ຂ່າວສານຈາກຝ່າຍປະທານສູງສຸດ, ເດືອນກັນຍາ 2017

ສາດສະດາເພື່ອນຳພາເຮົາ

ໂດຍປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ

ເມື່ອສອງສາມປີກ່ອນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນັ່ງຢູ່ຫ້ອງ ໃນພຣະວິຫານ ບ່ອນທີ່ຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ ປະຊຸມກັນອາທິດລະເທື່ອ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈ້ອງເບິ່ງຝາ ທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າຝ່າຍປະທານສູງສຸດ, ແລະ ໄດ້ສັງເກດເບິ່ງຮູບຂອງປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ ແຕ່ລະຄົນ.

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈ້ອງເບິ່ງພວກເພິ່ນ, ຜູ້ມາກ່ອນຂ້າພະເຈົ້າ—ຈາກສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ (1805–44) ເຖິງປະທານ ກໍດອນ ບີ ຮິງລີ (1910–2008)—ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດວ່າ, “ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມກະຕັນຍູຫລາຍສຳລັບການຊີ້ນຳຂອງພວກເພິ່ນແຕ່ລະຄົນ.”

ພວກເພິ່ນເປັນຄົນດີ ຜູ້ບໍ່ເຄີຍຄົດຄ້ຽວ, ບໍ່ເຄີຍຫວັ່ນໄຫວ, ແລະ ບໍ່ເຄີຍທໍ້ຖອຍ. ພວກເພິ່ນເປັນຄົນຂອງພຣະເຈົ້າ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າຄິດກ່ຽວກັບສາດສະດາຂອງສະໄໝໃໝ່ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຮູ້ ແລະ ຮັກ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍນຶກເຖິງຊີວິດຂອງພວກເພິ່ນ, ຄຸນສົມບັດຂອງພວກເພິ່ນ, ແລະ ຄຳສອນທີ່ດົນໃຈຂອງພວກເພິ່ນ.

ປະທານຮີເບີ ເຈ ແກຣນ (1856–1945) ໄດ້ເປັນປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າເກີດ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າໄຕ່ຕອງກ່ຽວກັບຊີວິດ ແລະ ຄຳສອນຂອງເພິ່ນ, ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ລັກສະນະພິເສດທີ່ປະທານແກຣນ ມັກເຮັດເປັນຕົວຢ່າງຕະຫລອດ ແມ່ນການບໍ່ຍອມລົດລະ—ບໍ່ລົດລະໃນສິ່ງທີ່ດີ ແລະ ມີກຽດ.

ປະທານໂຈດ ອາເບີດ ສະມິດ (1870–1951) ໄດ້ເປັນປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນອະທິການຢູ່ຫວອດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ໃນເມືອງເຊົາເລັກ. ເພິ່ນໄດ້ສັງເກດເຫັນວ່າ ມັນມີສົງຄາມໃຫຍ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ ລະຫວ່າງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ປໍລະປັກ. ເພິ່ນໄດ້ສອນວ່າ, “ຖ້າຫາກທ່ານຢູ່ຝ່າຍຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແລ້ວທ່ານຈະຢູ່ໃຕ້ອິດທິພົນຂອງພຣະອົງ ແລະ ຈະບໍ່ມີຄວາມປາດຖະໜາຢາກເຮັດສິ່ງທີ່ຜິດ.”¹

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກເອີ້ນໃຫ້ຮັບໃຊ້ ເປັນສະມາຊິກໃນກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ ໃນປີ 1963 ໂດຍປະທານເດວິດ ໂອ ມັກເຄ (1873–1970). ເພິ່ນໄດ້ສອນເຖິງການຮູ້ຈັກເຫັນໃຈຄົນອື່ນ ໂດຍວິທີທີ່ເພິ່ນດຳລົງຊີວິດ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, “ການເປັນຊາວຄຣິດທີ່ແທ້ຈິງ ຄືຄວາມຮັກໃນພາກປະຕິບັດ.”²

ປະທານໂຈເຊັບ ຟຽວດິງ ສະມິດ (1876–1972), ຊຶ່ງເປັນນັກຂຽນທີ່ເກັ່ງກ້າຄົນໜຶ່ງຂອງສາດສະໜາຈັກ, ມີຫລັກທຳເປັນສິ່ງນຳພາ ໃນການສຶກສາພຣະກິດຕິຄຸນ ຕະຫລອດຊີວິດຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນໄດ້ອ່ານພຣະຄຳພີຕະຫລອດເວລາ ແລະ ກໍຄຸ້ນເຄີຍກັບຄຳສິດສອນ ແລະ ຄຳສອນຢູ່ໃນພຣະຄຳພີເຫລົ່ານັ້ນ ຫລາຍກວ່າທຸກຄົນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຮູ້ຈັກ.

ປະທານແຮໂຣນ ບີ ລີ (1899–1973) ເຄີຍໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນປະທານສະເຕກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ. ຂໍ້ອ້າງອີງທີ່ເພິ່ນມັກກ່າວເຖິງແມ່ນ ໃຫ້ເຮົາຢືນຢູ່ໃນບ່ອນສັກສິດ ແລະ ບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ.³ ເພິ່ນໄດ້ຊຸກຍູ້ໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ ໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງ ແລະ ຕອບຮັບ ຕໍ່ການກະຊິບຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.

ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ຫລັກທຳແຫ່ງການນຳພາໃນຊີວິດຂອງປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ (1895–1985) ຄືການອຸທິດຕົນ. ເພິ່ນໄດ້ອຸທິດຕົນແທ້ໆ ຢ່າງບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສ ຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ເພິ່ນກໍອຸທິດຕົນຕໍ່ການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນນຳອີກ.

