Տարածաշրջանի ղեկավարության ուղերձ
Պարզությունը, որը Քրիստոսի մեջ է
Որպես Տասներկու Առաքյալների Քվորումի նոր անդամ՝ իր կանչը ստանալուց անմիջապես հետո, երեց Պատրիկ Քիրոնն ասել է. «Ես հիմա ավետարանում ավելի մեծ պարզություն եմ տեսնում, քան երբևէ […]»: Ակնհայտ է՝ նա չէր ենթադրում, որ իր կոչումը պարզ կլիներ: Ընդհակառակը, նա խոսել է նաև իր՝ «ցնցված լինելու և այս կոչման ցնցող բնույթի մասին»: Այլ կերպ ասած, մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի առաքյալը լինելու այս սուրբ կանչից ընդամենը մի քանի օր անց երեց Քիրոնը կենտրոնացավ ավետարանի պարզության վրա, այլ ոչ թե իր կոչման բարդության վրա: Այդ փաստն ինձ ստիպեց անդրադառնալ այն դասին, որ «փոքր և հասարակ բաներով են իրականցվում մեծ բաները»:
Մենք ապրում ենք մի աշխարհում, որտեղ իրավիճակը շարունակ բարդանում է: Ընդամենը վերջին 25 տարիների ընթացքում տեղի են ունեցել մի շարք տեխնոլոգիական և սոցիոլոգիական փոփոխություններ, որոնք ամեն օր ազդում են մեզանից շատերի վրա: Թեև աշխարհը միշտ բարդ է եղել, մեր տներ մուտք գործող տեղեկատվության ներկայիս հոսքը, ներառյալ կարծիքների տարբերությունները, սոցիալական և քաղաքական անորոշությունը, ինչպես նաև շրջակա միջավայրի փոփոխությունները երբեմն կարող են ճնշող թվալ: Կարծես «ողջ երկիրը խառնաշփոթի մեջ [է] […]». Այսպիսով, ո՞րն է մեր պատասխանը այդ աճող բարդությանը:
«Ամենապարզ հարցերի և ամենաբարդ խնդիրների պատասխանը միշտ նույնն է։ Պատասխանն է՝ Հիսուս Քրիստոս: Ամեն լուծում գտնվում է Նրանում»: Պողոս առաքյալն ուսուցանել է մեզ կենտրոնանալ «Քրիստոսի հանդեպ ունեցած այն միամտությ[ան վրա]»: Աճող բարդության աշխարհում Հիսուս Քրիստոսը կարող է օգնել մեզ հասկանալ, թե իրականում ինչն է ամենից կարևոր:
Նախագահ Նելսոնը հիշեցրել է մեզ. «Հակառակորդը խելացի է։ Հազարամյակներ շարունակ նա բարին չար էր դարձնում, իսկ չարը՝ բարի։ Նրա ուղերձները կարող են լինել բարձր, հանդուգն և պարծենկոտ։ [...] Սակայն, մեր Երկնային Հոր ուղերձները զարմանալիորեն տարբերվում են: Նա հաղորդակցվում է պարզ, հանգիստ և այնպես հստակ, որ մենք չենք կարող չհասկանալ Նրան»:
Այսպիսով, երբ աշխարհը բարձրաձայն աղաղակում է խառն ուղերձներ, որոնք շփոթեցնող, ճնշող և ակնհայտորեն բարդ են, կիրառել Քրիստոսի մեջ եղած պարզությունը նշանակում է հրաժարվել այդ բարձր ձայներից և, ինչպես երեց Ուխդորֆն է առաջարկում՝ «մեկ քայլ հետ գնալ ու նայել ձեր կյանքին ավելի բարձր հարթակից և պարզեցնել աշակերտ լինելու ձեր մոտեցումը։ Կենտրոնացեք ավետարանի հիմնական վարդապետությունների, սկզբունքների և ծրագրերի վրա»:
Ես այս իրականությունը ճանաչել եմ իմ կյանքում: Ընտանեկան, աշխատանքային կամ եկեղեցական կոչումներիս հետ կապված դժվարություններին առնչվելիս, միայն իմ ուժերին ապավինելը հաճախ հաջող մոտեցում չէր: Բայց ինքս ինձ պարզ հարց տալով՝ «Ի՞նչ կաներ Հիսուսը», կամ դիտարկելով ավետարանի պարզ սկզբունքները, որոնք կարող էին կիրառելի իմ ներկա իրավիճակում, օգնեցին ինձ հենվել երկնային զորությունների վրա և շատ ավելի լավ ուղիներով հաղթահարել այդ մարտահրավերները: Պարտադիր չէ, որ խնդիրներն անհետանան, բայց ես գտա ուժ, հույս և կենտրոնացում՝ լուծելու կամ ապրելու իմ մտահոգություններով: Շփոթմունքը փոխարինվեց մտքի հստակությամբ և նպատակներով:
Երեց Բալլարդը հաճախ հիշեցնում էր մեզ. «Մի՛ բարդացրեք: Հենց այդ պարզության մեջ դուք կգտնեք խաղաղություն, ուրախություն և երջանկություն […]։: Այս մասին ես նույնպես վկայում եմ: