2011
’Tol, Nakapangako Na Ako
July 2011


Mensahe sang Unang Panguluhan, Hulyo 2011

‘Tol, Nakapangako Na Ako

Duha ka mag-utod nga pamatan-on nagtindog sa isa ka gamay nga banglid nga nagatamwa sa matin-aw nga tubig sang isa ka maasul nga lawa. Isa ini sadto ka bantog nga lulumpatan [diving spot], kag ang mag-utod masami nagasugilanon nga maglumpat—isa ka butang nga ila nakita nga ginahimo sang iban.

Bisan pa nga pareho nila luyag maglumpat, wala sing isa sa ila nga luyag mag-una. Ang kataason sang banglid indi man gid tuman, apang para sa duha ka pamatan-on, ang kataason sini daw nagadugang sa tion nga magsugod sila sa pagtamwa—kag ang ila kaisog madasig nga nagatahaw.

Sang ulihi, ang isa ka utod nagtikang sang isa niya ka tiil sa bibi sang banglid kag determinado nga nagpasulong. Sa sina nga tion ang iya utod naghutik, “Maayo pa seguro mahulat na lang kita sang sunod nga tig-ilinit.”

Apang, ang pwersa sang una nga utod nagaduso na sa iya pasulong. “’Tol,” sabat niya, “Nakapangako na ako!”

Naglumpat sia sa tubig kag madasig nga nagbutwa nga nagsinggit sang kadalag-an. Ang ikaduha nga utod nagsunod man gilayon. Pagkatapos, pareho sila nga nagkadlaw parte sa katapusan nga mga pulong sang una nga pamatan-on antes sia maglumpat sa tubig: “Tol, nakapangako na ako.”

Ang pangako daw pareho diutay sa paglumpat sa tubig. Kon bala nakapangako ka ukon wala. Kon bala nagapasulong ka ukon nagapabilin nga nagatindog. Wala sing tungatunga. Tanan kita nagaatubang sang mga higayon sa pagpamat-od nga nagabag-o sa nabilin naton nga mga kabuhi. Bilang mga miyembro sang Simbahan, kinahanglan naton pamangkuton ang aton mga kaugalingon, “Malumpat bala ako ukon matindog lang sa bibi? Matikang bala ako pasulong ukon tilawan lang sang akon mga tudlo sa tiil ang kabugnaw sang tubig?”

May pila ka mga sala ang nahimo tungod indi husto ang aton ginahimo; ang iban naman nga mga sala nahimo tungod wala kita sing ginahimo. Ang medyo lang nga pagdedikar sa ebanghelyo sarang magpadulong sa kapaslawan, kasubo, kag kabasulan. Indi ini dapat matabo sa aton tungod mga tawo kita nga may kasugtanan (sa Dios). Nagahimo kita sang mga kasugtanan sa Ginuo kon kita ginabunyagan kag kon kita magsulod sa balay sang Ginuo. Ang mga lalaki nagahimo sang mga kasugtanan sa Ginuo kon sila ginaordin sa priesthood. Wala na sing mas importante pa sangsa pagtipig sang pangako nga ginhimo naton sa Ginuo. Dumdumon naton ang sabat nanday Rachel kag Lea sa kay Jacob sa Daan nga Katipan. Yadto simple lang kag direkta kag nagpakita sang ila pangako: “Ano man ang ginsiling sang Dios sa imo, himoa” (Genesis 31:16).

Ang yadtong medyo lang nga dedikado mahimo magpaabot sa pagbaton sang medyo lang nga mga bugay sang panaksihon, kalipay, kag paghidaet. Ang mga bintana sang langit mahimo nga medyo lang nga bukas para sa ila. Indi bala kabuangan inang magpanumdom, “Idedikar ko ang akon kaugalingon sing 50 porsyento sa karon, apang kon si Cristo mag-abot na sa Ikaduha nga Pagkari, idedikar ko ang akon kaugalingon sing 100 porsyento”?

Ang pagpangako sa aton mga kasugtanan sa Ginuo amo ang bunga sang aton pagkahaylo. Ang pagpangako sa aton Manluluwas kag sa Iya Simbahan nagapasad sang aton pamatasan kag nagapabakod sang aton espiritu agud nga kon makita naton si Cristo, hakson Niya kita kag magsiling, “Maayo gid, ulipon nga maayo kag matutum” (Mateo 25:21).

May yara sing kinalain sa tunga sang tinutuyo kag buhat. Ang yadtong nagatuyo pa lamang sa pagpangako mahimo nga magpamalibad sa tagsa ka tion. Ang yadtong matuodtuod gid nga nagapangako direkta nga nagaatubang sang ila mga hangkat kag nagasiling sa ila mga kaugalingon, “Huo, mahimo nga maayo kaayo ina nga rason agud padugayon, apang nakahimo ako sang mga kasugtanan, gani himuon ko ang ginpangako ko nga himuon.” Nagatuon sila sang balaan nga mga kasulatan kag maukod nga nagapangita sang giya sang ila Amay sa Langit. Nagabaton kag nagapasangkad sila sang ila mga calling sa Simbahan. Nagatambong sila sa ila mga miting. Nagahimo sila sang ila home ukon visiting teaching.

Isa ka hulubaton sang mga Aleman nagasiling, “Ang mga promisa kaangay sang bilog nga bulan. Kon ang mga ini indi matuman sing gilayon, magatahaw ang mga ini sing amat-amat.” Bilang mga miyembro sang Ang Simbahan ni Jesucristo sang mga Santos sa Ulihing mga Adlaw, nangako kita sa pagpangabuhi sa dalan sang pagkadisipulo. Nangako kita sa pagsunod sa halimbawa sang aton Manluluwas. Hunahunaa kon paano ang kalibutan mabugayan kag mabag-o para sa kaayuhan kon ang tanan nga mga miyembro sang Simbahan sang Ginuo magpangabuhi tuhoy sa ila matuodtuod nga potensyal—nahaylo sa kaidadalman sang ila mga kalag kag nakapangako sa pagpasad sang ginharian sang Dios.

Sa pila ka paagi, ang tagsa sa aton nagatindog sa isa ka punto sang desisyon nga nagatamwa sa tubig. Akon ginapangamuyo nga makaangkon kita sang pagtuo, makapadayon, makaatubang sang aton mga ginakahangaw-an kag mga pagpangduhaduha nga may kaisog, kag maghambal sa aton mga kaugalingon, “Nakapangako ako!”

Pagtudlo gikan sa Sining Mensahe

“Isa ka paagi sa pagbulig sa mga nagatuluon nga mahangpan ang mga prinsipyo sang ebanghelyo amo ang pagpadrowing sa ila sang mga larawan. Ang pagdrowing nagatugot sa ila sa pagtukib kag pagpahayag sang ila paghangop kag mga balatyagon tuhoy sa mga sugilanon kag mga prinsipyo sang ebanghelyo” (Teaching, No Greater Call [1999], 166). Binagbinaga ang pagbasa sang artikulo, nga nagatalakay sang prinsipyo sang pagdedikar sa ebanghelyo, kag dayon pangabaya kon sin-o man ang maluyag nga magdrowing sang larawan sang isa ka hilikuton sa ebanghelyo nga nagapakita sang dedikasyon. Ang mas magagmay nga kabataan mahimo nga magkinahanglan sang mga panugyan parte sa kon ano ang drowingon.

I-print