Μήνυμα τής Πρώτης Προεδρίας, Μάρτιος 2013
Σώπα, ησύχασε
Μία ημέρα πριν μερικά χρόνια, αφού τελείωσα τη δουλειά μου στο γραφείο, αισθάνθηκα μία έντονη παρακίνηση να επισκεφθώ μια ηλικιωμένη χήρα που νοσηλευόταν σε ένα κέντρο φροντίδος ηλικιωμένων στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ. Πήγα κατευθείαν εκεί με το αυτοκίνητό μου.
Όταν μπήκα στο δωμάτιό της, το βρήκα άδειο. Ρώτησα έναν νοσηλευτή πού βρισκόταν και με οδήγησε σε ένα σαλόνι. Εκεί βρήκα αυτή τη γλυκιά χήρα να κάθεται μαζί με την αδελφή της και μια άλλη φίλη. Είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση μαζί.
Όπως κουβεντιάζαμε, μπήκε ένας άνδρας στο δωμάτιο για να αγοράσει ένα κουτάκι σόδα από το μηχάνημα αυτόματης πώλησης. Μου έριξε μια ματιά και είπε: «Μα, εσύ είσαι ο Τομ Μόνσον».
«Ναι», απήντησα. «Και εσύ μοιάζεις με έναν Χέμινγουαιη».
Παραδέχτηκε ότι ήταν ο Στήβεν Χέμινγουαιη, ο γιος τού Άλφρεντ Γιουτζίν Χέμινγουαιη, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως σύμβουλός μου, όταν ήμουν επίσκοπος πριν πολλά χρόνια και τον οποίον φώναζα Τζιν. Ο Στήβεν μού είπε ότι ο πατέρας του βρισκόταν εκεί, στο ίδιο κτήριο, και ήταν ετοιμοθάνατος. Ο Τζιν φώναζε το όνομά μου και η οικογένεια θέλησε να επικοινωνήσει μαζί μου, όμως δεν είχε μπορέσει να βρει το τηλέφωνό μου.
Αμέσως ζήτησα συγγνώμη και ανέβηκα με τον Στήβεν στο δωμάτιο τού πρώην συμβούλου μου, όπου βρίσκονταν και άλλα από τα παιδιά του. Η σύζυγός του είχε πεθάνει πολλά χρόνια πριν. Τα μέλη τής οικογένειας θεώρησαν τη συνάντησή μου με τον Στήβεν στο σαλόνι ως μια απάντηση από τον Επουράνιο Πατέρα μας στη μεγάλη επιθυμία τους να δω τον πατέρα τους προτού πεθάνει και να ανταποκριθώ στο κάλεσμά του. Κι εγώ πίστευα το ίδιο, διότι αν ο Στήβεν δεν είχε μπει στο δωμάτιο ακριβώς την ώρα που επισκεπτόμουν την ηλικιωμένη γυναίκα, δεν θα είχα μάθει καν ότι ο Τζιν βρισκόταν σε εκείνο το κτήριο.
Του δώσαμε μια ευλογία. Επικράτησε ένα πνεύμα ειρήνης. Ήταν μια ωραία επίσκεψη και μετά έφυγα.
Το επόμενο πρωί ένα τηλεφώνημα μάς έκανε γνωστό ότι ο Τζιν Χέμινγουαιη είχε πεθάνει—20 ακριβώς λεπτά αφού έλαβε την ευλογία από τον γιο του και εμένα.
Προσευχήθηκα σιωπηλά, ευχαριστώντας τον Επουράνιο Πατέρα για την καθοδηγητική επιρροή Του, η οποία με είχε παρακινήσει να επισκεφθώ το κέντρο φροντίδος ηλικιωμένων και με είχε οδηγήσει στον αγαπημένο φίλο μου, Άλφρεντ Γιουτζίν Χέμινγουαιη.
Θέλω να πιστεύω ότι οι σκέψεις τού Γιουτζίν Χέμινγουαιη εκείνο το βράδυ—όταν αισθανθήκαμε το φως του Πνεύματος, συμμετείχαμε σε ταπεινή προσευχή και προφέραμε μια ευλογία ιεροσύνης—απηχούσαν τα λόγια που αναφέρονται στον ύμνο “Master, the Tempest Is Raging” («Διδάσκαλε, η θύελλα μαίνεται»):
Καθυστέρησέ την, ω ευλογημένε Λυτρωτή!
Μη με αφήσεις πια μόνο,
κι όλο χαρά θα καταφύγω στο λιμάνι το ευλογημένο.
Και θα αναπαυθώ στην ευτυχισμένη ακτή.
Πάντα μου αρέσει αυτός ο ύμνος και δίνω μαρτυρία για την παρηγοριά που προσφέρει:
Είτε η οργή τής μανιασμένης θάλασσας
είτε δαίμονες ή άνθρωποι ή άλλο τι,
καμιά θάλασσα δεν μπορεί να καταπιεί το πλοίο όπου είναι εκεί
ο Κύριος τού ωκεανού, τής γης, των ουρανών.
Όλοι θα υποταχθούν γλυκά στο θέλημά σου:
Σώπα, ησύχασε.1
Μέσα σε δάκρυα και δοκιμασίες, μέσα σε φόβους και θλίψεις, μέσα στο ψυχικό άλγος και τη μοναξιά, όταν χάσουμε αγαπημένα άτομα, υπάρχει η διαβεβαίωση ότι η ζωή είναι παντοτινή. Ο Κύριος και Σωτήρας μας είναι ο ζωντανός μάρτυρας ότι αυτό ισχύει.2 Τα λόγια Του στην αγία γραφή αρκούν: «Ησυχάστε και γνωρίστε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (Ψαλμοί 46:10). Καταθέτω μαρτυρία για την αλήθεια αυτή.
© 2013 υπό Intellectual Reserve, Inc. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα. Printed in Germany. Έγκριση αγγλικού κειμένου: 6/12. Έγκριση μετάφρασης: 6/12. Μετάφραση τού First Presidency Message, March 2013. Greek. 10663 133