សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយខែ មិនា ឆ្នាំ 2015
ត្រូវបានឱបក្រសោបដោយ ព្រះពាហុនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់
ខ្ញុំក៏ដូចជាមនុស្សដទៃទៀតដែរ ដែលជារឿយៗត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយវិចិត្រកម្មសិល្បៈ និងដូរ្យតន្ត្រី ។ ពេលមួយខ្ញុំបានឈរសម្លឹងមើលផ្ទាំងគំនូរមួយដ៏វិចិត្រដែលបានគូរដោយវិចិត្រករជនជាតិដាណឺម៉ាកឈ្មោះ ហ្វ្រានស៍ ឆ្វាស្ស មានចំណងជើងថា សេចក្ដីឈឺចាប់ក្នុងសួនច្បារ ។1
ផ្ទាំងគំនូរដ៏វិចិត្រដែលបង្ហាញពីភាពក្រៀមក្រំនេះ ពិពណ៌នាអំពីការលុតជង្គង់ចុះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ានី ។ កាលទ្រង់កំពុងអធិស្ឋាននោះ ស្រាប់តែមានទេវតាមួយអង្គយាងចុះមកគង់ប្រកៀកនឹងទ្រង់ ឱបក្រសោបទ្រង់ដោយព្រះពាហុនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ជួយសម្រាលការឈឺចាប់ ដែលជាជំនួយ និងការគាំទ្រមកពីស្ថានសួគ៌ ។
ដរាបណាដែលខ្ញុំសញ្ជឹងគិតពីផ្ទាំងគំនូរនេះ នោះចិត្ត និងគំនិតខ្ញុំកាន់តែពោរពេញទៅដោយស្មារតីនៃភាពទន់ភ្លន់ និងការដឹងគុណដ៏ជ្រាលជ្រៅ ។ ខ្ញុំអាចយល់បានបន្តិចបន្តួចពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះចាប់ផ្ដើមបញ្ចប់កិច្ចការនៃជីវិតរមែងស្លាប់ដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ដោយលើកដាក់មកលើអង្គទ្រង់នូវអំពើបាបទាំងឡាយនៃពិភពលោក ។ ខ្ញុំស្ញើចសរសើរចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏លើសលប់ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែលព្រះវរបិតាមានសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទ្រង់ ។ ខ្ញុំពោរពេញទៅដោយកតញ្ញុតាធម៌យ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអ្វីដែលព្រះរាជបុត្រាគ្មានអំពើបាបទាល់តែសោះ ទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់មនុស្សលោកទាំងពួង និងសម្រាប់ខ្ញុំ ។
ពលិកម្មរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ
ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅរដូវនេះ យើងរំឭកចងចាំ ហើយសញ្ជប់សញ្ជឹងពីពលិកម្មដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើសម្រាប់មនុស្សលោកទាំងអស់ ។
អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើចាប់ពី គេតសេម៉ានី ទៅដល់ គាល់កូថា ជំនួសយើងគឺលើសពីអ្វីដែលខ្ញុំអាចយល់បានទៅទៀត ។ ទ្រង់បានលើកដាក់មកលើអង្គទ្រង់នូវបន្ទុកនៃអំពើបាបរបស់យើង ហើយបានបង់ថ្លៃដ៏អស់កល្បជានិច្ច និងជាចាំបាច់មួយដែលមិនមែនគ្រាន់តែសម្រាប់ការរំលងដំបូងរបស់អ័ដាមតែប៉ុណ្ណោះនោះទេ គឺថែមទាំងសម្រាប់អំពើបាប និងការរំលងនៃព្រលឹងរាប់កោដិនាក់ដែលធ្លាប់មានជីវិតលើផែនដី ។ ពលិកម្មដ៏អស់កល្ប និងពិសិដ្ឋនេះបណ្ដាលឲ្យ «ព្រះដែលមហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស ហើយត្រូវរងទុក្ខព្រមទាំងរូបកាយ និងវិញ្ញាណផង» (គ. និង ស. 19:18) ។
