powołano do życia Stowarzyszenie Pomocy.

Co możemy czynić?

  1. W jaki sposób mogę wspomagać moje siostry w przygotowaniach i wizytach w świątyni?

  2. W jaki sposób mogę pójść śladami tych pierwszych sióstr, które poświęcały się, by otrzymać błogosławieństwa świątynne?

  3. W jaki sposób mam starać się o błogosławieństwa świątynne?

Przypisy

  1. Silvia H. Allred „Święte świątynie, uświęcone przymierza”, Liahona, list. 2008, 113–114.

  2. Gordon B. Hinckley „Ambitious to Do Good”, Ensign, mar. 1992, 2.

Drukuj