“Ako Ba, Ginoo?”
Ihiklin nato ang atong garbo, motan-aw lapas sa atong panghambog, ug sa kamapainubsanon mangutana, “Ako ba, Ginoo?”
Mao kadto ang katapusang gabii sa pagka-mortal sa atong pinalanggang Manluluwas, ang gabii sa wala pa Siya mohalad sa iyang Kaugalingon isip lukat alang sa tanang katawhan. Samtang Iyang gipikaspikas ang tinapay uban sa Iyang mga disipulo, aduna Siyay gisulti nga siguradong nakapahadlok ug nakapasubo kaayo kanila. “Usa kaninyo magabudhi kanako,” miingon Siya kanila.
Ang mga disipulo wala magduda sa kamatuoran sa unsay Iyang gisulti. Ni sila milingi sa palibut, mitudlo sa lain, ug nangutana, “Siya ba?”
Hinoon, sila “nanagsubo pag-ayo, ug misugod sila sa pagtinagsag ingon kaniya, Ako, ba Ginoo?”1
Naghunahuna ko kon unsa kahay buhaton sa matag usa kanato kon kita ang gipangutana niana sa Manluluwas. Motan-aw kaha kita sa naglibut kanato ug moingon sa atong mga kasingkasing, “Si Brother Johnson siguro iyang gipasabut. Dugay na kong nagduda niya”, o “Maayo kay naa dinhi si Brother Brown. Kinahanglan gayud siya nga makadungog niini nga mensahe”? O kita kaha, sama niadtong mga tinun-an sa karaan, motan-aw sa kaugalingon ug mangutana nga matugkaron: “Ako ba?”
Niining yano nga mga pulong, “Ako ba, Ginoo?” anaa ang sinugdanan sa kaalam ug ang dalan sa personal nga pagkakabig ug malungtarong kausaban.
Ang Sambingay sa mga Dandelion
Sa una adunay tawo kinsa malingaw maglakaw-lakaw sa gabii libut sa iyang kasilinganan. Mahinangpon siyang moagi ilabi na sa balay sa iyang silingan. Kini nga silingan nindot kaayo pagkaatiman ang iyang nataran, mga bulak kanunay nanglimbukad, ang mga kahoy himsog ug labong. Klaro nga ang silingan naningkamot og maayo aron adunay nindot nga nataran.
Apan usa ka adlaw samtang ang tawo miagi sa balay sa iyang silangan, nakakita siya sa usa ka dako, yellow nga dandelion nga sagbut sa tunga-tunga niining nindot nga nataran.
Wala kini mahiangay sa dapit mao nga nakalitan siya niini. Nganong wala man kini ibta sa iyang silingan? Dili ba ni niya makita? Wala ba siya masayud nga ang dandelion makasabwag og mga liso nga motubo ngadto sa dinosenang dugang nga mga sagbut?
Kining nag-inusarang dandelion nakahasol kaayo kaniya, ug gusto niya nga adunay buhaton niini. Ibtun na lang ba niya kini? O isprihan niya og pangpatay sa sagbut? Tingali kon moadto siya sa gabii, sekreto niya kining maibut.
Kini maoy iyang gihunahuna samtang naglakaw siya padulong sa kaugalingon niyang panimalay. Misulod siya sa iyang balay nga wala gani mopasiplat sa iyang kaugalingong nataran—nga napuno sa gatusan ka mga yellow nga dandelion.
Mga Troso ug Mga Puling
Kini nga istorya nagpahinumdom ba kanato sa mga pulong sa Manluluwas?
“Nganong tan-awon mo man ang puling nga anaa sa mata sa imong igsuon, ug wala hinoon nimo tagda ang troso nga anaa sa kaugalingon mong mata? …
“… Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon mong mata; ug unya makakita kana pag-ayo sa pagkuhit sa puling gikan sa mata sa imong igsuon.”2
Kini nga istorya kabahin sa mga troso ug mga puling ingon og konektado kaayo sa dili nato klaro nga pagtan-aw sa atong kaugalingon. Dili ko sigurado nganong maayo kaayo kitang mamantay ug mosugyot og mga solusyon sa mga sayop sa ubang tawo, samtang kasagaran maglisud kita sa pagkakita sa kaugalingon natong mga sayop.