ទ្រង់រងទុក្ខសម្រាប់ខ្ញុំ ។
ទ្រង់រងទុក្ខសម្រាប់អ្នក ។
នៅពេលខ្ញុំសញ្ជប់សញ្ជឹងពីពលិកម្មដ៏មានអត្ថន័យឧត្ដុងឧត្តមបំផុតនេះ នោះព្រលឹងខ្ញុំពោរពេញទៅដោយកតញ្ញុតាធម៌ ។ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំមានចិត្តរាបទាបដើម្បីដឹងថា មនុស្សទាំងអស់ដែលទទួលយកអំណោយទាននេះ ហើយថ្វាយដួងចិត្តទៅទ្រង់ អាចទទួលការអភ័យទោស ហើយសម្អាតពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន ទោះជាអំពើបាបរបស់ពួកគេខ្មៅកខ្វក់ ឬបន្ទុករបស់ពួកគេធ្ងន់យ៉ាងណាក៏ដោយ ។
យើងអាចត្រូវបានធ្វើឲ្យស្អាត និងបរិសុទ្ធសាជាថ្មី ។ យើងអាចត្រូវបានប្រោសលោះដោយពលិកម្មដ៏អស់កល្បនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏ជាទីស្រឡាញ់ ។
តើនរណានឹងលួងលោមចិត្តយើង ?
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្មានយើងណាម្នាក់ដែលនឹងមានបទពិសោធន៍ជ្រាលជ្រៅដូចជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានរងទុក្ខនោះទេ យើងម្នាក់ៗនឹងមានគ្រាដ៏អាប់អួរ ហើយល្វីងជូរចត់—ជាពេលដែលភាពសោកសៅ និងទុក្ខព្រួយរបស់យើងមើលទៅហាក់ដូចជាធំធេងជាងអ្វីដែលយើងអាចទ្រាំទ្របានទៅទៀត ។ នឹងមានគ្រាជាច្រើនដែលបន្ទុក និងវិប្បដិសារីនៃអំពើបាបរបស់យើងធ្លាក់សង្កត់លើយើងដោយគ្មានត្រាប្រណី ។
យ៉ាងណាក្ដី ប្រសិនបើយើងថ្វាយដួងចិត្តយើងទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់អំឡុងគ្រាលំបាកទាំងនោះ ទ្រង់ប្រាកដជានឹងជ្រាប ហើយព្រះតម្រិះជាមិនខាន ។ ទ្រង់ដែលរងទុក្ខដោយមិនគិតពីព្រះអង្គឯងសម្រាប់យើងក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ានី និងនៅលើឈើឆ្កាង នឹងមិនទុកយើងចោលឲ្យកំព្រាឯកាឡើយ ។ ទ្រង់នឹងពង្រឹង លើកទឹកចិត្ត ហើយប្រទានពរដល់យើង ។ ទ្រង់នឹងឱបក្រសោបយើងដោយព្រះពាហុនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។
ទ្រង់នឹងថែរក្សាយើងឲ្យលើសជាងទេវតាទៅទៀត ។
ទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យយើងនូវពរជ័យលួងលោមចិត្ត ការប្រោសឲ្យជា សេចក្ដីសង្ឃឹម និងការអភ័យទោស ។
ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះអង្គប្រោសលោះយើង ។
អង្គសង្គ្រោះជីវិតយើង ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏ពេញដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ។
© ឆ្នាំ 2015 ដោយ Intellectual Reserve, Inc ។ រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។ បោះពុម្ពនៅ ស.រ.អា. ។ អនុមតិជាភាសាអង់គ្លេស ៖ 6/14 ។ អនុមតិឲ្យបកប្រែ ៖ 6/14 ។ ការបកប្រែនៃ First Presidency Message, March 2015 ។ Cambodian 12583 258