Ks. Almy 37–38

„Naucz się mądrości w swej młodości”

ojciec i syn czytają

Wymień kilka rzeczy, których nauczyłeś się od swoich rodziców lub przywódców kościelnych. Jakich przykładowych rzeczy masz nadzieję pewnego dnia nauczyć swoje dzieci? Alma rozumiał, że rodzice mają święty obowiązek, aby nauczać swoje dzieci. Po misji u Zoramitów Alma zgromadził swoich synów, aby ich nauczać i dodać im otuchy. Poradził im, aby przestrzegali przykazań Boga. Ta lekcja może pomóc ci dowiedzieć się, że przestrzeganie przykazań będzie dla ciebie błogosławieństwem przez całe życie.

Rada od rodzica

Prezydent Thomas S. Monson (1927–2018) podzielił się następującą historią:

Prezydent Thomas S. Monson

W wywiadzie opublikowanym w ogólnokrajowym czasopiśmie znany amerykański koszykarz NCAA Jabari Parker, członek Kościoła, został poproszony o podzielenie się najlepszą radą, jaką dał mu ojciec. Jabari odpowiedział: „[Mój ojciec] powiedział: po prostu bądź tym samym człowiekiem po ciemku, jakim jesteś w świetle”. Ta rada jest ważna dla nas wszystkich. (Thomas S. Monson, „Bądź mocny i mężny”, Liahona, maj 2014, str. 68)

Wyobraź sobie, że jesteś na rozmowie o pracę, a osoba przeprowadzająca wywiad zadaje ci następujące pytania:

• Jaka jest najlepsza rada, którą otrzymałeś od rodzica lub przywódcy kościelnego?

• Jak ta rada przyczyniła się do błogosławieństw w twoim życiu?

W Ks. Almy 36–42 zawarto zapis rad, jakich Alma udzielił swoim synom po zakończeniu misji u Zoramitów. Przestudiowałeś już wiele nauk przeznaczonych dla jego syna, Helamana (Ks. Almy 36–37). Podczas tej lekcji przestudiujesz pozostałą część rad, jakich udzielił Helamanowi, oraz zasady, których nauczał swojego syna, Sziblona (Ks. Almy 38). Podczas studiowania Ks. Almy 37–38 odszukaj radę Almy, którą możesz wykorzystać w swoim życiu lub podzielić się nią z innymi ludźmi.

„Naucz się mądrości w swej młodości”

Przeczytaj Ks. Almy 37:35 i odszukaj, czego, zgodnie z pragnieniem Almy, Helaman miał się nauczyć w młodości. To, co znajdziesz, możesz zaznaczyć.

• Co Alma chciał, żeby Helaman wiedział i czynił?

• Jak sądzisz, dlaczego lepiej jest nauczyć się przestrzegać przykazań Boga w młodości, zamiast czekać z tym, aż będziesz starszy?

młode drzewo przyczepione do palików

Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008) opowiedział o następującym przeżyciu związanym z sadzeniem drzewa:

Prezydent Gordon B. Hinckley

Posadziłem [drzewo] na rogu, gdzie najsilniej wiały wiatry od strony kanionu na wschodzie. Wykopałem dół, włożyłem do środka goły korzeń, obsypałem go świeżą ziemią, podlałem i właściwie o nim zapomniałem. To była jeszcze słaba sadzonka, miała może 2 centymetry średnicy. Pień był tak delikatny, że mogłem z łatwością wyginać go we wszystkich kierunkach. W ciągu następnych lat nie poświęcałem mu zbyt wiele uwagi.

Ale pewnego zimowego dnia […] zauważyłem, że pochylało się na zachód, było wykoślawione i chwiejne […]. Wyszedłem i zebrałem siły, żeby je wyprostować. Tyle że teraz pień miał prawie 30 centymetrów średnicy. Nie miałem dość siły. Zabrałem z szopy z narzędziami krążek linowy, przywiązałem jeden koniec do drzewa, a drugi do stabilnie wbitego słupa. Pociągnąłem linę. Krążki poruszyły się tylko odrobinę, a pień drzewa lekko zadrżał. I to wszystko […].

Na koniec, w akcie desperacji, wziąłem piłę i odciąłem ciężką gałąź rosnącą od zachodu. Pozostała po tym wielka około 20-centymetrowa rana. Cofnąłem się o krok i popatrzyłem na swoje dzieło. Odciąłem znaczną część drzewa; została zaledwie jedna mała gałązka pnąca się ku niebu […].

Gdy je sadziłem, kawałek tasiemki utrzymałby je w pionie mimo wiatru. Mogłem i powinienem był przywiązać tę tasiemkę — to kosztowałoby mnie tak niewiele wysiłku. Jednak nie zrobiłem tego i drzewo ugięło się pod naporem sił przyrody. (Gordon B. Hinckley, „Bring Up a Child in the Way He Should Go” [Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść], Ensign, listopad 1993, str. 59.)

• W jaki sposób przestrzeganie przykazań może przypominać podtrzymywanie młodego drzewa, aby wyrosło proste i silne pomimo wiatru?

