«Ο τάφος δεν έχει νίκη», Για την ενδυνάμωση των νέων, Μάιος 2021.
Συγκέντρωση Πρωινού Κυριακής
O τάφος δεν έχει νίκη
Αποσπάσματα
Σε κάποιο σημείο της ζωής μας, θα έχουμε νιώσει θλίψη μετά την απώλεια κάποιου που αγαπάμε πολύ. Μέσα από την τρέχουσα πανδημία, πολλοί από εμάς έχουμε χάσει αγαπημένους μας – είτε μέλη της οικογένειας είτε φίλους. Προσευχόμαστε για αυτούς που θρηνούν τέτοια απώλεια…
Μπορούμε να φανταστούμε πώς ένιωσαν οι φίλοι του Ιησού, που Τον είχαν ακολουθήσει και είχαν τελέσει διακονία προς Αυτόν, όταν είδαν τον θάνατό Του. Γνωρίζουμε ότι «πενθούσαν και έκλαιγαν» [Κατά Μάρκον 16:10]…
…Όταν ήμουν εννέα ετών, έχασα τον μεγαλύτερο αδελφό μου σε έναν καταστρεπτικό σεισμό. Επειδή έγινε αναπάντεχα, μου πήρε λίγο χρόνο για να κατανοήσω την πραγματικότητα αυτού που είχε συμβεί. Ήμουν συντετριμμένη από λύπη, και αναρωτιόμουν: «Τι συνέβη στον αδελφό μου; Πού είναι; Πού πήγε; Δεν θα τον ξαναδώ ποτέ;»…
Περίπου 40 χρόνια αργότερα, κατά την περίοδο του Πάσχα, σκεφτόμουν την Ανάσταση του Ιησού Χριστού και άρχισα να σκέφτομαι τον αδελφό μου…
Εκείνη την ημέρα κατάλαβα ότι το Πνεύμα μού είχε δώσει παρηγοριά σε μία δύσκολη στιγμή. Έλαβα μαρτυρία ότι το πνεύμα του αδελφού μου δεν ήταν νεκρό· είναι ζωντανός. Ακόμα προοδεύει στην αιώνια ύπαρξή του. Ξέρω τώρα ότι «ο αδελφός [μου] θα αναστηθεί» [Κατά Ιωάννην 11:23] εκείνη τη μεγαλειώδη στιγμή όταν, χάρη στην Ανάσταση του Χριστού, όλοι θα αναστηθούμε.