Gençlik
İnançla Hareket Eden
Yazar North Carolina, ABD’de yaşamaktadır.
Winter Quarters, Nebraska, ABD’de öncülerin yıllar önce yaşadığı topraklarda yürüdüğüm günü asla unutmayacağım. Bu topraklar neredeyse sanki bir açık hava tapınağını ziyaret ettiğimi hissettiğim kadar kutsaldı.
Gözlerim yaşlarla dolmuştu ve her şeyi bulanık görüyordum. Bir anıt gördüm ama detayları pek fark edemedim. Gözyaşlarımı sildiğimde, önümde bir adam ve kadının yüzlerinin kederle kaplı olduğunu gördüm. Yaklaştıkça, ayaklarının dibinde bir bebeğin mezarda yattığını gördüm.
Bu manzara karşısında o kadar çok duygulandım ki: Üzüntü, kızgınlık, minnettarlık ve sevinç ile doldum. O Azizlerin hissettiği acıları dindirmek istedim, ama aynı zamanda sevindirici haber için yaptıkları fedakarlıklar için minnettarlık duydum.
Winter Quarters’taki tecrübem Cennetteki Baba’nın sevindirici haberi çocuklarına verdiğini ve onlara istediklerini şekilde özgür iradelerini kullanmalarına izin verdiğini fark etmemi sağladı. O bebeğin anne babası daha kolay bir yolu seçebilirlerdi. Peygamberi takip etmek ve sevindirici haberi yaşamak, bu öncülerin çocuklarını gömmeleri anlamına geldiğinde bile ileriye doğru adım atmalarını gerektirdi. Ancak onlar sevindirici haberi hayatlarında uygulamayı ve yaşadıkları zorlukları kabul etmeyi seçtiler. Azizlerin kendilerini sevindirici habere adamalarının ve ileri doğru atılma azimlerinin inanç ve ümide bağlı olduğunu öğrendim ki onlar parlak bir geleceği umuyorlar ve Rab’bin kendilerini tanıdığına ve acılarını dindireceğine inanıyorlardı.