Pipila ka tuig ang milabay dihay balita kabahin sa usa ka tawo kinsa nagtuo nga kon iyang nusnusan og lemon juice ang iyang nawong, dili na siya makita sa camera. Busa gibutangan niya og lemon juice ang tibuok niyang nawong, migawas, ug mitulis og duha ka banko. Wala magdugay nadakpan siya sa dihang ang iyang dagway gipakita sa balita pagkagabii. Sa dihang ang pulis mipakita ngadto sa tawo sa mga video niya gikan sa mga security camera, dili siya makatuo sa iyang nakita. “Pero aduna koy lemon juice sa akong nawong!” siya mideklarar.3
Sa dihang usa ka scientist sa Cornell University nakadungog niini nga istorya, nahingangha siya nga ang usa ka tawo wala gayud masayud sa iyang pagkadili kamao. Aron sa pagtino kon problema ba kini sa kinatibuk-an, duha ka tigsiksik midapit sa mga estudyante sa kolehiyo sa pag-apil sa sunod-sunod nga mga pagsulay sa lain-laing mga kahanas sa kinabuhi ug dayon graduhan nila ang ilang gibuhat. Ang mga estudyante nga dili maayo og nahimo mao ang mga dili kamao nga motimbang-timbang sa ilang kaugalingong nabuhat—pipila kanila mibana-bana sa ilang grado nga mas taas og lima ka pilo kay sa unsay tinuod.4
Kining pagtuon gisubli sa daghang mga paagi, nga mao ra gihapon ang konklusyon: daghan kanato maglisud sa pagtan-aw sa atong kaugalingon kon unsa gayud kita, ug bisan ang malampusong mga tawo taas ra ang pagtan-aw sa kaugalingong nabuhat ug gipakaubos pagtan-aw ang mga nabuhat sa uban.5
Dili tingali kaayo importante kon sobra ra ang atong pagtan-aw sa atong kamaayo nga mo-drayb o unsa kamaayo kitang mobunal sa bola sa golf. Apan kon magsugod kita pagtuo nga ang atong mga nabuhat sa panimalay, sa trabaho, ug sa simbahan mas dako kay sa tinuod, gipugngan nato ang atong kaugalingon nga makita ang mga panalangin ug mga oportunidad nga mapalambo ang atong kaugalingon sa mahinungdanon ug lawom nga mga paagi.
Espirituhanong mga Dapit nga Nasalipdan
Usa ka kaila nako kanhi nagpuyo sa usa ka ward nga dunay pipila sa labing taas nga mga statistic sa Simbahan—daghan ang manambong, daghan ang mag-home teaching, ang mga bata sa Primary kanunay nga buotan, lamian ang mga panihapon sa ward nga panagsa rang mausik sa salog, ug sa akong hunahuna walay bisan unsang panaglalis sa mga dula sa Simbahan.
Ang akong higala ug ang iyang asawa sa wala madugay gitawag sa pagmisyon. Sa dihang namalik sila paglabay sa tulo ka tuig, kini nga magtiayon natingala pagkasayud nga samtang nagmisyon sila, 11 ka kaminyoon natapos sa diborsyo.
Bisan tuod ang ward adunay dayag nga timailhan sa kamatinud-anon ug kalig-on, dunay makaguol nga nahitabo sa mga kasingkasing ug kinabuhi sa mga miyembro. Ug ang makahasol nga butang mao nga kining sitwasyon dili talagsaon. Ang ingon niana nga makahadlok ug sa kasagaran wala kinahanglana nga mga butang mahitabo kon ang mga miyembro sa Simbahan mobalewala sa mga baruganan sa ebanghelyo. Tingali sa gawas nga mga disipulo ni Jesukristo, apan sa sulod ang ilang mga kasingkasing nahimulag sa ilang Manluluwas ug sa Iyang mga pagtulun-an. Hinay-hinay silang mibiya gikan sa mga butang sa Espiritu ug mibalhin ngadto sa mga butang sa kalibutan.
