Mensahe sang Unang Panguluhan, Nobyembre 2010
Ang Diosnon nga Dulot sang Kapasalamatan
Ang isa ka mapinasalamaton nga tagipusuon … maangkon paagi sa pagpahayag sang kapasalamatan sa aton Amay nga Langitnon para sa Iya mga bugay kag sa sadtong mga yara sa palibot naton para sa tanan nga ila ginadala sa aton mga kabuhi.
Nangin isa ini ka manami nga sesyon. Sang gintangdo ako nga Pangulo sang Simbahan, nagsiling ako, “Mabaton ako sang isa ka takay. Ako ang mangin manuglaygay sang Tabernacle Choir.” Ginapabugal ko gid ang akon choir!
Ang akon iloy naghambal sa akon sang una, “Tommy, ginapabugal ko gid ang tanan nga imo nahimo. Pero may yara lang ako sang gusto ikomentar sa imo. Tani nagpadayon ka na lang sa pagtukar sang piano.”
Gani nagpungko ako sa piano kag nagtukar sang isa ka piyesa para sa iya: “Makadto kita, [makadto kita] sa isa ka pagtipon-tipon.”1 Dayon ginhalokan ko sia sa agtang, kag ginhakos niya ako.
Ginapamensar ko sia. Ginapamensar ko ang akon amay. Ginapamensar ko yadtong tanan nga mga General Authority nga nag-impluwensya sa akon, kag sang iban, lakip na ang mga balo nga akon ginbisita—85 sa ila—nga may dala nga manok para lutuon, kon kaisa diutay nga kuwarta para sa ila bulsa.
Nagbisita ako isa ka gab-i. Tungang-gab-i sadto, kag nagkadto ako sa balay-dalangpan, kag ang receptionist nagsiling, “Sigurado gid ako nga nagakatulog na sia pero ginhambalan niya ako nga pukawon gid sia, kay nagsiling sia, ‘Kahibalo ako nga maabot sia.’”
Gin-uyatan ko ang iya kamot; gintawag niya ang akon ngalan. Nagabugtaw sia. Ginhalokan niya ang akon kamot kag nagsiling, “Siling ko gid nga maabot ka.” Paano nga indi ako mag-abot?
Ang matahum nga musika nagatandog sa akon sa sina nga paagi.
Pinalangga ko nga mga kauturan, nakabati kita sang inspirado nga mga mensahe sang kamatuoran, sang paglaum, kag sang paghigugma. Ang aton mga panghunahuna natuon sa Iya nga nagpasag-uli para sa aton mga sala, nga nagpakita sa aton sang alagyan sa pagpangabuhi kag kon paano magpangamuyo, kag nga nagpakita paagi sa Iya kaugalingon nga mga buhat sang mga bugay sang pag-alagad—bisan pa ang aton Ginuo kag Manluluwas nga si Jesucristo.
Sa libro ni Lucas, kapitulo 17, mabasa naton parte sa Iya:
“Sang nagapakadto sila sa Jerusalem, nagaagi sia sa dulunan sang Samaria kag Galilea.
”Kag sang nagsulod sia sa isa ka minoro, may [nagsugata sa iya nga] napulo ka tawo nga aruon, nga nagtindog sa malayo:
Kag gintib-ong nila ang ila mga tingug, kag nagsiling, Jesus, Magtotoon, kaluoyi kami.
“Sang nakita niya sila, nagsiling sia sa ila, Lakat kag ipakita ang inyo nga kaugalingon sa mga pari. Kag sang naglakat sila, nag-ayo sila.
“Nian ang isa sa ila, sang nakita niya nga nag-ayo sia, nagbalik, nga nagahimaya sa Dios sa mabaskog nga tingug,
“Kag naghapa sia sa tiilan ni Jesus, nga nagapasalamat sa iya: karon sia Samariahanon.
“Nian si Jesus nagsabat, Indi bala ang napulo gin-ayo? apang diin ang siyam?
“Wala na gid sing nagbalik sa paghatag sing himaya sa Dios, luwas sining dumuluong.
