2 นีไฟ 5

การมีชีวิตอยู่ตามทางแห่งความสุข

นีไฟและผู้ที่ติดตามเขาจัดตั้งชุมชนขึ้นมาใหม่หลังแยกตนออกจากบรรดาพี่ๆ ของท่าน ชาวนีไฟต่างมีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองและมีความสุข บทเรียนนี้จะช่วยให้ท่านค้นพบสิ่งที่ท่านทำได้เพื่อดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุข

กิจกรรมการเรียนรู้ที่เป็นไปได้

ทางแห่งความสุข

• อะไรที่ทำให้คนมีความสุข?

• ท่านคิดว่าวัยรุ่นทั่วไปจะตอบอย่างไร?

• ท่านคิดว่าพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงตอบอย่างไร?

ลองคิดดูว่าท่านจะตอบคำถามแรกอย่างไร มุมมองเกี่ยวกับความสุขของท่านใกล้เคียงกับมุมมองของวัยรุ่นทั่วไปหรือไม่ หรือพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงตอบอย่างไร? การมองเห็นความสุขเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมีผลอะไรต่อชีวิตท่าน? ขณะศึกษา 2 นีไฟ 5 ให้มองหาสิ่งที่ท่านทำได้เพื่อให้มีความสุข

บท 2 นีไฟ 5 ให้รายละเอียดเกี่ยวกับการแยกครอบครัวของลีไฮออกเป็นชาวนีไฟและชาวเลมัน เมื่อเลมันกับเลมิวเอลวางแผนที่จะฆ่านีไฟ พระเจ้าทรงเตือนนีไฟให้แยกตัวออกจากพี่ๆ ของท่าน (ดู 2 นีไฟ 5:1–5) นีไฟเชื่อฟังพระเจ้าและจากไปพร้อมกับผู้ที่ “เชื่อในคำเตือนและการเปิดเผยของพระผู้เป็นเจ้า” (2 นีไฟ 5:6) และก่อตั้งชุมชนใหม่

ชาวเลมันยังอยู่ในแผ่นดินนั้นและกบฏต่อพระเจ้า พวกเขา “ถูกตัดขาดจากที่ประทับของพระเจ้า” (2 นีไฟ 5:20) การสาปแช่งที่กล่าวถึงในบทนี้คือการแยกตัวออกจากพระผู้เป็นเจ้า (ดู 2 นีไฟ 5:20–24) สีผิวที่เปลี่ยนไปของชาวเลมันเป็นเครื่องหมายหรือสัญลักษณ์ของการสาปแช่ง ไม่มีใครเข้าใจลักษณะของเครื่องหมายนี้อย่างถ่องแท้ ในตอนแรกเครื่องหมายดังกล่าวมีเพื่อแยกแยะชาวเลมันจากชาวนีไฟ ต่อมาเมื่อทั้งชาวนีไฟกับชาวเลมันต่างผ่านช่วงเวลาของความชั่วร้ายและความชอบธรรม เครื่องหมายจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวบ่งชี้ฐานะของชาวเลมันต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า

อ่าน 2 นีไฟ 5:27 และสังเกตว่านีไฟอธิบายถึงชุมชนใหม่ที่เขาก่อตั้งขึ้นอย่างไร

• ท่านคิดว่าการดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุขหมายความว่าอย่างไร?

• การดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุขมีความท้าทายอะไรบ้าง?

ดูข้อพระคัมภีร์ต่างๆ ในบทก่อนหน้านี้เพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่ชาวนีไฟทำซึ่งชักนำพวกเขาให้ดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุข

อ่าน 2 นีไฟ 5:10–17, 26 และเติมข้อความต่อไปนี้ให้ครบถ้วนด้วยสิ่งที่ท่านพบ:

ช่วยให้ฉันติดตามพระผู้ช่วยให้รอดและดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุขได้

• ท่านคิดว่ามีอะไรอีกบ้างที่จะช่วยให้ท่านดำเนินชีวิตตามทางแห่งความสุขได้?

• ท่านมีส่วนร่วมในกิจกรรมประเภทนี้บ่อยเพียงใด?

มีสามวิธีที่จะจบประโยคนี้ได้ นั่นคือ “การเชื่อฟังกฎของพระผู้เป็นเจ้า” “การทำงาน” และ “พระวิหาร” กิจกรรมต่อไปนี้มีไว้เพื่อค้นคว้าแต่ละหัวข้อแบบเจาะลึกมากขึ้น

กิจกรรมที่ 1 การเชื่อฟังกฎของพระผู้เป็นเจ้า

• กฎหมายในชุมชนของท่านมีอะไรบ้าง?

• จะเกิดอะไรขึ้นหากปฏิบัติตามหรือไม่ปฏิบัติตามกฎหมายเหล่านั้นอย่างสม่ำเสมอ?

• การเปรียบเทียบนี้มีความคล้ายคลึงหรือแตกต่างจากกฎของพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร?