ຕອນປະທານເອສະຣາ ແທັບ ເບັນສັນ (1899–1994) ໄດ້ກາຍເປັນປະທານຂອງສາດສະໜາຈັກ, ເພິ່ນໄດ້ເອີ້ນຂ້າພະເຈົ້າ ໃຫ້ຮັບໃຊ້ເປັນທີ່ປຶກສາທີສອງຂອງເພິ່ນ ໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ. ຄວາມຮັກຄືຫລັກທຳແຫ່ງການນຳພາຂອງເພິ່ນ, ຊຶ່ງສະແດງອອກຢູ່ໃນຂໍ້ອ້າງອີງຂອງເພິ່ນ, ຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ທີ່ວ່າ: “ເຈົ້າຄວນເປັນຄົນແນວໃດ? ຕາມຈິງແລ້ວ ເຮົາກ່າວກັບເຈົ້າວ່າ ເຖິງແມ່ນດັ່ງທີ່ເຮົາເປັນ.”⁴

ປະທານຮາວເວີດ ດັບເບິນຢູ ຮັນເທີ (1907–95) ເປັນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ມັກເບິ່ງຄວາມດີຂອງຜູ້ຄົນສະເໝີ. ເພິ່ນສຸພາບ ແລະ ຖ່ອມຕົວຂະໜາດ. ມັນເປັນສິດທິພິເສດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນທີ່ປຶກສາທີສອງຂອງເພິ່ນ.

ປະທານກໍດອນ ບີ ຮິງລີ ໄດ້ສອນເຮົາໃຫ້ເຮັດດີທີ່ສຸດ. ເພິ່ນໄດ້ສະແດງປະຈັກພະຍານທີ່ມີພະລັງ ເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ເຖິງພາລະກິດຂອງພຣະອົງ. ເພິ່ນໄດ້ສອນເຮົາດ້ວຍຄວາມຮັກ. ການຮັບໃຊ້ເປັນທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງຂອງເພິ່ນ ນັບວ່າເປັນກຽດຢ່າງຍິ່ງ ແລະ ເປັນພອນສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າ.

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ສົ່ງສາດສະດາມາໃຫ້ເຮົາ ເພາະພຣະອົງຮັກເຮົາ. ລະຫວ່າງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ໃນເດືອນຕຸລາທີ່ຈະມາເຖິງນີ້, ເຈົ້າໜ້າທີ່ຊັ້ນຜູ້ໃຫຍ່ຂອງສາດສະໜາຈັກຈະໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດອີກເທື່ອໜຶ່ງ ເພື່ອແບ່ງປັນພຣະຄຳຂອງພຣະອົງ. ພວກເຮົາຮັບເອົາໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບນີ້ ດ້ວຍຄວາມເອົາຈິງເອົາຈັງ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຖ່ອມຕົວ.

ເຮົາໄດ້ຮັບພອນຫລາຍແທ້ໆ ທີ່ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ທີ່ຖືກຟື້ນຟູຄືນມາໃໝ່ ຕັ້ງຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ແລະ ວ່າສາດສະໜາຈັກຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນເທິງດານຫີນແຫ່ງການເປີດເຜີຍ. ການເປີດເຜີຍທີ່ຕໍ່ເນື່ອງ ເປັນສິ່ງທີ່ຈຳເປັນທີ່ສຸດຂອງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຕຽມທີ່ຈະຮັບເອົາການເປີດເຜີຍສ່ວນຕົວ ຢ່າງຫລວງຫລາຍ ທີ່ມາຈາກກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ. ຂໍໃຫ້ຈິດໃຈຂອງເຮົາເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈອັນແນວແນ່ ເມື່ອເຮົາຍົກມືຂຶ້ນສະໜັບສະໜູນສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກ ທີ່ມີຊີວິດຢູ່. ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້, ຄວາມເຊີດຊູໃຈ, ຄວາມປອບໂຍນ, ແລະ ຄວາມເຂັ້ມແຂງ ໃນຂະນະທີ່ເຮົາຮັບຊົມຮັບຟັງ ຂ່າວສານຂອງພວກເພິ່ນ. ແລະ ຂໍໃຫ້ເຮົາພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາອີກກັບອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ—ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ ແລະ ວຽກງານຂອງພຣະອົງ—ແລະ ດຳລົງຊີວິດໃນການຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ ແລະ ເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ.

ການສອນຈາກຂ່າວສານນີ້

ປະທານມອນສັນ ແບ່ງປັນບົດຮຽນທີ່ມີພະລັງ ຈາກສາດສະດາທີ່ມາກ່ອນເພິ່ນ. ເພິ່ນຍັງເຕືອນໃຈເຮົາວ່າ “ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດສົ່ງສາດສະດາມາ ເພາະພຣະອົງຮັກເຮົາ.” ໃນການປະຕິບັດຕໍ່ຜູ້ທີ່ທ່ານສອນ, ທ່ານຄວນສົນທະນາເຖິງວິທີທີ່ສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກ ເປັນເຄື່ອງໝາຍເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ມີຕໍ່ເຮົາ. ໃຫ້ແບ່ງປັນຄຳແນະນຳຈາກຄຳປາໄສ ຂອງປະທານມອນສັນ ຈາກກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ທີ່ຜ່ານມາ. ເຊື້ອເຊີນຄົນທີ່ທ່ານສອນ ໃຫ້ຕຽມສຳລັບກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ໂດຍການທົບທວນຄຳປາໄສ ໂດຍສະເພາະອັນທີ່ດົນໃຈເຂົາເຈົ້າ ແລະ ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

© 2017 ໂດຍ Intellectual Reserve, Inc. ສະຫງວນລິຂະສິດທຸກປະການ. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/17. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/17. ແປຈາກ First Presidency Message, September 2017. Laotian. 97929 331