“Kag nagsiling sia sa iya, Tindog, kag lakat ka: ang imo pagtuo nag-ayo sa imo.”2
Paagi sa diosnon nga pagpatunga ang yadtong mga aruon ginsalbar gikan sa mapintas, mahinay nga kamatayon kag ginhatagan sang bag-o nga kabuhi. Ang kapasalamatan nga ginpahayag sang isa nangin angayan sa bugay sang Agalon; ang kawala’y kapasalamatan nga ginpakita sang siyam, Iya kapaslawan.
Mga kauturan ko, ginadumdom bala naton ang magpasalamat para sa mga bugay nga aton ginabaton? Ang sinsero nga pagpasalamat wala lamang nagabulig sa aton nga mahibaloan ang aton mga bugay, kundi ginabuksan man sini ang mga ganhaan sang langit kag nagabulig sa aton nga mabatyagan ang pagpalangga sang Dios.
Ang akon pinalangga nga abyan nga si Pangulong Gordon B. Hinckley nagsiling, “Kon nagapangabuhi kamo nga may kapasalamatan, wala kamo nagapangabuhi nga may kahambog kag kabugalon kag pagkamaiyaiyahon, nagapangabuhi kamo nga may espiritu sang kapasalamatan nga angayan sa inyo kag magabugay sang inyo mga kabuhi.”3
Sa libro ni Mateo sa Biblia, may isa pa gid ka panaysayon parte sa kapasalamatan, sa sini nga tion bilang pahayag gikan sa Manluluwas. Sa iya pagpanglakaton sa kamingawan sing tatlo ka adlaw, kapin sa 4,000 ka tawo ang nagsunod kag nagpanglakaton upod sa Iya. Naluoy Sia sa ila tungod mahimo nga wala sila makakaon sa bilog nga tatlo ka adlaw. Apang, ang iya mga disipulo, nagpamangkot, “Diin bala kita makuha sa kamingawan sing madamo nga tinapay nga makabusog sa amo nga kadam-an?” Pareho sang madamo sa aton, ang mga disipulo nakakita lang sang kon ano ang kulang.
“Kag si Jesus nagsabat sa ila, Pila bala kabilog ang tinapay ninyo? Kag nagsabat [ang mga disipulo], Pito kag pila ka bilog nga isda nga magamay.
“Kag nagsugo [si Jesus] sa kadam-an sa paglingkod sa duta.
“Ginkuha niya ang pito ka tinapay kag ang mga isda, kag sang nakapasalamat sia, gintipik-tipik niya ini, kag ginhatag ini sa mga gintoton-an, kag ang mga gintoton-an naghatag sini sa mga kadam-an.”
Talupangda nga ang Manluluwas nagpasalamat para sa kon ano ang may ara sila—kag may milagro nga natabo: “Kag nagkaon sila tanan kag nabusog: kag ginhimos nila ang pito ka alat nga puno sang mga tinipik nga nabilin.”4
Tanan kita nakaeksperiyensya sang mga tinion sang ang sentro sang aton atensyon yara sa kon ano ang mga kulang sa aton sangsa sa aton mga bugay. Siling sang Griegong pilosopo nga si Epictetus, “Maalam ang tawo nga wala nagakalisod para sa mga butang nga wala sa iya, kundi nagakalipay para sadtong may yara sia.”5
Ang kapasalamatan isa ka diosnon nga prinsipyo. Ang Ginuo nagpahayag paagi sa isa ka bugna nga ginhatag sa Propetang si Joseph Smith:
“Pasalamati ang Ginuo nga imo Dios sa tanan nga mga butang. …
“Kag indi masaklaw sang tawo ang Dios, ukon wala sia nagakaakig sa bisan kay sin-o, luwas lang sa sadtong wala nagakilala sang Iya kamot sa tanan nga mga butang.” 6
Sa libro ni Mormon ginatudloan kita nga “magpangabuhi [kamo] nga nagapasalamat adlaw-adlaw, tungod sang madamo nga mga kaluoy kag mga bugay nga ginhatag [sang Dios] sa inyo.”7
Wala’y sapayan sang aton mga sirkumstansya, ang tagsa sa aton madamo kaayo sing mga dapat pasalamatan kon magdulog lang kita sang makadali kag magpamalandong sang aton mga bugay.