นีไฟและผู้ติดตามเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้า (ดู 2 นีไฟ 5:10) อ่านข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอนใน โมไซยาห์ 2:41 และมองหาสิ่งที่กษัตริย์เบ็นจามินต้องการให้ผู้คนของท่านเข้าใจเกี่ยวกับการรักษาพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า ท่านอาจหาข้อพระคัมภีร์ที่อ้างโยงกับ 2 นีไฟ 5:10

1. โปรดตอบคำถามต่อไปนี้:

• ท่านคิดว่าการเชื่อฟังกฎของพระผู้เป็นเจ้าจะช่วยให้เรามีความสุขอย่างไร?

• พระเยซูคริสต์ทรงเป็นแบบอย่างของการเชื่อฟังอย่างไร?

• พระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้าที่ทำให้ท่านมีความสุขยิ่งขึ้นมีอะไรบ้าง?

กิจกรรมที่ 2 การทำงานและการพึ่งพาตนเอง

ใช้เวลาสักครู่ในการเขียนประโยชน์เป็นข้อๆ ที่ท่านคิดว่ามาจากการทำงานหนัก

อ่าน 2 นีไฟ 5:11, 15, 17 และระบุวิธีทำงานของชาวนีไฟและผลจากการทำงาน

• ท่านพบอะไรบ้าง?

อ่าน “การทำงานและการพึ่งพาตนเอง” ใน จุลสาร “เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน” (2011) และดูว่าท่านเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับหลักธรรมของการทำงาน

2. โปรดตอบคำถามต่อไปนี้:

• ประโยชน์เพิ่มเติมของงานที่ท่านพบมีอะไรบ้าง? (ท่านอาจเพิ่มสิ่งเหล่านี้ลงในรายการ)

• ท่านเคยได้รับประโยชน์อะไรบ้าง?

• การทำงานจะช่วยให้คนคนหนึ่งเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์มากขึ้นได้อย่างไร?

กิจกรรมที่ 3 พระวิหาร

• ท่านคิดหรือรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับพระวิหาร?

อ่าน 2 นีไฟ 5:16 และดูว่าท่านเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับพระวิหารของชาวนีไฟ

• ท่านคิดว่าเหตุใดนีไฟและผู้คนของท่านจึงพยายามอย่างมากในการสร้างพระวิหาร?

• ท่านคิดว่าเหตุใดพระเจ้าจึงทรงขอและยังคงขอให้ผู้คนของพระองค์เสียสละเพื่อสร้างพระวิหารต่อไป?

ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันกล่าวถึงจุดประสงค์และพรของพระวิหารดังนี้ ท่านอาจต้องการรับชมวีดิทัศน์ “พระวิหารและรากฐานทางวิญญาณของท่าน” ตั้งแต่รหัสเวลา 4:27 ถึง 5:55 หรืออ่านถ้อยคำด้านล่าง:

พระวิหารและรากฐานทางวิญญาณของท่าน

ประธานเนลสันอ้างถึงงานของรากฐานพระวิหารซอลท์เลคเพื่อสอนว่าศาสนพิธีและพันธสัญญาพระวิหารเสริมสร้างรากฐานทางวิญญาณของเราอย่างไร

พระวิหารเป็นศูนย์กลางของการเสริมสร้างศรัทธาและความทรหดทางวิญญาณของเราเพราะพระผู้ช่วยให้รอดและหลักคำสอนของพระองค์เป็นหัวใจของพระวิหาร ทุกอย่างที่สอนในพระวิหารผ่านการสอนและผ่านพระวิญญาณจะเพิ่มความเข้าใจของเราเรื่องพระเยซูคริสต์ ศาสนพิธีที่จำเป็นผูกมัดเรากับพระองค์ผ่านพันธสัญญาฐานะปุโรหิตศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นเมื่อเรารักษาพันธสัญญา พระองค์ย่อมประสาทพรเราด้วยเดชานุภาพของพระองค์ที่เยียวยาและเสริมสร้างความเข้มแข็ง โอ้ เราจะต้องการเดชานุภาพของพระองค์มากเพียงใดในวันข้างหน้า

เราได้รับสัญญาว่า “หาก [เรา] พร้อม [เรา] จะไม่กลัว” คำรับรองนี้มีนัยลึกซึ้งในปัจจุบัน พระเจ้าทรงประกาศว่าแม้ปัจจุบันมีความท้าทายที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่คนที่สร้างรากฐานบนพระเยซูคริสต์ และเรียนรู้วิธีดึงเดชานุภาพของพระองค์มาใช้ จะไม่ต้องยอมจำนนต่อความวิตกกังวลที่เจอเฉพาะในยุคนี้ (รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสัน, “พระวิหารและรากฐานทางวิญญาณของท่าน,” เลียโฮนา, พ.ย. 2021, 93–94)

3. โปรดตอบคำถามต่อไปนี้:

• อะไรที่ทำให้ท่านประทับใจถ้อยคำของประธานเนลสัน?

