3 นีไฟ 8–10

สุรเสียงของพระผู้ช่วยให้รอดในความมืด

ในทวีปอเมริกา ความพินาศอย่างรุนแรงและความมืดเป็นเครื่องหมายการตรึงกางเขนของพระผู้ช่วยให้รอด มีบางครั้งในช่วงสามวันแห่งความมืดมิดที่พระเยซูคริสต์ตรัสกับผู้คน เวลานั้นและตอนนี้ ภัยพิบัติทางธรรมชาติ ความทุกขเวทนา และการทดลองอาจเป็นโอกาสในการเรียนรู้และหันไปหาพระเยซูคริสต์ บทเรียนนี้จะระบุพระอุปนิสัยของพระเยซูคริสต์ที่จะช่วยให้ท่านรู้สึกรักและวางใจในพระองค์ยิ่งขึ้น

“พายุใหญ่”

ให้นึกถึงช่วงเวลาที่ท่านประสบกับพายุรุนแรงหรือภัยธรรมชาติ เช่น แผ่นดินไหว เฮอริเคน หรือทอร์นาโด ประสบการณ์เหล่านี้เป็นอย่างไร?

เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงถูกตรึงกางเขนในเยรูซาเล็ม พายุและแผ่นดินไหวอันน่าสะพรึงกลัวในทวีปอเมริกาก่อให้เกิดความพินาศครั้งใหญ่ เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้คำพยากรณ์ของแซมิวเอลชาวเลมันเกี่ยวกับเครื่องหมายการสิ้นพระชนม์ของพระผู้ช่วยให้รอดเกิดสัมฤทธิผล (ดู ฮีลามัน 14:20–27)

หากต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับรายละเอียดของเหตุการณ์ความพินาศเหล่านี้ ให้อ่าน 3 นีไฟ 8:5–22 ท่านอาจรับชมวีดิทัศน์ “Jesus Christ Appears in the Ancient Americas” ตั้งแต่รหัสเวลา 0:00–3:19 รับชมวีดิทัศน์นี้ได้ที่ ChurchofJesusChrist.org

• ท่านอาจคิดหรือรู้สึกอย่างไรหากท่านประสบกับสิ่งเหล่านี้?

ในช่วงหลายปีก่อนเกิดความพินาศนี้ ชาวนีไฟส่วนใหญ่หันไปจากพระเจ้าและขับไล่ศาสดาพยากรณ์ที่พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งมาสั่งสอนพวกเขา (ดู 3 นีไฟ 7:7–8, 14, 21)

อ่าน 3 นีไฟ 8:23–25 โดยมองหาว่าผู้รอดชีวิตมีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากประสบกับเหตุการณ์ความพินาศเหล่านี้

• ท่านจะอธิบายความรู้สึกของพวกเขาว่าอย่างไร?

ความจริงเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์

ขณะผู้คนกำลังโศกเศร้าอยู่ในความมืด พวกเขาได้ยินสุรเสียงของพระเยซูคริสต์ตรัสกับพวกเขา พระองค์ทรงตั้งชื่อเมืองหลายแห่งและทรงอธิบายว่าเมืองและผู้คนเหล่านั้นถูกทำลายเพราะความชั่วร้ายของพวกเขา จากนั้นพระองค์ทรงสอนผู้คนถึงความจริงที่สำคัญหลายประการเกี่ยวกับพระองค์

เพื่อช่วยท่านจัดระเบียบความจริงเหล่านี้ ให้สร้างหัวข้อในสมุดบันทึกการศึกษาชื่อ: การเรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ใน 3 นีไฟ ท่านอาจต้องการสำรองหลายหน้าในสมุดบันทึกการศึกษาเพื่อเพิ่มความจริงในรายการนี้ระหว่างการศึกษาการปฏิบัติศาสนกิจของพระผู้ช่วยให้รอดในหมู่ชาวนีไฟในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า

อ่าน 3 นีไฟ 9:13–22 และ 10:4–12 โดยมองหาว่าพระเยซูคริสต์ทรงสอนอะไรผู้คนเหล่านี้เกี่ยวกับพระองค์ เขียนความจริงเหล่านี้ใต้หัวข้อในสมุดบันทึกการศึกษา

1. ระบุความจริงที่ท่านเรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์จากการศึกษา 3 นีไฟ 9–10 จากนั้นตอบคำถามต่อไปนี้อย่างน้อยสองข้อ:

• พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนอะไรเกี่ยวกับพระองค์เองที่สำคัญต่อท่านเป็นพิเศษ? เพราะเหตุใด?