Ang kanhi takus nga mga tighupot sa priesthood nagsugod sa pagsulti sa ilang kaugalingon nga ang Simbahan maayo alang sa mga babaye ug mga bata apan dili alang kanila. O ang pipila nakumbinsir nga ang ilang busy nga eskedyul o talagsaon nga mga kahimtang nagtugot kanila nga dili moapil sa inadlaw-adlaw nga mga debosyon ug serbisyo nga makapaduol kanila sa Espiritu. Niining panahon sa sobrang pagmahal ug pagpangatarungan sa kaugalingon, sayon ra ang pagpangita og rason sa dili kanunay nga pag-ampo sa Dios, paglangay-langay sa pagtuon sa kasulatan, paglikay sa mga miting sa Simbahan ug family home evening, o pagbayad og matinuoron nga ikapulo ug mga halad.
Mga kaigsoonan, mahimo ba nga tan-awon ninyo ang sulod sa inyong mga kasingkasing ug mangutana sa yano nga pangutana: “Ako ba, Ginoo?”
Misugod ba kamo sa pagbalewala—bisan gamay—“sa gikatugyan [kaninyo] nga … ebanghelyo sa dalaygong Dios”?6 Gitugutan ba ninyo “ang dios niining kalibutana” nga mabutaan ang inyong mga hunahuna sa “kahayag sa mahimayaon nga ebanghelyo ni Kristo”?7
Minahal ko nga mga higala, minahal nga kaigsoonan, pangutan-a ang inyong mga kaugalingon, “Unsa may akong gibahandi?”
Nakatutok ba ang inyong kasingkasing sa haruhay nga mga butang niini nga kalibutan, o nakatutok ba kini sa mga pagtulun-an ni Jesukristo? “Kay hain gani ang inyong bahandi, tua usab ang inyong kasingkasing.”8
Aduna bay dakong impluwensya ang Espiritu sa Dios kaninyo? Kamo ba “pinagamut ug pinasukad” sa gugma sa Dios ug sa inyong isig ka tawo? Migahin ba kamo og igo nga panahon ug kamamugnaon aron sa pagdala og kalipay sa inyong kaminyoon ug pamilya? Naningkamot ba kamo nga makab-ot ang labing taas nga tumong nga masabtan ug masunod “ang gilapdon ug ang gitas-on ug ang kahabugon ug ang giladmon”9 sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo?
Kaigsoonan, kon dako ang inyong tinguha sa pag-ugmad og Kristohanong mga kinaiya sa “hugot nga pagtuo, hiyas, kahibalo, pagkamapugnganon, pailub, inigsoon pagkamabination, pagkadiosnon, gugma nga putli, mapainubsanon, [ug pagserbisyo],”10 ang Langitnong Amahan mohimo ninyo nga instrumento sa Iyang mga kamot ngadto sa kaluwasan sa daghan nga mga kalag.11
Ang Gianinaw nga Kinabuhi
Kaigsoonan, walay usa nato ganahan nga moangkon kon mitipas na kita gikan sa saktong dalan. Kasagaran atong likayan ang pagtan-aw og maayo sa atong mga kalag ug pag-atubang sa atong mga kahuyang, limitasyon, ug mga kahadlok. Agi og sangputanan, kon moaninaw na kita sa atong kinabuhi, kita motan-aw basi sa atong personal nga mga opinyon, sa ikapangatarungan, ug mga istorya nga atong ipanulti sa atong kaugalingon aron makarason sa dili takus nga mga hunahuna ug mga lihok.
Apan ang klarong pagtan-aw sa atong mga kaugalingon mahinungdanon sa atong espirituhanong paglambo ug kaayohan. Kon ang atong mga kahuyang ug mga kasaypanan magpabiling masalipdan sa kangitngit, nan ang matubsanong gahum sa Manluluwas dili makaayo ug dili maghimo niini nga kalig-on.12 Sa binali nga paagi, ang atong pagkabuta ngadto sa atong tawhanong mga kahuyang mobuta usab kanato sa balaang potensyal nga gihandum sa atong Amahan nga maamuma diha kanato.
Busa unsaon nato paggamit ang putli nga mga kamatuoran sa Dios sa pag-aninaw sa atong mga kalag ug tan-awon ang atong kaugalingon sama sa Iyang pagtan-aw kanato?
