Lamharon
Ang Tanan Nga Sarang Ko Mahatag
Nagapalibog ako parte sa kon paano ako makabayad para sa mga butang nga luyag ko himuon sa tig-ilinit: mga klase, mga workshop, mga kamping kag iban pa. Daw mahibi ako. Dayon nadumduman ko ang tanan nga mga butang nga gintudlo sa akon parte sa pag-angkon sang pagsalig kag pagtuo sa Ginuo. Nagpamat-od ako nga ibutang ang sitwayon sa mga kamot sang Ginuo kag magsalig nga kon yadto Iya pagbuot, magapatigayon Sia sing paagi.
Wala madugayi pagkatapos sina, ang akon iloy nakasapo sang wala pa mabayluhi nga tseke gikan sa trabaho ko anay sa sina nga tuig, kag sa madason gid nga adlaw nakabaton ako sing sulat nga may gamay nga premyo nga kuwarta para sa pagdaug bilang ikaduha sa isa ka paindis-indis. Ini isa ka dako nga panaksihon para sa akon nga ang Dios buhi, nga Sia nagapalangga kag nagaulikid sa akon kag magatigana (para sa akon).
Napuno ako sing pagpasalamat kag pagpalangga para sa akon Langitnon nga Amay kag Manluluwas. Sa pamatyag ko daw malupok ako! Luyag ko gid nga ipakita kon daw ano ako kamapinasalamaton, nga dayawon ang Dios sa pinakamaayo nga akon masarangan, kag magpaambit sinang balatyagon. Ang iban naghimo sini paagi sa pagkomposo sang isa ka ambahanon, pagsulat sang isa ka binalaybay, ukon pagpinta sang isa ka larawan, apang sa pamatyag ko indi ko masarangan ang paghimo sang bisan diin man sinang mga butang. Akon nahunahuna nga ang bagay lamang nga akon sarang mahatag nga hustohan lang nga pagdayaw amo ang akon kabuhi—nga mangin “isa ka huwaran sa mga nagatuo” (1 Timoteo 4:12), sa paghatag sang akon kabuhi kay Cristo. Amo lang ina ang Iya ginapangayo, kag amo lang ina ang tanan nga sarang ko mahatag.