2013
W jaki sposób należy służyć w powołaniach kapłańskich?
Kwiecień 2013 r.


W jaki sposób należy służyć w powołaniach kapłańskich

Zaczerpnięte z przemówienia wygłoszonego podczas wiosennej konferencji generalnej w 1987 r.

Prezydent Thomas S. Monson

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad wartością ludzkiej duszy? Czy kiedykolwiek rozmyślaliście nad potencjałem, który tkwi w każdym z nas?

Pewnego razu uczestniczyłem w konferencji palika, podczas której mój były prezydent palika — Paul C. Child otworzył Nauki i Przymierza, rozdział 18., i przeczytał następujący werset: „Pomnij, że wielka jest wartość dusz w oczach Boga” (werset 10).

Następnie zapytał: „Jaką wartość ma ludzka dusza?”. Po odpowiedź nie zwrócił się do biskupa, prezydenta palika czy członka rady wyższych kapłanów, ale do prezydenta kworum starszych.

Zaskoczony brat nie odpowiedział od razu, ale po dłuższej chwili namysłu rzekł: „Wartością ludzkiej duszy jest możliwość upodobnienia się do Boga”.

Wszyscy zebrani rozmyślali nad tą wypowiedzią. Prezydent Child dalej kontynuował swoją lekcję, podczas gdy ja nadal zastanawiałem się nad tymi natchnionymi słowami.

Dosięgnięcie, nauczanie i zmienianie tych cennych dusz, które Ojciec przygotował na przyjęcie tego przesłania, jest wielkim zadaniem. Sukces rzadko przychodzi z łatwością. W większości przypadków poprzedzają go łzy, próby, zaufanie i świadectwo.

Słudzy Boga odnajdują pocieszenie w słowach Mistrza, który zapewnia: „Oto jestem z wami po wszystkie dni” (Ew. Mateusza 28:20). Ta niesamowita obietnica wspiera was bracia — posiadacze kapłaństwa Aarona — w waszych powołaniach przywódczych w kworum diakonów, nauczycieli i kapłanów. Zachęca was do przygotowania się do służby na polu misyjnym. Pociesza was w momentach, kiedy odczuwacie rezygnację — co przydarza się każdemu z nas.

„Przeto nie bądźcie znużeni czynieniem dobra” — powiedział Pan — „bowiem kładziecie podwaliny wielkiego dzieła. Z małych rzeczy wynika to, co jest wielkie.

Oto Pan wymaga serca i ochotnego umysłu” (NiP 64:33–34). Trwająca wiara, stałe zaufanie i żarliwe pragnienie charakteryzują osoby, które służą Panu całym sercem.

Jeżeli ktokolwiek z was braci będący w zasięgu mojego głosu czuje, że nie jest przygotowany do podjęcia działań w odpowiedzi na wezwanie do służby, poświęcenia, błogosławienia życia innych ludzi, niech zapamięta tę prawdę: „Kogo Bóg powołuje, tego przygotowuje”.

Zdjęcie — Cody Bell © IRI