Mosugyot ko nga ang balaang kasulatan ug mga pakigpulong nga gihatag sa kinatibuk-ang komperensya naghatag og mga baruganan nga magamit nato sa pag-eksamin sa atong kaugalingon.
Samtang kamo maminaw o magbasa sa mga pulong sa karaan ug modernong mga propeta, likayi ang paghunahuna kon unsaon kaha nga magamit kining mga pulonga ngadto sa laing tawo ug hinoon mangutana niining yano nga pangutana: “Ako ba, Ginoo?”
Kinahanglan moduol kita sa atong Amahan sa Kahangturan uban sa masulub-on nga kasingkasing ug matudloan nga hunahuna. Kinahanglang andam kita nga makat-on ug mag-usab. Ug dako kaayo ang atong makuha pinaagi sa pagpasalig nga magpakabuhi sumala sa gusto sa atong Langitnong Amahan alang kanato.
Kadtong dili gusto nga makat-on ug mausab tingali dili gayud ug labing siguro magsugod sa paghunahuna kon ang Simbahan aduna bay mahatag kanila.
Apan kadtong gustong molambo ug mouswag, kadtong nakakat-on sa Manluluwas ug nagtinguha nga mahimong sama Kaniya, kadtong nagpaubos sa ilang kaugalingon sama sa gamay nga bata ug nagtinguha sa pagpahiangay sa ilang hunahuna ug mga lihok uban sa atong Amahan sa Langit—sila makasinati sa milagro sa Pag-ula sa Manluluwas. Sila siguradong mobati sa magilakon nga Espiritu sa Dios. Sila makatilaw sa dili mahulagway nga kalipay nga mao ang bunga sa maaghup ug mapainubsanong kasingkasing. Sila mapanalanginan uban sa tinguha ug disiplina nga mahimong tinuod nga mga disipulo ni Jesukristo.
Ang Gahum sa Pagkamatarung
Sa akong tibuok kinabuhi, aduna koy oportunidad nga makauban ang pipila sa labing kasaligan ug intelihente nga mga lalaki ug mga babaye niini nga kalibutan. Sa batan-on pa ko, nadasig ako sa mga edukado, makamao, malampuson, ug dinayeg sa kalibutan. Apan sulod sa katuigan, nakaamgo ko nga mas nakadayeg ko sa mga talagsaon ug bulahan nga mga kalag kinsa tinud-anay nga maayo ug dili manglimbong.
Ug dili ba kana ang katuyoan sa ebanghelyo ug ang mabuhat niini kanato? Kini ang maayong balita, ug kini nagtabang kanato nga mahimong maayo.
Ang mga pulong ni Apostol Santiago magamit nato karon:
“Pagasantaon sa Dios ang mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya nagahatag og grasya. …
“Ipahiubos ninyo ang inyong kaugalingon sa atubangan sa Ginoo, ug siya magatuboy kaninyo.”13
Mga kaigsoonan, ihiklin nato ang atong garbo, motan-aw lapas sa atong panghambog, ug sa kamapainubsanon mangutana, “Ako ba, Ginoo?”
Ug kon mahitabo nga ang tubag “Oo, akong anak, adunay mga butang nga kinahanglan nimong ayohon, butang nga Ako makatabang nimo nga mabuntog,” ako nag-ampo nga atong dawaton kini nga tubag, mapainubsanong moangkon sa atong mga sala ug kasaypanan, ug mag-usab sa atong binuhatan pinaagi sa pagkamaayong bana, amahan, ug mga anak. Unta kita gikan karon maningkamot sa tanan nga atong mahimo sa paglakaw nga makanunayon diha sa dalan sa Manluluwas—kay ang klarong pagtan-aw sa atong mga kaugalingon mao ang sinugdanan sa kaalam.
Samtang ato kining buhaton, ang atong manggihatagon nga Dios mogiya kanato; kita “mahimo nga malig-on, ug mapanalanginan sa kahitas-an.”14
Akong minahal nga mga higala, ang unang lakang niining talagsaon ug makatagbaw nga dalan sa pagkadisipulo magsugod sa atong pagpangutana sa yano nga pangutana:
“Ako ba, Ginoo?”
Niini ako mopamatuod ug mobilin kaninyo sa akong panalangin sa pangalan ni Jesukristo, amen.