Dom: centrum nauki
Kiedy nauczanie w kościele potwierdza to, czego uczymy się w domu, tworzymy mocny fundament dla życia ewangelią.
„Proszę, przeczytajcie na przyszłą lekcję wyznaczone fragmenty pism świętych”. Czy te słowa brzmią znajomo? Zazwyczaj wypowiada je nauczyciel pod koniec kościelnej lekcji.
I chociaż nie ulega wątpliwości, że przygotowanie do niedzielnej lekcji jest ważne, czy nie czujecie czasem, że głównym celem waszego studiowania i rozważania pism świętych jest pełna gotowość na niedzielę?
Tak naprawdę powinno być całkiem odwrotnie.
Wszystkie kościelne „nauki, programy i zajęcia […] koncentrują się na domu i są wspierane przez Kościół”1. To oznacza, że w istocie sednem spotkań w Kościele jest wspieranie procesu nauki indywidualnej i nauki w rodzinach. Jak powiedział przewodniczący biskup Gary E. Stevenson: „Podstawowym miejscem nauki jest dom”2. Kiedy uczenie się i nauczanie mają miejsce w domu, niosą ze sobą moc, która może prowadzić do nawrócenia.
„Nikt nie umniejsza znaczenia nauki w kaplicy czy w domu spotkań — mówi Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów. — Wszyscy nauczamy w ten sposób od lat, ale chcielibyśmy, aby nauka trwała nieprzerwanie przez cały czas naszego życia”3. Jeśli będziecie starać się wykorzystywać wszystkie chwile życia waszej rodziny, aby czegoś nauczać, możecie zbudować mocną podstawę „domu nauki” (NiP 88:119), który zapewni wam i waszej rodzinie duchową przystań i ochronę.
Nauka w domu
Być może nie od razu zobaczycie rezultaty, ale jeśli skorzystacie z okazji do zdobywania i przekazywania wiedzy wśród rutynowych czynności każdego dnia, może to przynieść wspaniałe efekty. Oto jak kilka rodzin zauważyło wpływ tych zmian w swoim życiu.
Zwyczajne sytuacje
„Zdarzają się chwile, gdy możemy czuć się skrępowani formalną rozmową na temat związany z ewangelią. Chwile nieformalnej nauki są błogosławieństwem i pozwalają nam przekazywać naszym dzieciom ważne lekcje. Poza tym, w ciągu dnia jest znacznie więcej okazji do nieformalnej nauki niż sposobności do formalnego nauczania, więc wykorzystujemy te momenty, by uczyć nasze dzieci ważnych zasad. Na przykład: uczę uczciwości, gdy jestem na zakupach w sklepie spożywczym. Moje dzieci łatwiej uczą się pewnych zasad, gdy widzą, jak je stosować w praktyce”.
Mona Villanueva, Filipiny
Dojazdy do szkoły i rozmowy
„Co rano jeżdżę z moimi córkami do szkoły autobusem. Mamy wtedy wiele okazji do rozmowy. Niedawno widzieliśmy małżonków, którzy się sprzeczali. Córki szybko odwróciły się w moją stronę i czekały na moją reakcję. Zamiast tego zapytałem je, jak się czują, widząc to zajście. Powiedziały, że ich zdaniem mężczyzna nigdy nie powinien zwracać się do swojej żony w ten sposób. Potem rozmawialiśmy o małżeństwie i związkach międzyludzkich. Nasza 30-minutowa podróż autobusem była bardzo budująca i wzbogacająca”.
Mario Lorenz, Gwatemala
Przekąski i tworzenie więzi
„Dzięki chwilom nieformalnej nauki tworzę silniejszą więź z moimi dziećmi. Po powrocie ze szkoły siadamy razem przy kuchennym stole, by zjeść mały podwieczorek, i rozmawiamy o tym, co wydarzyło się tego dnia w szkole. Zazwyczaj jedno z nich mówi coś, co powiedział kolega, lub opowiada, jak się czuło, gdy coś się stało lub gdy ktoś coś powiedział. Wtedy mogę złożyć osobiste świadectwo i porozmawiać o tym, jak dziecko czuło się w danej sytuacji. Myślę, że dzięki takim otwartym rozmowom, kiedy dzieci są rozluźnione, są one — kiedy zachodzi taka potrzeba — bardziej skłonne do rozmowy o ważnych sprawach, bo ufają rodzicom i wiedzą, że zostaną wysłuchane”.
Alyson Frost, Grecja
Krąg opieki
„Moja żona i ja zdajemy sobie sprawę z tego, że obowiązek nauczania naszych dzieci spoczywa w pierwszej kolejności na nas, a nie na naszych przywódcach, ale doceniamy ich wysiłki i wspomagamy ich, gdy to możliwe. W naszym okręgu są wspaniali przywódcy, którzy naprawdę skupiają się na młodzieży i dzieciach, i w oparciu o poczynania ich rodziców, robią wszystko, co mogą, by pomóc im dostrzec pełnię ich potencjału. Spotykam się z biskupem przy różnych okazjach, mam dobry kontakt z przywódcami młodzieży i często pytam o moje dzieci i ich postępy. Dzięki temu, że często rozmawiamy o rozwoju dzieci, wszyscy lepiej rozumiemy, jak pomóc każdemu z nich”.
Jesse N. Arumugam, RPA
Siła w pismach świętych
„Studiowanie pism świętych pomaga mi uczyć się o Chrystusie i Jego cechach. Dzięki temu mogę stawać się Jemu podobny. Studiowanie daje mi też większą obfitość Ducha, który prowadzi mnie i podpowiada, jak stosować rzeczy, o których się uczyłem, abym był gotów stawić czoła życiowym wyzwaniom i pokusom rzucanym mi pod nogi przez Szatana. Wiem, że bez tego błogosławieństwa w moim życiu nie wykorzystam mojego potencjału syna Boga”.
Nathan Woodward, Anglia
Nauka w kościele 10 zasad, które powinien znać każdy nauczyciel
Wzmacniając oddziaływanie uczenia się i nauczania w domu, możemy polepszyć doświadczenia z lekcji w kościele. Stosując tych 10 zasad, nauczyciele będą wspomagać nawrócenie swoich uczniów.
-
Zasięgnij rady rodziców, którzy pełnią podstawową rolę jako nauczyciele i dowiedz się, jakie potrzeby mają członkowie klasy. Nauczaj w oparciu o tę wiedzę.
-
Z Duchem przygotuj się do lekcji i z Nim nauczaj. Przygotuj pytania i zajęcia, które skłonią do rozmów prowadzonych w Duchu i które pokrzepią duchowo uczestników lekcji.
-
Nauczaj ludzi, nie nauczaj lekcji.
-
Skup się na głównych doktrynach ewangelii.
-
Staraj się zgłębić jedną czy dwie ważne zasady, zamiast omawiać cały materiał lekcyjny.
-
Zaproś towarzystwo Ducha, pozwalając każdemu uczniowi brać czynny udział w lekcji (zob. NiP 88:122).
-
Nie zapomnij o pełnej mocy zachęcie do działania — nie tylko do lektury w domu, ale też do życia według poznanych zasad.
-
Składaj świadectwo o doktrynie, której uczysz. Rób to na koniec lekcji i zawsze wtedy, gdy skłania cię do tego Duch.
-
Żyj zgodnie z ewangelią i „uporządkuj swój dom” (zob. NiP 93:43–44, 50).
-
Znajduj sposoby na naukę przy nieformalnych okazjach w codziennym życiu.