Isa ini ka manami kaayo nga panahon nga magkabuhi sa duta. Samtang madamo sang mga indi husto sa kalibutan karon nga panahon, madamo man sang mga butang nga husto kag maayo. May mga pag-asawahay nga madinalag-on, mga ginikanan nga nagapalangga sa ila mga kabataan kag nagasakripisyo para sa ila, mga abyan nga nagapalangga sa aton kag nagabulig sa aton, mga manunudlo nga nagatudlo. Ang aton mga kabuhi ginabugayan sa di-maisip nga mga paagi.
Sarang naton mabayaw ang aton mga kaugalingon kag ang iban man kon wala kita nagapasugot nga magpabilin sa kalibutan sang negatibo nga panghunahuna kag mapasanyog sa aton mga tagipusuon ang pamatasan sang kapasalamatan. Kon ang kawala’y kapasalamatan malakip sa seryoso nga mga sala, nian ang kapasalamatan makabig nga isa sa pinakadungganon nga mga birtud. May isa nga nagsiling nga ang “kapasalamatan indi lamang ang pinakadungganon sa mga birtud, kundi amo ang ginikanan sang tanan nga iban pa.”8
Paano bala naton mapasanyog sa aton mga tagipusuon ang pamatasan sang kapasalamatan? Si Pangulong Joseph F. Smith, ika-anum nga Pangulo sang Simbahan, naghatag sang sabat. Siling niya: “Ang mapinasalamaton nga tawo madamo kaayo sing makita nga dapat pasalamatan sa kalibutan, kag para sa iya ang maayo mas madamo sangsa malain. Ang paghigugma nagadaug sang kaimon, kag ang kasanag nagatabog sang kadulom gikan sa iya kabuhi.” Sia nagpadayon: “Ang bugal nagaguba sang aton kapasalamatan kag nagapahamtang sang pagkamaiyaiyahon. Mas labing malipayon kita sa presensya sang isa ka mapinasalamaton kag mapinalanggaon nga tawo, kag dapat mangin maukod kita sa pagpasanyog, paagi sa mapinangamuyuon nga kabuhi, sang isa ka mapinasalamaton nga pamatasan sa Dios kag sa tawo!”9
Si Pangulong Smith nagpahayag sa aton nga ang isa ka mapinangamuyuon nga kabuhi ang yabi agud makaangkon sang kapasalamatan.
Ang materyal nga mga pagkabutang bala nagalipay kag nagahimo sa aton nga mapinasalamaton? Ayhan sa umalagi lamang. Apang, ang yadtong mga butang nga nagahatag sang madalom kag nagapabilin nga kalipay kag kapasalamatan amo ang mga butang nga indi sarang mabakal sang kuwarta: ang aton mga pamilya, ang ebanghelyo, maayong mga abyan, aton ikaayong-lawas, aton mga ikasarang, ang pagpalangga nga aton ginabaton gikan sa mga yara sa palibot naton. Sa di-maayong palad, ini ang pila sang mga butang nga ginatugutan naton ang aton mga kaugalingon nga ipasapayan lang.
Ang Ingles nga tagsulat nga si Aldous Huxley nagsulat, “Kalabanan sang mga tinuga may halos wala’y katapusan nga ikasarang sa pagpasapayan.”10
Sa masami ginapasapayan naton ang mismo mga tawo nga labing nagakaangay sang aton kapasalamatan. Indi na kita maghulat pa tubtob nga ulihi na ang tanan para sa aton agud magpahayag sinang kapasalamatan. Sa paghambal parte sa iya mga pinalangga nga nagtaliwan na, ang isa ka tawo nagpahayag sang iya paghinulsol sa sini nga paagi: “Madumduman ko pa ang amon malipayon nga pag-inupdanay sadto, kag pirmi nagahandum nga tani makahambal ako sa mga dulunggan sang mga minatay sang kapasalamatan nga nagakadapat sa ila sang buhi pa sila, kag halos wala nabaslan.”11
Ang pagtaliwan sang mga pinalangga halos pat-od gid nga nagadala sang mga pagkanugon sa aton mga tagipusuon. Aton hagan-haganon ang amo nga mga balatyagon tubtob sa masarangan naton paagi sa masami nga pagpahayag sang aton pagpalangga kag pagpasalamat sa ila. Indi gid kita makahibalo kon san-o nga mangin ulihi na ang tanan.
