2013
Συμμετοχή με έναν φίλο
Φεβρουαρίου 2013


Νέοι

Μιλώντας με μία φίλη

Μία ημέρα ενώ μελετούσα για την τάξη μου τού σεμιναρίου, είχα μία όμορφη και ξεχωριστή εντύπωση. Καθώς μελετούσα το μάθημα για την επομένη ημέρα, είδα το πρόσωπο μίας φίλης από το σχολείο και είχα το δυνατό συναίσθημα ότι θα έπρεπε να μοιραστώ τη μαρτυρία μου με αυτήν.

Παρά τη σαφήνεια αυτής τής εντυπώσεως, φοβόμουν. Ανησυχούσα ότι η φίλη μου θα μπορούσε να με απορρίψει, ιδιαιτέρως γιατί δεν φαινόταν να είναι το είδος τού κοριτσιού που θα ενδιαφερόταν να προσχωρήσει στην Εκκλησία.

 Ξανασκέφτηκα μία ομιλία από την αδελφή Μαίρη Κουκ τής γενικής προεδρίας των Νέων Γυναικών στην οποία μας προέτρεψε να εργασθούμε σκληρά και να είμαστε γενναίες1. Ήθελα να γίνω έτσι, επομένως έγραψα σε αυτό το κορίτσι ένα γράμμα και κατέθεσα μαρτυρία για την πραγματικότητα τής Εκκλησίας και για την αγάπη μου για το Βιβλίο τού Μόρμον. Την επομένη έριξα ένα αντίγραφο τού Βιβλίου τού Μόρμον, μαζί με το γράμμα μου, μέσα στην τσάντα της.

 Προς έκπληξή μου, η φίλη μου ήταν πολύ δεκτική στο Ευαγγέλιο. Αρχής γενομένης από εκείνη την ημέρα, θα μου έλεγε σχετικώς με το τι είχε μάθει στη μελέτη της για το Βιβλίο τού Μόρμον. Λίγες εβδομάδες αργότερα τη σύστησα στους ιεραποστόλους. Σχεδόν αμέσως έλαβε επιβεβαίωση από το Άγιο Πνεύμα ότι όσα μάθαινε ήταν αληθινά. Οι ιεραπόστολοι και εγώ κλάψαμε όταν μας είπε για τα αισθήματά της. Η φίλη μου σύντομα βαπτίσθηκε και οι γονείς της εξεπλάγησαν που είδαν τις αλλαγές οι οποίες είχαν συμβεί σε αυτήν.

 Είμαι τόσο ευτυχισμένη που ήμουν ικανή να ξεπεράσω τους φόβους μου και να βοηθήσω στο να φέρω το Ευαγγέλιο στη ζωή της.

Σημείωση

  1. Βλέπε Μαίρη Κουκ: «Ποτέ, ποτέ, ποτέ μην εγκαταλείπεις!» Λιαχόνα, Μάιος 2010, 117–19.