• การเข้าพระวิหารจะช่วยให้ท่านสร้างรากฐานบนพระเยซูคริสต์ได้มั่นคงขึ้นอย่างไร? ท่านอาจแบ่งปันประสบการณ์ที่ท่านจำได้

• พระวิหารนำความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่ามาให้ท่านหรือคนที่ท่านรู้จักอย่างไร?

ไม่บังคับ: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?

เราสามารถทำอะไรได้อีกบ้างเพื่อนำความสุขเข้ามาในชีวิตเรา?

เอ็ลเดอร์คลอดิโอ อาร์. เอ็ม. คอสตา แห่งสาวกเจ็ดสิบสอนว่า:

เราเรียนรู้ว่าความสุขอยู่ในการทำสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เสริมสร้างเรา เพิ่มศรัทธาและประจักษ์พยานของเรา สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราทำในชีวิตแต่ละวันได้แก่

เรามีความสุขเมื่อเราสวดอ้อนวอนทุกเช้าค่ำ เมื่อเรารู้สึกได้ว่าพระเจ้าทรงได้ยินและเต็มพระทัยตลอดเวลาที่จะประทานพร ให้อภัย และช่วยเหลือเรา เรามีความสุขเมื่อเรารู้สึกถึงการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในชีวิตเรา ดังที่เรารู้สึกถึงพระวิญญาณเมื่อเราต้องทำการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต … สรุปคือ เราจะรู้สึกมีความสุขทุกวันในชีวิตจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราทำและเราจะมีความสุขอย่างสมบูรณ์เมื่อเรารักษาบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงรักและห่วงใยเรา (คลอดิโอ อาร์. เอ็ม. คอสตา, “ความสนุกและความสุข,” เลียโฮนา, พ.ย. 2002, 116)

2 นีไฟ 5:20–21 การสาปแช่งที่มาสู่ชาวเลมันมีอะไรบ้าง?

ในสมัยของนีไฟ การสาปแช่งของชาวเลมันคือพวกเขา “ถูกตัดขาดจากที่ประทับ [ของพระเจ้า] … เพราะความชั่วช้าสามานย์ของพวกเขา” (2 นีไฟ 5:20–21) นี่หมายความว่าพระวิญญาณของพระเจ้าทรงถอนไปจากชีวิตพวกเขา ต่อมาเมื่อชาวเลมันน้อมรับพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ “การสาปแช่งของพระผู้เป็นเจ้าจึงไม่ดำรงอยู่กับพวกเขาอีกต่อไป” (แอลมา 23:18)

พระคัมภีร์มอรมอนกล่าวเช่นกันว่าเครื่องหมายของผิวคล้ำมาสู่ชาวเลมันหลังจากชาวนีไฟแยกจากพวกเขา ไม่มีใครเข้าใจลักษณะและรูปกายของเครื่องหมายนี้อย่างถ่องแท้ ในตอนแรกเครื่องหมายดังกล่าวมีเพื่อแยกแยะชาวเลมันจากชาวนีไฟ ต่อมาเมื่อทั้งชาวนีไฟกับชาวเลมันต่างผ่านช่วงเวลาของความชั่วร้ายและความชอบธรรม เครื่องหมายจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวบ่งชี้ฐานะของชาวเลมันต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า

ศาสดาพยากรณ์ยืนยันในสมัยของเราว่าผิวคล้ำไม่ใช่เครื่องหมายบ่งบอกความไม่โปรดปรานหรือการสาปแช่งของพระเจ้า ศาสนจักรยอมรับคำสอนของนีไฟที่ว่าพระเจ้า “ไม่ทรงปฏิเสธผู้ใดที่มาหาพระองค์เลย, ไม่ว่าดำและขาว, ทาสและไท, ชายและหญิง” (2 นีไฟ 26:33) ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันประกาศว่า

“พระเจ้าทรงเน้นย้ำหลักคำสอนอันสำคัญยิ่งของโอกาสเท่าเทียมกันสำหรับบุตรธิดาของพระองค์ …

“… ความแตกต่างในวัฒนธรรม ภาษา เพศ เชื้อชาติ และสัญชาติหมดความหมายทันทีที่ผู้มีศรัทธาเข้าสู่เส้นทางพันธสัญญาและมาหาพระผู้ไถ่ที่รักของพวกเขา” (“President Nelson Remarks at Worldwide Priesthood Celebration,” June 1, 2018, newsroom.ChurchofJesusChrist.org)

“ข้าพเจ้ารับรองว่าสถานะของท่านเบื้องพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้กำหนดโดยสีผิว การที่พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดปรานหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับการอุทิศตนของท่านต่อพระผู้เป็นเจ้าและพระบัญญัติของพระองค์ ไม่ใช่สีผิว” (“ให้พระผู้เป็นเจ้าทรงมีชัย,” เลียโฮนา, พ.ย. 2020, 94)