Ang isa ka mapinasalamaton nga tagipusuon, nian, maangkon paagi sa pagpahayag sang kapasalamatan sa aton Amay nga Langitnon para sa Iya mga bugay kag sa sadtong mga yara sa palibot naton para sa tanan nga ila ginadala sa aton mga kabuhi. Ini nagakinahanglan sang paghimud-os—sa kinaubsan tubtob [lamang] nga matun-an gid naton kag mapasanyog ang pamatasan sang kapasalamatan. Masami kita makabatyag sang kapasalamatan kag nagatuyo nga magpahayag sang aton mga pagpasalamat apang nagakalipat nga maghimo sini ukon indi lang gid makahimo. May isa nga nagsiling nga “ang pagbatyag sang kapasalamatan kag ang indi pagpahayag sini daw pareho sang pagputos sang isa ka regalo kag indi paghatag sini.”12
Kon makasugata kita sang mga hangkat kag mga problema sa aton mga kabuhi, masami nga mabudlay para sa aton nga magsentro sang aton atensyon sa aton mga bugay. Apang, kon magpangita kita sing maukod kag magtan-aw sing maayo, sarang naton mabatyagan kag mahibaloan nga makahalawhaw kaayo ang nahatag na sa aton.
Mapaambit ako sa inyo sang sugilanon parte sa isa ka pamilya nga nakasalapo sang mga bugay sa tunga sang seryoso nga mga hangkat. Isa ini ka sugilanon nga akon nabasahan sang nagligad nga pila na katuig kag gintago ini bangod sang mensahe nga ginapahayag sini. Ginsulat ini ni Gordon Green kag naggwa sa isa ka magasin sa Amerika masobra na sa 50 katuig ang nagligad.
Si Gordon nagsugid kon paano sia nagdako sa isa ka uma sa Canada, sa diin sia kag ang iya mga utod kinahanglan magdali-dali sa pagpauli gikan sa eskuwelahan samtang ang iban nga kabataan nagahampang sang bola kag nagalangoy. Ang ila amay ugaling, makahibalo gid magbulig sa ila nga mahangpan nga ang ila obra may daku nga kabilinggan. Labing matuod gid ini pagkatapos sang tig-alani kon ang ila pamilya magselebrar sang Thanksgiving [Pagpasalamat], bangod sa sina nga adlaw ang ila amay nagahatag sa ila sang manami kaayo nga regalo. Ginlista niya ang tanan-tanan nga may yara sila.
Sa aga sang Thanksgiving ginadala niya sila sa idalom-balay nga ginataguan sang bariles sang mga mansanas, dalagko nga mga suludlan sang beets, mga carrots nga ginlubong sa balas, kag tinangkas nga sako sang mga patatas amo man sang mga gisantes, mais, mga balatong, mga haliya (jelly), mga strawberry, kag iban pa nga mga preserves (mga pagkaon nga agud magtiner sing madugay, ginluto sa kalamay, asin ukon langgaw, ginbulad ukon gin-de-lata) nga nagpuno sang ila mga estante. Ginapaisip niya ini tanan sa kabataan sing maayo. Dayon nagakadto sila sa kamalig kag ginabanta kon pila ka tonelada sang dagami ang ara kag kon ano kadamo nga bugas ang ara sa bodega. Gin-isip nila ang mga baka, mga baboy, mga manok, mga pabo, kag mga gansa. Ang ila amay nagsiling nga gusto niya makita kon ano ang ila estado, pero nahibaloan nila nga gusto gid lang niya nga marealisar nila sa sinang adlaw sang pista kon ano kabugana ang mga bugay sang Dios sa ila kag kon paano niya ginpadyaan ang ila kapisan. Pagkatapos, kon magpungko na sila agud magsalo sa madamo nga pagkaon nga ginhanda sang ila iloy, ang mga bugay ila gid mabatyagan.