• Jak może na nas wpłynąć odkładanie posłuszeństwa przykazaniom na później?

Warto obejrzeć film pt. „Standing by Our Promises and Covenants” [Dotrzymywanie naszych obietnic i przymierzy] od oznaczenia czasu 7:29 do 8:35, dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org. Starszy Ronald A. Rasband z Kworum Dwunastu Apostołów opowiada w nim o tym, w jaki sposób zdecydował się przestrzegać przykazań Boga w młodości.

Poświęć kilka minut na zapisanie w dzienniku tego, czego uczysz się o przestrzeganiu przykazań Boga. W duchu modlitwy staraj się dowiedzieć, w jaki sposób zostałeś pobłogosławiony za to, jak przestrzegasz przykazań.

Możesz wyznaczyć sobie cel dotyczący jednego ze sposobów, w jaki chciałbyś udoskonalić swoje posłuszeństwo przykazaniom Pana teraz, w młodości. Podczas wyznaczania tego celu zabiegaj o przewodnictwo Ducha Świętego.

Rady dla młodzieży

Alma udzielił swoim synom dodatkowych rad, które mogą być dla nas pomocne.

Przestudiuj podane fragmenty pism świętych. Możesz zaznaczyć radę, która w twoim odczuciu będzie pomocna dla młodzieży żyjącej w dzisiejszych czasach, w tym również dla ciebie. Przygotuj odpowiedzi na poniższe pytania.

1. Ks. Almy 37:33–37 („łagodny i pokornego serca” = pokorny, skory do nauki, prawy)

2. Ks. Almy 38:1–5 („odcięty od Jego obecności” = oddzielony fizycznie lub duchowo od Boga)

3. Ks. Almy 38:6–9 („narodził się z Boga” = Duch Pana powoduje wielką przemianę serca człowieka)

4. Ks. Almy 38:10–15 („zachować umiar” = wykazywać się powściągliwością, samokontrolą; „hardy” = dominujący; „okiełznać” = mieć pod kontrolą)

1. Wybierz jedną naukę z przestudiowanych wersetów i odpowiedz na następujące pytania:

   • Co Alma chciał, aby jego synowie zrobili lub wiedzieli? W którym wersecie to znalazłeś?

   • W jaki sposób znajomość tej zasady lub postępowanie według niej może pomóc młodej osobie lepiej naśladować Jezusa Chrystusa?

   • W jaki sposób ta nauka może mieć zastosowanie w życiu młodej osoby? Czy jesteś w stanie podać przykłady sytuacji z własnego życia, w których widziałeś, jak została zastosowana ta zasada? (Pamiętaj, żeby nie dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste.)

   Poświęć chwilę na zastanowienie się i zapisz wszelkie przemyślenia lub odczucia na temat dodatkowych sposobów, na jakie możesz zastosować rady, które dziś poznałeś. Na przykład, możesz pomyśleć o czymś, do czego niedawno zachęcał cię lub zniechęcał cię twój rodzic lub przywódca kościelny. Możesz też naradzić się z Panem i zabiegać o to, aby udzielił ci wskazówek.

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Ks. Almy 38:10. Co to znaczy „zachowywać umiar”?

Starszy Kent D. Watson, były Siedemdziesiąty, podzielił się następującymi słowami:

Starszy Kent D. Watson

Szkło hartowane, podobnie jak hartowana stal, przechodzi przez starannie kontrolowany proces nagrzewania, co zwiększa jego siłę. W ten sposób, szkło hartowane, kiedy wywiera się na nie nacisk, nie stłucze się łatwo, rozsypując na nierówne odłamki, które mogą poranić.

Podobnie, umiarkowana dusza — która jest pokorna i pełna miłości — jest także osobą, której siła duchowa wzrasta. Kiedy wzrasta nasza siła duchowa, możemy rozwijać umiejętność panowania nad sobą i żyć powściągliwie. Uczymy się kontrolować, czyli miarkować nasz gniew, próżność i [pychę]. Kiedy wzrasta nasza siła duchowa, możemy ochronić siebie przed niebezpiecznym brakiem umiaru i niszczycielskimi nałogami współczesnego świata. (Kent D. Watson, „Będąc umiarkowanym we wszystkim”, Liahona, listopad 2009, str. 38)

Ks. Almy 38:12. W jaki sposób panowanie nad moimi namiętnościami może napełniać mnie miłością?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy David A. Bednar

Alma radził swojemu synowi Sziblonowi, aby „[okiełznał wszystkie namiętności, aby przepełniła]” go miłość (Ks. Almy 38:12). Co istotne, dyscyplinowanie naturalnego człowieka w każdym z nas umożliwia odczuwanie bogatszej, głębszej i trwalszej miłości do Boga i Jego dzieci. Miłość wzrasta dzięki prawej powściągliwości i niknie za sprawą impulsywnej pobłażliwości. (David A. Bednar, „Wierzymy w cnotę”, Liahona, maj 2013, str. 43–44)