• ความจริงที่ท่านได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์จะส่งผลต่อความรักและความวางใจในพระองค์ได้อย่างไร?

• ท่านเคยอยู่หรืออาจอยู่ในสถานการณ์ใดบ้างที่การจดจำความจริงอย่างน้อยหนึ่งอย่างจะมีความสำคัญ?

ทางเลือก: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?

พระเยซูคริสต์จะทรงให้อภัยฉันเมื่อฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่หรือไม่?

ประธานบอยด์ เค. แพคเกอร์ (1924–2015) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองเน้นว่า:

จดหมายหลายฉบับมาจากคนที่ทำผิดร้ายแรง พวกเขาถามว่า “ฉันจะ ได้รับ การให้อภัยหรือไม่?”

คำตอบคือ ได้!

พระกิตติคุณสอนเราว่าความทรมานและความรู้สึกผิดบรรเทาลงได้โดยผ่านการกลับใจ นอกจากคนไม่กี่คนที่ไปอยู่ฝ่ายหายนะหลังจากรู้ความเต็มเปี่ยมแล้ว ไม่มีนิสัย การเสพติด การกบฏ การล่วงละเมิด และการกระทำผิดใดได้รับยกเว้นจากสัญญาของการให้อภัยอย่างสมบูรณ์ (Boyd K. Packer, “The Brilliant Morning of Forgiveness,” Ensign, Nov. 1995, 19)

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า:

พระผู้เป็นเจ้ามิได้สนพระทัยสิ่งที่ท่านเป็นในอดีตมากเท่าสิ่งที่ท่านเป็นในปัจจุบันและสิ่งที่ท่านจะเป็นในอนาคตด้วยความช่วยเหลือของพระองค์ (เจฟฟรีย์°อาร์. ฮอลแลนด์, “The Best Is Yet to Be,” [การให้ข้อคิดทางวิญญาณที่มหาวิทยาลัยบริคัมยังก์, ม.ค. 13, 2009], 27, speeches.byu.edu)

3 นีไฟ 9:20 ใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดหมายถึงอะไร?

ประธานเอสรา แทฟท์ เบ็นสัน (1899–1994) สอนสิ่งต่อไปนี้เกี่ยวกับใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด:

การกลับใจที่แท้จริงเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในใจและไม่เพียงเปลี่ยนพฤติกรรมเท่านั้น (ดู แอลมา 5:13) ส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้งในใจนี้คือ การรู้สึกถึงโทมนัสของพระผู้เป็นเจ้าสำหรับบาปของเรา นี่คือความหมายของใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด ของประทานจากพระผู้เป็นเจ้าเพียงพอที่จะช่วยให้เราเอาชนะบาปและความอ่อนแอทุกอย่าง ถ้าเราจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพระองค์ การกลับใจส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นเต้นหรือน่าทึ่งแต่เป็นการเคลื่อนไหวอย่างเป็นขั้นเป็นตอน มั่นคงและสม่ำเสมอต่อความเป็นเหมือนพระผู้เป็นเจ้า (Teachings of Ezra Taft Benson [1988], 71)

เอ็ลเดอร์บรูซ ดี. พอร์เตอร์ (1952–2016) แห่งสาวกเจ็ดสิบอธิบายว่า:

การที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงยอมเชื่อฟังพระบิดานิรันดร์ทุกอย่างคือเนื้อแท้ของใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด แบบอย่างของพระคริสต์สอนเราว่าใจที่ชอกช้ำคือคุณลักษณะนิรันดร์ของความเป็นพระผู้เป็นเจ้า เมื่อใจเราชอกช้ำ เราย่อมเปิดรับพระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้าและรู้ว่าเราต้องพึ่งพาพระองค์ในทุกสิ่งที่เรามีและในทุกสิ่งที่เราเป็น การเสียสละที่ได้รับการถ่ายทอดมาคือการสละความหยิ่งจองหองในทุกรูปแบบ เฉกเช่นดินเหนียวเนื้อนุ่มในมือช่างปั้นหม้อฝีมือดี คนที่ใจชอกช้ำจะถูกปั้นเป็นรูปเป็นร่างในพระหัตถ์ของพระอาจารย์ …

… คนที่มีใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดจะยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างที่พระผู้เป็นเจ้าทรงขอให้พวกเขาทำโดยไม่ขัดขืนหรือโกรธเคือง เราหยุดทำสิ่งต่างๆ ตามวิธีของเราและเรียนรู้ที่จะทำตามวิธีของพระผู้เป็นเจ้า (บรูซ ดี. พอร์เตอร์, “ใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด,” เลียโฮนา, พ.ย. 2007, 38)