Apang, ginpahayag ni Gordon nga ang Thanksgiving nga iya ginadumdom sing tuman kamapinasalamaton amo ang tuig nga daw wala gid sila sang bisan ano nga dapat pasalamatan.
Ang tuig nagsugod sing maayo: may yara sila sang sobra sang dagami, madamo nga mga uyas, apat ka mga idik, kag ang ila amay may diutay nga kuwarta nga ginpain agud nga sa pila ka adlaw makasarang sia magbakal sang kalargahan sang dagami (hayloader)—isa ka manami nga makina nga ang kalabanan sang mga mangunguma nagahandum lang sa pag-angkon. Amo man yadto ang tuig nga ang koryente naglab-ot sa ila banwa—pero indi sa ila bangod indi sila makasarang sini.
Isa ka gab-i sang ang iloy ni Gordon nagapanglaba (sang madamo nga mga biste), ang iya amay nagsulod kag nagbulos sa lalabhan kag naghambal sa iya asawa nga magpahuway kag maggansilyo. Siling niya, “Nagahinguyang ka sing mas madamo nga tion sa pagpanglaba sangsa pagtulog. Sa imo ayhan mapatakod na lang kita sang koryente?” Bisan nga nalipay sa amo nga posibilidad, nagtulo ang ang luha sang akon iloy sang iya ginpamensar ang kalargahan sang dagami nga indi na mabakal.
Gani ang linya sang koryente naglab-ot sa ila lugar sina nga tuig. Bisan simple lang, nakaangkon sila sang isa ka washing machine nga nagalaba sang mga biste sa bilog nga adlaw kag masanag nga mga bombilya nga nagakabit sa tagsa ka kisami. Wala na sang mga kingki nga pun-an sang langis, wala na sang mga pabilo nga utdon, wala na sang mahigko/birohon nga mga simboryo nga tinloan. Ang mga kingki gintago na lang.
Ang paglab-ot sang koryente sa ila uma amo halos ang nangin katapusan nga maayong butang nga natabo sa ila sa sina nga tuig. Sang nagapanalingsing pa lang sa duta ang mga tanom, nagsugod na inulan. Sang nagpanaog na ang tubig, wala na sang may nabilin nga tanom sa bisan diin. Nagtanom sila liwat, pero dugang pa gid nga mga pag-ulan ang naglunod sang mga tanom sa duta. Ang ila mga patatas nagkaladunot sa lunang. Ginbaligya nila ang isa ka pares sang ila mga baka kag ang tanan nga mga baboy kag iban pa nga kasapatan nga tuyo nila kontani nga huptan, sa manubo kaayo nga mga presyo bangod ang tanan-tanan kinahanglan maghimo sang subong man. Ang ila lang gid naani sina nga tuig amo ang talamnan sang mga singkamas nga nakaluwas sa mga unos.
Dayon Thanksgiving na naman liwat. Ang ila iloy nagsiling, “Siguro kalipatan ‘ta na lang ina sini nga tuig. Wala ‘na ta gani bisan isa ka gansa nga nabilin.”
Apang, sa aga sang Thanksgiving, nag-abot ang amay ni Gordon nga may dala nga koneho kag ginhambalan ang iya asawa nga lutuon ini. Ginsugdan niya ang pagluto sini nga nagapasung-ol sung-ol, kag nagpabati-bati nga madugay lutuon inang ganit, gulang na nga koneho. Sang nabutang na ini sa lamesa upod sang mga singkamas, ang kabataan indi magkaon. Naghibi ang iloy ni Gordon, kag dayon ang iya amay naghimo sang isa ka di-kinaandan nga butang. Nagsaka sia sa ibabaw sang balay, nagkuha sang kingki, gindala ini sa lamesa, kag ginsindihan ini. Ginhambalan niya ang kabataan nga palongon ang de-koryente nga mga suga. Sang ang kingki na lang liwat, daw indi sila makapati nga amo sina gali kadulom sadto. Natingala sila kon paano sila nakakita nga wala sing masanag nga mga suga nga ginhimo posible sang koryente.
Ang pagkaon ginbendisyunan, kag ang tanan-tanan nagkaon. Pagkatapos sang panyapon, tanan sila nagpungko sing mahipos. Ginsulat ni Gordon:
“Sa kubos nga kadulom sang daan nga kingki nagsugod kami nga makakita sing maathag liwat. …
“Isa [yadto] ka manamit nga panyapon. Ang koneho daw sabor-pabo kag ang mga singkamas ang pinakamanamit nga amon madumduman. …
“… Ang [amon] puluy-an … , wala’y sapayan sang tanan niya sini nga mga kakulangan, tuman gid kabugana [para sa] amon.”13
Mga kauturan ko, ang pagpahayag sang kapasalamatan matinahuron kag dalayawon, ang pagpakita sang kapasalamatan maalwan kag dungganon, apang ang magkabuhi nga may kapasalamatan sa aton mga tagipusuon amo ang magtandog sa langit.
Sa akon paghingapos sini nga aga, ginapangamuyo ko nga dugang pa sa tanan-tanan nga aton ginapasalamatan, kabay nga mapakita naton sa tanan nga tion ang aton kapasalamatan para sa aton Ginuo kag Manluluwas nga si Jesucristo. Ang iya mahimayaon nga ebanghelyo nagahatag sang mga sabat sa pinakadako nga mga pamangkot sang kabuhi: Diin kita naghalin? Ngaa ari kita diri? Diin makadto ang aton mga espiritu kon mapatay kita? Ina nga ebanghelyo nagadala sa sadtong nagakabuhi sa kadulom sang kasanag sang diosnon nga kamatuoran.
Gintudloan niya kita kon paano magpangamuyo. Gintudloan niya kita kon paano magkabuhi. Gintudloan niya kita kon paano mapatay. Ang iya kabuhi isa ka panublion sang paghigugma. Ang mga masakiton Iya nga gin-ayo; ang mga ginapigos Iya nga ginbuligan; ang mga makasasala Iya nga ginluwas.
Sa katapusan, nagtindog Sia nga isahanon. Ang iban nga Apostoles nagpangduhaduha; ang isa nagluib sa Iya. Gintuslok sang Romano nga mga soldado ang Iya kilid. Ang akig nga mga tawo nagkuha sang Iya kabuhi. Apang mabatian sa gihapon gikan sa bukid sang Golgota ang Iya maluluy-on nga mga pulong: “Amay, patawara sila; kay wala sila makahibalo sang ila ginahimo.”14
Sin-o bala ining “lalaki sa mga kasubo, … nakakilala sang kalisod”?15 “Sin-o bala ang Hari sang himaya,”16 ining Ginuo sang mga ginuo? Sia ang aton Manunudlo. Sia ang aton Manluluwas. Sia ang Anak sang Dios. Sia ang Tagsulat sang Aton Kaluwasan. Sia nagaagda, “Sunod kamo sa akon.”17 Sia nagapanulin, “Lakat, kag himoa ang subong.”18 Sia nagapangabay, “Magabantay kamo sang akon mga sugo.”19
Sundon naton Sia. Sundon naton ang Iya halimbawa. Tumanon naton ang Iya mga pulong. Sa paghimo sini, ginahatag naton sa Iya ang diosnon nga dulot sang kapasalamatan.
Ang akon sinsero, hugot nga pangamuyo amo nga kabay nga kita sa aton indibidwal nga mga kabuhi magpakita sinang matahum nga birtud sang kapasalamatan. Kabay nga ini magpanalupsop sa aton mismo nga mga kalag, karon kag sa katubtuban. Sa sagrado nga ngalan ni Jesucristo, nga aton Manluluwas, amen.
© 2010 iya sang Intellectual Reserve, Inc. Tanan nga mga kinamatarong ginahuptan. Ginbalhag sa Pilipinas. Petsa sang pagtugot sa Ingles: 6/09. Petsa sang pagtugot sa paglubad: 6/09. Linubad sang First Presidency Message, November 2010. Hiligaynon. 09371 861